Melissa Eissens Kinderen 6 feb 2018, 13:37

Leestijd: 4 minuten

Ongeneeslijk zieke kinderen vertellen wat er écht toe doet in hun leven

Een kinderarts uit Kaapstad interviewde zijn zieke patiënten over wat er voor hun toe doet in het leven. De antwoorden zullen je verbazen.

Het is zo makkelijk om in de dagelijkse sleur van het leven terecht te komen. Alledaagse stress en haast zorgt er voor dat we uit het oog verliezen wat er echt toe doet, wat ons doel is hier op deze wereld. Deze bijzondere groep kinderen helpt ons eraan te herinneren dat we moeten genieten van het leven en vooral, waarderen wat we hebben.

De waarde van het leven

Alastair McAlpine is een kinderarts uit Kaapstad, Zuid-Afrika, die gespecialiseerd is in palliatieve zorg. Hij behandelt kinderen met een levensbedreigende en ongeneeslijke ziekte.

Hij interviewde zijn jonge patiënten over wat ze het leukste vonden in hun leven en wat hun leven de meeste waarde gaf. Hij deelde de antwoorden van de kinderen op Twitter. De mooie woorden zullen je inspireren en tegelijkertijd je hart breken.

Kinderen van deze tijd

En nee, het heeft niets te maken met het aantal ‘likes’ die je op je laatste Instagram-post hebt gekregen. Ook niet toen je de eerste in de klas was met de nieuwste en duurste iPhone. Of hoeveel je hebt uitgeblonken in je carrière.

Integendeel, McAlpine merkt op dat de dingen die voor deze kinderen het belangrijkste waren, weinig te maken hadden met waar ‘kinderen van deze tijd’ het meest gefocust op lijken te zijn.

Dit is wat er echt toe doet

‘Niemand zei dat ze wensten dat ze meer televisie hadden gekeken. Niemand zei dat ze meer tijd hadden moeten besteden aan Facebook’, schrijft McAlpine.

1. Huisdieren

Veel van de kinderen noemden hun huisdieren. Het comfort en de onvoorwaardelijke liefde van huisdieren kan de wereld voor ons betekenen. Maar vooral voor zieke kinderen die bang zijn of pijn hebben, geven huisdieren een rustgevend gevoel.

‘Ik houd van Rufus, zijn grappige blaf maakt me aan het lachen.’
‘Ik hou ervan wanneer Ginny ‘s nachts tegen me aan komt liggen en spint’
‘Ik was het gelukkigst toen ik met Jake op het strand mocht rijden.’

MANY mentioned their pets:
'I love Rufus, his funny bark makes me laugh.'
'I love when Ginny snuggles up to me at night and purrs'
'I was happiest riding Jake on the beach.'
/2

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018

2. Ouders

Naast huisdieren noemden de kinderen hun ouders. En niet alleen in algemene zin, ze voelden medelijden met hun ouders en uitten hun bezorgdheid over de manier waarop hun ouders straks zonder hen zou moeten leven.

‘Ik hoop dat mam oke zal zijn. Ze lijkt verdrietig.’
‘Pap moet zich geen zorgen maken. Hij zal me snel weer zien.’
‘God zal voor mijn moeder en vader zorgen wanneer ik weg ben.’

MANY mentioned their parents, often expressing worry or concern:
'Hope mum will be ok. She seems sad.'
'Dad mustn't worry. He'll see me again soon.'
'God will take care of my mum and dad when I'm gone'
/3

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018

3. Boeken

Kinderen noemden levendige en blijvende herinneringen aan boeken die door hun vader en moeder werd voorgelezen.

‘Harry Potter heeft me dapper gemaakt.’
‘Ik houd van verhalen in de ruimte.’
‘Als ik beter ben, wil ik een geweldige detective worden zoals Sherlock Holmes.’

ALL of them loved books or being told stories, especially by their parents:
'Harry Potter made me feel brave.'
'I love stories in space!'
'I want to be a great detective like Sherlock Holmes when I'm better!'

Folks, read to your kids! They love it. /5

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018

4. Vriendschappen

Ook de waarde van hun vriendschappen hadden een grote betekenis. Maar ze wezen er wel snel op dat de vriendschappen die ze zich het beste konden herinneren, hen het gevoel gaf dat ze zich geliefd en geaccepteerd werden. En waar alle oordelen er niet toe deden.

Velen wensten dat ze minder tijd hadden besteed aan zorgen maken over wat anderen van hen dachten. En juist meer waarde hechten aan menden die ze ‘normaal’ behandelden.
‘Mijn echte vrienden gaven er niet om toen mijn haar viel.’
‘Jane kwam na de operatie op bezoek en zag het litteken niet eens!’

MANY wished they had spent less time worrying about what others thought of them, and valued people who just treated them 'normally'.
'My real friends didn't care when my hair fell out.'
'Jane came to visit after the surgery and didn't even notice the scar!' /6

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018

5. Eigenschappen van anderen

De kinderen hebben goed onthouden wanneer iemand anders iets aardigs voor ze deed of over het algemeen een vriendelijke eigenschap hebben. Bijna alle kinderen gaven aan dat ze een vriendelijk eigenschap veel belangrijker vinden dan wanneer iemand rijk of slim is.

‘Mijn oma is zo lief. Ze maakt me altijd aan het lachen.’
‘Jonny gaf me de helft van zijn broodje toen ik de mijne niet at. Dat was aardig.’
‘Ik vind het leuk wanneer die aardige zuster hier is. Ze is lief. En het doet dan minder pijn.’

6. Lachen

Vriendelijkheid moet gecombineerd worden met een beetje humor. Lachen is goed voor het hart en lichaam. De kinderen vonden iedereen geweldig die ze aan het lachen maakten. En gelukkig maar, want lachen verlicht de pijn een beetje.
‘Die goochelaar is zo gek! Zijn broek viel naar beneden en ik kon niet stoppen met lachen!’
‘Ik hou van de gekke bekken die mijn vader trekt!’
‘De jongen in het bed hiernaast liet een scheet! Hahaha!’

Almost ALL of them loved people who made them laugh:
'That magician is so silly! His pants fell down and I couldn't stop laughing!'
'My daddy pulls funny faces which I just love!'
'The boy in the next bed farted! Hahaha!'

Laughter relieves pain. /9

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018

7. Familie

En natuurlijk is er niets belangrijker dan familie. Of knuffels van je favoriete mensen. Hint: zussenknuffels zijn het beste. Ieder kind zei dat de tijd met familie waardevol was, niets belangrijkers dan dat.

‘Mam en pap zijn de beste!’
‘Mijn geeft me altijd een dikke knuffel’
‘Niemand houd van me zoals mijn moeder!’

Finally, they ALL valued time with their family. Nothing was more important.
'Mum and dad are the best!'
'My sister always hugs me tight'
'No one loves me like mummy loves me!' /11

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018

Wat we hier van kunnen leren

Oke, dus wat kunnen we hier van leren? Stress niet om de kleine dingen, focus op wat écht belangrijk is en maak interactie in het dagelijkse leven een van je prioriteiten (dus minder schermtijd). McAlpine voegt het allemaal nog even samen in een laatste tweet:

‘Wees vriendelijk. Lees meer boeken. Besteed tijd met familie. Maak en lach om slechte grappen. Ga naar het strand. Knuffel je hond. Vertel die speciale persoon dat je van hem houdt. De kinderen wensten dat ze deze dingen meer hadden gedaan. Oh.. en eet ijsjes.’

Take home message:
Be kind. Read more books. Spend time with your family. Crack jokes. Go to the beach. Hug your dog. Tell that special person you love them.

These are the things these kids wished they could've done more. The rest is details.

Oh… and eat ice-cream. /End

— Alastair McAlpine, MD (@AlastairMcA30) February 1, 2018