Janne Vogel Kids 17 feb 2018, 13:16

Leestijd: 2 minuten

Vanaf deze leeftijd heeft het corrigeren van je kind al zin (plus dit is de effectiefste manier)

Veel ouders zien het corrigeren van hun kind als iets dat je ongeveer vanaf de basisschool zou moeten doen. Want waarom zou je een kind streng corrigeren dat nog niet eens kan lopen? Waarom zou een kleine mensje dat zijn tijd vooral besteed aan eten, slapen en kwijlen correcties nodig hebben?

Wrong! Vanaf het moment dat kinderen nieuwsgierig worden en daar naar gaan handelen, is het belangrijk om grenzen te stellen. Het is niet zielig om een kind dat nog geen één is te corrigeren. Het is juist zielig als je een kind geen duidelijke grenzen aanleert.

Begeleiding

Als ze aan hun lot zouden worden overgelaten, brengen baby’s en peuters zichzelf in al hun nieuwsgierigheid ongetwijfeld in gevaar. Die begeleiding begint al heel vroeg bij een simpel ‘ja’ of ‘nee’. Zo simpel is het écht. Michele Borba schreef een boek over moeilijk gedrag bij kinderen en hoe je dit kunt voorkomen, naar aanleiding van een onderzoekje met bijtende kinderen. Moeders nemen de pijn van een beet negen van de tien keer voor lief, omdat ze niet willen dat hun kind gaat huilen door hun correctie. Het gevolg: het bijten stopt niet. Leer dit af met een simpele ‘nee’ of het loslaten van je kind, is het effect groots.

‘Slecht gedrag wordt alleen maar erger. Wat je wilt doen is de kiem smoren’, vertelt Michele. ‘Je maakt een kind niet onzeker door grenzen te stellen.’

Vervangend gedrag

De eerste grens die je stelt voor je kind, is het stoppen van slecht gedrag. Het hoeft geen lange, boze discussie te worden. Je baby of peuter simpelweg afleiden of het gedrag vervangen door ander gedrag (vaak het tegenovergestelde), kan al genoeg zijn. Wanneer je merkt dat je kind het goede gedrag oppikt, moet je ‘m vooral de hemel inprijzen.

Basis voor empathie

Deze basisregel in de communicatie doet alles wat het zou moeten doen – je stelt een grens, legt uit waarom en leert je baby of peuter gelijk het vervangend gedrag. Het geeft je kindje zelf de mogelijkheid om in te zien dat bijten pijn doet, bijvoorbeeld. Ook al zullen ze het nog niet volledig begrijpen tot hun cognitieve vaardigheden helemaal zijn ontwikkeld, het helpt de basis leggen voor empathie. Michele: ‘Je hoeft echt niet elk gedrag uit te pluizen, maar als je kind een bepaalde vervelende handelingen herhaalt, grijp dan in. Zelfs als je kind ‘