Lisa: ‘Mijn schoonfamilie ziet mij liever gaan dan komen’
Schoondochter from hell. That’s me! Mijn schoonfamilie ziet mij liever gaan dan komen. Er kan nog net een lachje af en vooruit: drie kussen op de wang. Waarna ze nog net niet met de rug van hun hand hun wangen droog vegen.
Column: Schoondochter uit de hel
Ik ben een kreng. Luidruchtig ook nog, heb hun zoon onder de duim en bepaal alles. Kinderen!? Die wilde hij niet. Trouwen!? Ook zoiets. Ik heb mijzelf ten huwelijk gevraagd. Ja ook tegen zijn zin in. Hij wil dit allemaal niet. Het is zo triest. Hij durft niet tegen mij in te gaan. Arme vent!
Gezellig? Van mij hoeft het niet
Alsof. Was het maar waar! Soms zou ik willen dat ik zoveel te vertellen heb. De waarheid is dat ik hem vraag zijn ouders te bellen. Wat ruzie oplevert, want hij wil helemaal niet bellen. ‘Dat gezeur, daar heb ik nu geen zin in. Ik bel morgen wel.’ Morgen? Ik denk dat er geen morgen is voor hem. ‘Zullen we ze uitnodigen, wordt tijd, gezellig!’ ‘Gezellig? Van mij hoeft het niet.’ Kaartjes versturen? Verjaardagen, kerst, speciale gelegenheden? Ik schrijf ze, ik stuur ze. Mailen, appen? Foto’s van de kleinkinderen sturen? Jep, allemaal ik.
Wie wordt er bedankt? Precies, hij!
Ik zeg niks. Laat ze maar in de waan. Ik ben tenslotte de koude kant. Toen, nu en in de toekomst. Wat ik ook doe of niet doe, goed is het nooit. Schoondochter from hell, dat ben ik!