Lizette van Loenen Persoonlijk 6 apr 2018, 13:46

Leestijd: 3 minuten

Froukje: ‘Eigenlijk stond je met 1-0 achter toen je bij ons binnenstapte’

Columnist Froukje is getrouwd en moeder van twee jongens van 6 en 3 jaar. Is journalist, columnist, blogger. Kookt voor het ene kind lactosevrij, voor het andere vegetarisch. Ze is supertrots, maar sterft ook duizend doden als weer eens iemand zich op een loopfiets van een helling stort. Froukje is, kortom, een heel gewone moeder, samen met die andere moeder.

Column: Dankjewel

Lieve Edith,

Dankjewel.
Of we elkaar zouden herkennen op straat weet ik niet, toch ben je belangrijk voor me geweest. Drie jaar geleden werd ons jongste kind geboren. Omdat we met veel verdriet en boosheid terugkeken op de eerste bevalling en de periode daarna, waren we nu tot onze tanden toe gewapend. Ook wat betreft kraamzorg zou ons deze keer niets overkomen. Deze keer wilden we geen halfdronken kraamhulp die weigerde de was te doen en ons ’s avonds achterliet met een pan aangebrand eten (‘Oeps. Nou, mijn dag zit erop, tot morgen.’). Het nummer van de kraamzorgorganisatie stond onder speeddial en we zouden direct om een andere vragen als we ons weer zo ongemakkelijk voelden.

‘Geniet hier nu maar van’

Eigenlijk stond je dus met 1-0 achter toen je bij ons binnenstapte. Maar jij kwam, zag, en zorgde ervoor dat we binnen tien minuten allemaal een beetje verliefd op je waren. Je was niet van de tierelantijnen en de prietpraat. Je was van de goede zorg voor mij en de baby. Ontbijt kreeg ik op bed, ook toen ik me fit genoeg voelde om naar beneden te komen. ‘Straks ben ik er niet meer, dan mag je elke dag zelf je brood smeren. Geniet hier nu maar gewoon van’, zei je nuchter. De baby werd vertroeteld en geknuffeld en je gaf ons het gevoel dat we het mooiste exemplaar ter wereld hadden gekregen – op een gedeelde eerste plaats met onze oudste zoon uiteraard. Je leerde mijn partner de basisbeginselen van babymassage en deed voor hoe we de kleine jongen konden inbakeren in een hydrofiele doek.

Van die tips die goud waard zijn, zeg maar. Ook stuurde je mijn lief naar bed tussen de middag, in plaats van op pad voor een boodschap. Onze driejarige zoon vond in jou een anker in deze dagen die voor hem zo woelig waren en al snel stond hij ’s morgens bij de voordeur te trappelen van ongeduld als hij wist dat ‘zijn vriend’ in aantocht was.

Roze wolk-gevoel

En ja, we hadden het ook aan onszelf te danken dat alles nu anders liep dan de eerste keer. We planden weinig bezoek, beantwoordden weinig telefoontjes en namen veel tijd om met zijn allen in bed te genieten van ons nieuwe gezinslid. Bovendien was ik er na deze bevalling fysiek en mentaal veel beter aan toe dan na die eerste. Maar toch, jij bent een belangrijke factor in het roze wolk-gevoel dat die week de boventoon voerde. Je was een prettige aanwezige in huis, discreet en subtiel, maar beschikbaar als vraagbaak en luisterend oor als ik je nodig had.

Voor mij ben je het ultieme voorbeeld van hoe je als medewerker in de zorg het verschil kan maken. Door je werk uitstekend te doen, maar daarnaast ook empathisch te zijn en precies aan te voelen wie je voor je hebt en wat ze nodig heeft. Dank, heel veel dank daarvoor. Mede dankzij jou is de komst van onze kleinste jongen een prachtige herinnering.