Pamela Teodosieva - Reinbergen Kinderen 22 jun 2019, 09:00

Leestijd: 2 minuten

Columnist Pamela: “Al smakkend volgde hij onze happen met grote ogen”

Onze columnist Pamela (26 jaar) is getrouwd met haar Bulgaarse man Samuil (27 jaar) en moeder van hun vijf maanden oude baby Joël. Sinds 2017 wonen ze samen in Ruse, Bulgarije, waar Sam vandaan komt. Deze week was het tijd voor het eerste hapje.

Pamela schrijft wekelijks een column over haar ervaringen met het moederschap en het gezinsleven in een ander land. In deel 7 van haar columnreeks vertelt Pamela over het eerste hapje van Joël.

Keuzes maken

Joël heeft afgelopen week zijn eerste hapje gehad. Hij kreeg uitsluitend borstvoeding en een tijdje terug begonnen we na te denken over zijn eerste hapje. Er waren nogal wat keuzes te maken: wanneer beginnen we? Met 6 maanden of eerder? Rapley-methode of puree? Groente of fruit? Een aantal dagen hetzelfde hapje of elke dag iets nieuws? Welk tijdstip van de dag geef je het? Deze vragen beantwoorden was niet makkelijk, want elk tijdstip en iedere methode heeft zo zijn voordelen.

Wennen aan smaken

We besloten praktische keuzes te maken. Joël kreeg zijn eerste hapje toen hij ruim vijf maanden oud was, zodat Sam erbij kon zijn voor hij weer voor zijn werk naar New York vertrok. Omdat hij nog geen zes maanden oud was gaven we hem puree. Puree van broccoli, want het leek ons een goed idee te beginnen met een smaak die niet te zoet is. Drie dagen achter elkaar krijgt Joël hetzelfde voorgeschoteld. Op die manier kan hij aan de smaak kan wennen en hoeven we niet iedere dag iets nieuws te koken. Joël krijgt zijn hapje met de lunch of het avondeten, net wat uitkomt. Zolang het maar minimaal een uur na de borstvoeding is. De keuzes die we hebben gemaakt lijken in de smaak te vallen, want Joël geniet van zijn eetmomentjes.

Smachten naar het eerste hapje

Volgens mij was Joël klaar voor zijn eerste hapje. Het was al een paar weken ongemakkelijk om te eten in zijn bijzijn; al smakkend volgde hij met grote ogen wat je in je mond stopte. Hij vond het dan ook geweldig dat het zijn beurt was en hapte gretig de gepureerde broccoli van de lepel. De smaak was geloof ik niet helemaal wat hij ervan verwacht had. Zijn hele gezicht vertrok alsof we hem citroen aangeboden hadden en hij keek ons met grote vragende ogen aan. Toch at hij het keurig op. Inmiddels wordt Joël enthousiast zodra hij het schaaltje eten ziet aankomen. De broccoli, courgette en wortel waren allemaal een succes. Hij vindt het fantastisch de lepel zelf te besturen, maar op welke manier het eten ook in zijn mond komt, hij eet smakelijk. Het is heerlijk om hem zo te zien genieten.

Lees ook: “In Bulgarije komt niemand de eerste 40 dagen in de buurt van je baby”