8x Mijlpalen met je kind (waar jij een schouderklopje voor verdiend)

Mijlpalen in het moederschap. Er zijn tegenwoordig zelfs kaarten voor. Alleen zijn dit de happy go lucky momenten van een eerste glimlach, tandje, tot het eerste stapje. Wat deze kaarten niet ‘vieren’ zijn de mijlpalen die je tot een echte moeder maken en die een flinke schouderklop verdienen.

In chronologische volgorde:

Als je kind je onderspuugt

Je weet dat het een keer gaat gebeuren maar waar, wanneer en hoe erg is de vraag. Bij baby’s blijft het beperkt tot een melkspuug, die gek genoeg hardnekkige vlekken op je kleding achterlaat (meestal zwart omdat je nog in je kleed-af fase zit) en een penetrante zurige geur verspreidt. Bij iets oudere kindjes gebeurt het geheid een keer in de auto waarvoor je je handen als kotsbakje inzet en de Maxi Cosi stoel door de wasstraat kunt halen. Gek genoeg overheerst het moedergevoel boven de afkeer van de kots.

Poep en luier explosie

Weet je nog die gele drab die omhoog kroop vanuit de luier zo de romper in. Knalgeel en slechts een flinke dosis chloor kon de romper weer helderwit krijgen. Tot zijn oren zat het bij die van mij en ik vroeg me werkelijk af waar die hoeveelheid sh*t vandaan kwam. Zo ook krijg je een keer met een exploderende luier te maken, als je vergeten bent ‘m te verwisselen of een te kleine aantrekt bij een te grote baby. Paf! In het begin gooide ik wel eens een peuter luier de trap af, zo die is weg. Om dan beneden erachter te komen dat een zee aan chemisch vocht opvretend spul verspreid over de kamer lag. Nooit meer gedaan daarna!

Luiers verwisselen op het toilet

Nog zo’n luieruitdaging. Ga je speciaal naar een kindvriendelijk restaurant kom je er met je kleine achter dat er geen (opklapbare) verschoningstafel in het vrouwentoilet aanwezig is. Sta je daar met je huilende baby te hannesen op het toilet. Op een gegeven moment was ik zo goed voorbereid dat ik met een luiertas met uitrolbaar verschoningsmatrasje op de toiletbril het wel voor elkaar kreeg. Armoede natuurlijk.

Als je je kind in het openbaar borstvoeding geeft

De discussie hebben we al gevoerd deze week maar elke moeder die borstvoeding heeft gegeven weet dat je het nooit perfect kan timen. De een heeft er meer moeite mee dan de ander maar uiteindelijk gaat de honger van je kind voor de keuze om privé te voeden. Ook hier weer: oefening baart kunst. Ik kan me nog herinneren dat ik op een overvolle Parade in Amsterdam op een krukje met een grote luierdoek zat te voeden in het zonnetje en dacht: ‘Als ik me er maar prettig bij voel’.

Als je je kind laat vallen

Je kijkt snel om je heen. Heeft niemand het gezien of gehoord, want man oh man wat voel je je schuldig. De eerste keer dat je je kind laat vallen of van de bank of het bed laat rollen. Boem, op de grond. Toen vriendin B. mij vertelde dat ze haar dreumes een keer van het bed had laten rollen, durfde ik zelf pas op te biechten dat ik mijn kleine een keer van een stoel had laten glijden. Hij kon net los zitten…oeps. Later kom je erachter dat bijna iedereen het wel eens heeft meegemaakt. Hadden ze dat niet eerder kunnen vertellen?

Als je peuter een woede aanval krijgt in de supermarkt

Je zou ‘m het liefst optillen, z’n zin geven, of zelf volkomen los gaan, maar het beste laat je een woede aanval of driftbui gebeuren en reageer je niet. En dat het dan in een overvolle supermarkt of op een feestje gebeurt, so be it. Op de zoete herinnering van het niet opgeven en instemmen met het volkomen onzinnige gedrag van je peuter kun je nog lang teren. Hoe je omgaat met een driftbui lees je hier.

Als je je kind kwijt raakt

Je zag ‘r net nog staan. En je moeder en man letten toch ook op? En hop, weg is ze. Verdwenen, foetsie. Dit moment, of het nu een paar seconden (die minuten lijken) of minuten (die uren lijken is) is zijn killing. Onlangs las ik over een kennis die zijn kind op het strand kwijt was. Urenlang, Amber alert ging er al bijna uit, nou dan weet je echt even niet meer hoe je het hebt. Toen ik mijn zoontje heel even kwijt was op Schiphol(!) waar vreemden, treinen, drukte, reizigers om je heen krioelen gaan de horror scenario’s door je hoofd. Als dat kleine mensje dan aan de hand van een piloot vrolijk op je af komt huppelen komen er twee soorten vocht bij kijken. Tranen en een goed glas wijn.

Als je kind zegt dat ‘ie je haat

Gefeliciteerd! ‘Huh?’ denk je misschien? Ja, als je kind dat tegen je zegt dan doe je A. iets heel erg goed, want je legt grenzen en regels op waar je je aan houdt en die je kind positief vormen en B. alleen als je kind weet dat je van ‘m houdt durft ‘ie haatteksten in de mond te nemen. Jij zult altijd zeggen: wat rot dat je je dat nu even voelt en ik vind ‘t moeilijk om te horen maar ik hou altijd van jou.