Valéry de Voijs Persoonlijk 8 mrt 2025, 09:04

Leestijd: 3 minuten

Elvira (37): ‘De schermtijd van mijn peuter is gewoon beschamend’

Veel ouders nemen zich voor om hun kinderen schermvrij op te voeden. Maar in de praktijk blijkt dat lastiger dan gedacht. Ook voor Elvira (37); zij merkt dat de schermtijd van haar peuter flink oploopt.

“Voor ik kinderen kreeg, had ik een heel duidelijke mening over schermtijd. Als ik kinderen in een restaurant achter een iPad zag zitten, vond ik ze niet goed opgevoed. Ik had mezelf voorgenomen mijn kinderen helemaal geen schermtijd te geven. Lekker buiten spelen, creatieve spelletjes doen, knutselen, samen lezen. Maar de realiteit is anders. Héél anders.

Alleen in het ouderschap

Mijn zoontje gaat niet naar de opvang, want ik werk niet. Mijn man heeft een eigen bedrijf en maakt lange dagen. Vaak eet hij niet eens thuis, of gaat hij na het eten nog even terug naar de zaak. Ook in het weekend is hij standaard een paar uur weg. Ik ben blij dat hij zijn passie volgt en financieel hebben we niks te klagen. Maar het betekent wel dat ik er thuis veel alleen voor sta.

Ik geniet enorm van mijn dagen samen met mijn zoon. Maar soms lijken die dagen eindeloos. Ik mis gesprekken met volwassenen, even een momentje voor mezelf. En op die momenten pak ik de afstandsbediening of zet ik hem achter een iPad.

Geen ochtendmens

’s Ochtends begint het al. Mijn zoon barst van de energie, terwijl ik mezelf nog bij elkaar moet rapen. Ik ben geen ochtendmens en heb weinig geduld voor driftbuien. Als ik de vaatwasser wil uitruimen, of een wasje wil opvouwen, zet ik hem achter de tv. Als we vervolgens gaan ontbijten en ik de tv wil uitzetten, krijgt hij een driftbui. Dus laat ik de tv aan en ontbijten we tijdens het tv-kijken. Voor ik het weet, heeft hij in de ochtend al bijna twee uur schermtijd.

’s Middags gaan we vaak op pad. Even lunchen met een vriendin of naar de kapper. In het begin vermaakt hij zich prima met een kleurboek of speelgoedautootje, maar op een gegeven moment is hij er klaar mee. Dan geef ik hem een iPad. Gewoon, zodat ik even rustig mijn haar kan laten knippen of een gesprek kan voeren zonder continu afgeleid te worden.

Veel schermtijd

Als we thuis zijn, speel ik met hem en probeer ik de schermtijd te vermijden. Maar als ik echt iets gedaan wil krijgen, zoals administratie of gewoon even een kop thee drinken zonder onderbroken te worden, is een scherm de makkelijkste oplossing. Het is een soort noodgreep, die ik vaker gebruik dan me lief is. Ik snap eerlijk gezegd ook niet hoe andere ouders dit doen.

’s Avonds hetzelfde verhaal. Ik moet koken, opruimen, het huishouden doen. Hij kan zich best een tijdje alleen redden, maar na een uurtje is hij er klaar mee. En dan gaat de tv weer aan. We hebben zo dus wel vaker dagen waarop er vier tot vijf uur schermtijd is.

Moeilijk te veranderen

Elke keer neem ik me voor om het anders te doen. Minder schermtijd, meer samen spelen. Maar zodra hij onrustig wordt en ik even iets moet doen, betrap ik mezelf erop dat ik denk: ach, voor deze ene keer dan maar.”

Twijfel je of jij je kinderen ook teveel schermtijd geeft? Lees dan ons artikel, waar we uitleggen hoe je met drie simpele vragen erachter kan komen of je kind te veel tv kijkt.

Laurien: ‘De schermtijd struggle ken ik, maar ik weet nu wel dat de naakte molrat knollen eet’