Columnist Brenda: ‘De wereld kan wel wat liefde en licht gebruiken’

Columnist Brenda (53) is moeder van Devin (15). Ze heeft een relatie met Roger die twee dochters heeft (17, 19). In het dagelijks leven is ze ondernemer, maar het allerliefst vertelt ze echte verhalen over haar kind Devin die net even anders is. Ze doet dit in haar blog Moeder enzo op Facebook of in het tv-programma Koffietijd.

De week van Moeder enzo – deel 44 – Merry Christmas

En dan is het alweer Kerst, man wat vliegt de tijd snel ! Het moment dat ik dit tik, moeten de kerstdagen nog beginnen. Vorig jaar liep alles anders en lag ik met enorme koorts in mijn bed door Corona. Dit jaar vergaat het ons veel beter en hebben we een diner met familie (klein groepje he). Er staat een mooi gedekte tafel in onze huiskamer. Wat ziet het er gezellig uit! Die mooie servetjes op die luxe borden (oh wee als ze deze uit hun handen laten vallen). En dan die kerstboom met al die cadeautjes eronder. Ik geniet er zo van!

Eigenlijk ben ik ook een beetje verziekt als ik naar sommige cadeautjes kijk. Ik had namelijk de mijne erg mooi ingepakt voor iedereen (nou ja zover mogelijk is met mijn op dit vlak beperkte capaciteiten). Maar toen kwam Darcy (mijn vriend die ik zo noem). Zo lullig ook. Ik zie nu cadeaus liggen met complete kerst landschappen erop. Mini kerstboompjes, rode besjes en nog meer van dat leuks. Zo enig ingepakt! Ik wist niet eens dat dit allemaal nog tussen onze kerst troep lag.

Normaal gesproken, heb ik er een hekel aan dat mijn vriend zoveel wil bewaren (we gaan deze vakantie klussen, opruimen en vooral spullen WEG gooien). Maar dit was toch wel weer even handig dat hij dit bewaard heeft. Alleen jammer dat ik het zelf niet heb gevonden en mijn cadeautjes er nu zo “underdressed” uit zien. Maar het is een luxe probleem he. Wij kunnen en mogen elkaar nog cadeaus geven met Kerst. Dat besef ik mij heel erg goed en werd mij weer pijnlijk duidelijk door de komst van iemand die bij ons op bezoek kwam.

Diegene viert namelijk geen Kerst vanwege het geloof. En ook geen verjaardagen. Dat zei hij, nadat hij onze gedekte tafel en cadeautjes had gezien. Wat voelde ik mij opeens verwend. En ongemakkelijk. Het raakte mij en ook Darcy liet het niet onberoerd. Het voelde alsof we het hem er nu in wreven en zo zijn we helemaal niet. Maar bij ons aanschuiven, mocht ook niet, want Kerst werd gewoonweg niet gevierd. Ik heb geen oordeel over de manier waarop iedereen het doet. Zolang je er blij van wordt, moet je het zeker doen.

En Kerst draait niet om cadeaus, maar om warmte en verbinding met elkaar! Laten we dat vooral niet vergeten. Het was ook wel even goed dat we het er over hadden. Even het besef dat niets vanzelfsprekend is. En misschien was het ook wel daarom dat we allemaal graag wilden dat het een gezellige maaltijd werd toen dit kind bij ons bleef eten. Patat met een beetje extra.

Want dat blijft toch het allerbelangrijkste. Dat we een beetje lief zijn voor elkaar. En niet alleen op deze dagen. De wereld kan wel wat liefde en licht gebruiken. Dus bij deze. Van ons voor jou.

Liefs Devin en Brenda

Ps 1:  Iedere zondag lees je hier het volgende deel van “de Week van Moeder enzo”.

Columnist Brenda: “De klanten van zijn salon later zitten er vast niet op te wachten dat hij even op schoot komt zitten”

Onderwerpen

• brenda