Pamela Teodosieva - Reinbergen Columns 22 sep 2019, 07:57

Leestijd: 2 minuten

Columnist Pamela: “De jacht naar een ondoorbroken nacht”

In een eerdere column schreef ik hoe Joël van het ene op het andere moment problemen kreeg met in- en doorslapen. Deze eerste gebroken nachten deden hun intrede ruim een maand geleden.

We hebben veel geprobeerd om Joël terug in zijn probleemloze slaapritme te krijgen. Niet geheel met succes, want Joël blijft soms moeite hebben met slapen. Ik neem jullie mee op onze jacht naar een ondoorbroken nacht.

Consequent een strategie volgen

Er zijn allerlei strategiën om je kindje te helpen beter te slapen. De strategiën verschillen op vele punten. Bij je kindje blijven of de kamer uitgaan, je kindje laten huilen of niet, je baby knuffelen of op afstand blijven.. Eén ding hebben de strategiën gemeen: consequent zijn.

Juist dat blijkt voor ons in de praktijk moeilijk. Want om consequent te zijn moeten alle omgevingsfactoren stabiel zijn. Ten alle tijden in hetzelfde bedje slapen, weinig geluid en licht in de kamer, een temperatuur van zeventien graden en nog meer. Voor Joël is vaak in elk geval één van de omgevingsfactoren anders.

Er is altijd wel iets

Overdag zijn we vaak van huis. Op een vaste tijd in zijn eigen bedje slapen is voor Joël daardoor niet altijd mogelijk. Soms valt meneer tijdens een autorit in slaap, soms is hij te druk aan het spelen met vriendjes om te kunnen slapen. Als we thuis zijn en Joël in zijn eigen bedje slaapt is het vaak te warm in zijn kamer.

We merken dat Joël niet goed kan slapen van hitte, vooral als het ’s nachts boven de dertig graden is. Daarnaast is Joël in de afgelopen maand ziek geweest, waren we op vakantie in Nederland en komt op dit moment Joëls tweede tandje door. Strategie of niet, deze afwijkende factoren zijn spelbrekers en maken dat Joël niet altijd lekker kan slapen.

Op onze eigen manier

Inmiddels hebben we onze eigen, flexibele manieren om Joël te helpen zijn nodige rust te krijgen. Overdag leggen we hem in de wagen, de draagzak of zijn bedje als hij moe lijkt te worden. Als onze poging hem te laten slapen faalt, wiegen we hem in slaap. ’s Avonds gaat Joël rond 8 uur in bad, waarna hij met gedimd licht met ons speelt tot hij slaperig wordt. Rond half negen leggen we hem op bed. Na een slaapliedje valt hij vaak rustig in slaap.

Sommige nachten slaapt Joël door, andere nachten wordt hij ieder uur wakker. Vaak slaapt hij verder als we hem zijn speentje geven, soms stopt hij niet met huilen tot hij opgepakt wordt. Er is eigenlijk geen touw aan vast te knopen. Best logisch met al die wisselende factoren als hitte, vakantie en tandjes. Er komt vanzelf een moment waarop we onze lange nachten weer terug krijgen.

Lees ook: Columnist Pamela: “Rondjes lopen en luide liedjes zingen gaat niet in een vol vliegtuig”