Wilma Groothuis Persoonlijk 18 apr 2023, 15:04

Leestijd: 3 minuten

Dilemma: ‘Zal ik bij mijn man weggaan?’

Regelmatig krijgen we bij Famme vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Aida (22) haar dilemma voor: “Zal ik bij mijn man weggaan?”

“Mijn man en ik zijn zes jaar samen. Op mijn zeventiende raakte ik ongepland zwanger van onze zoon, waar we ongelofelijk veel van houden. Op mijn negentiende werden we ook nog ouders van onze tweelingdochters. We zijn heel dankbaar voor onze mooie kinderen, alleen waren deze jaren wel erg intens. De twee meiden waren echte huilbaby’s en de relatie tussen mijn man en mij kwam onder druk te staan. Dat lijkt me niet eens zo raar, drie kinderen in een korte tijd is ook gewoon pittig.

Huismoeder

Alleen merk ik dat de laatste tijd de vraag door mijn hoofd spookt of ik wel bij mijn man moet blijven. Na de geboorte van de tweeling verhuisden we samen naar een nieuw huis, maar doordat ik niet werk, kwam het financieel allemaal op mijn man terecht. We hadden namelijk afgesproken dat ik huismoeder werd, zodat ik mij volledig kon focussen op de kinderen en hij de kost verdiende. Daar stonden we allebei achter en mijn man heeft een goede baan, dus we hebben gelukkig ook geen financiële problemen. Nu is het zo dat mijn man het laatste jaar een stuk agressiever is geworden. Niet fysiek, maar wel verbaal en dat wordt steeds erger.

Uit zijn slof schieten

Mijn man wordt om de haverklap gefrustreerd of boos. Als iets niet naar zijn zin gaat of is gegaan, kan hij zomaar uit zijn slof schieten. Ik zeg dan ook dat hij normaal moet praten en rustig moet blijven, alleen op dat moment luistert hij niet. Vaak biedt hij later wel zijn excuses aan, zegt dan dat hij vermoeid of gestrest is. En dat snap ik, hij heeft een drukke baan en maakt lange dagen, maar toch gebeurt het daarna weer. Als dit zo door blijft gaan, zie ik de toekomst niet rooskleurig in. Wat ook meespeelt, is dat ik, doordat ik dus niet werk, simpelweg geen kant op kan. Ik kan geen huis kopen of alleen voor de kinderen zorgen. Ik kan eventueel wel een tijdje bij mijn ouders intrekken, alleen dat is uiteraard een tijdelijke oplossing.

Dilemma

Ik heb al vaker tegen mijn man gezegd dat ik wil dat er verandering komt. Alleen het lijkt er niet op dat hij op korte termijn mee wil werken. Hij verwijt het elke keer aan zijn werk en aan de pittige periode een paar jaar geleden, dat hij nu gewoon moe is en tot rust moet komen. Naar een relatietherapeut wil hij ook niet, dat vindt hij onzin. Ik weet daarom niet goed wat ik moet doen: blijf ik vechten voor onze relatie of zal ik bij mijn man weggaan?”

Dilemma: ‘Zal ik mijn overspelige man verlaten of zal ik hem nog een kans geven?’