Waarom je vooral wél bij je kind moet gaan liggen tot ‘ie slaapt

Je bent moe en je snakt naar rust. En dan weigert je kind te gaan slapen. Je kruipt er maar weer even naast in bed en vervloekt de situatie. Maar stop: zo slecht is het helemaal niet om bij je kleintje te liggen tot ‘ie in dromenland is.

Been there, done that. De meeste ouders weten wel hoe het is om naast een kind te liggen dat hartstikke moe is (ga dan in vredesnaam slapen, denk je met volwassenenlogica), maar dat vertikt te doen. Om wat voor redenen dan ook. Wendy Wisner, schrijfster voor het bekende blog Scary Mommy, schreef hier een opmerkelijk mooie essay over. Ze schrijft hoe ze inmiddels naar schatting zo’n ‘7 biljoen uur’ naast een kind heeft gelegen dat niet kon slapen. En hoe ze dan stiekem onder de deken op haar telefoon Facebook checkte. En hoe ze op zo’n moment er eigenlijk van baalt, maar hoe mooi dit soort avonden óók zijn.

LEES OOK: Herkenbaar! Slapen met kinderen is: NIET slapen

Ouderschap

‘Naast ze liggen terwijl mijn kinderen zweven tussen wakker zijn en dromenland, is net zo magisch en intiem zoals ik me het ouderschap had voorgesteld, voordat ik kinderen had en wist hoe vermoeiend en veeleisend het soms in werkelijkheid is. Soms nestelen mijn kinderen zich in het donker tegen mij en ruik ik hun zoete haartjes, voel ik hun warme wangen tegen mijn nek en hun kleine hartjes wild kloppen in hun borstkas. En dan wil ik snikken van dankbaarheid.’

Stilte en verbintenis

Wendy schrijft dat ze alle argumenten kent om dit niet te doen. Dat kinderen zo niet zouden leren om ‘zelf in slaap te komen’ en dat ze zo ‘altijd afhankelijk’ blijven. Maar de schrijfster denkt dat dit voor sommige gezinnen wél goed werkt. En ze noemt de ontroerende redenen waarom zij dit blijft doen, zolang haar kinderen hierom vragen.

‘Ik lig bij ze omdat het maar een paar minuten van mijn tijd kost, maar de wereld voor mijn kinderen betekent. Ik lig bij ze omdat het in de drukte van school, werk, eten en andere verplichtingen zeldzaam is om zulke momenten van stilte en verbintenis te hebben. Ik lig bij ze omdat ik er verdorie ook niet van hou om in m’n eentje te gaan slapen. Ik lig bij mijn oudste zoon omdat ik weet dat de dagen waarop hij mij zo nodig heeft bijna zijn geteld. Ik lig bij ze omdat ze dit van mij vragen en ik het graag doe.’

Waardevolle minuten

‘Ja, soms na een lange dag als moeder, is die donkere kinderslaapkamer de laatste plek waar ik wil zijn’, schrijft ze. ‘Soms moet ik op mijn tanden bijten om het niet uit te gillen van frustratie. Maar ik weet ook dat de minuten waarin mijn kinderen wegzakken in de veiligheid van mijn armen en aanwezigheid, enorm waardevol zijn voor hen – en daarom voor mij. En ik zou het met niets willen ruilen.’

Je kunt uren naar deze foto’s kijken, zo indrukwekkend: Zo slapen kinderen wereldwijd