Als je deze regels laat varen, zit je tenminste rustig aan tafel

Opstaan, aankleden, schoenen aan: het zijn allemaal acties waar je strijd over hebt met je kind. Het grootste strijdperk bevindt zich echter niet onder de kapstok, maar aan tafel. Bij het ontbijt is het nog rustig, maar tijdens het avondeten branden de kanonnen los. IK WIL GEEN SPINAZIE, dat werk. Malin deelt haar tips. Zo zit je met z’n allen relaxed aan tafel. En hey, die zomervakantie is een mooi moment om te starten.

Eten met je kind

Ik ken die uitbarstingen, die strijd, dat constante gevecht om je kind gezond en genoeg te laten eten. Tot ik me realiseerde dat het zo niet langer kon. De sfeer aan tafel was om te snijden. Ik wilde terug naar gezellig lachen, kletsen en, als het even kon, eten met elkaar. Zo pakte ik dat aan met mijn zoons van 9 maanden en bijna 3 jaar. En het werkt!

1. Handen of bestek? Mijn kind kiest zelf

Mijn oudste kan prima met een vork eten. Brood snijden vindt hij ook leuk. Pasta prikken met een vork niet en dat geldt eveneens voor frietjes, broccoli, tortilla’s en stukjes komkommer. In plaats van voortdurend zijn bestek weer in zijn hand te duwen, laat ik de keuze nu aan hem. Met je vingers of met je vork, als het maar in je mond komt. Dat scheelt een hoop wegduikmomenten, zeker nu hij met grotemensenbestek eet.

2. Gesprekken met mijn man, die heb ik later wel

Voorheen probeerden vriend en ik de dag door te nemen aan tafel. Elkaar te vragen naar de leuke dingen en de moeilijkheden op het werk (die zijn er altijd gek genoeg, bij jullie ook?). Alleen: onze kinderen hielden daar geen rekening mee. Die wilden aandacht. Ook wel logisch, na een dag bij de opvang. Dat frustreerde: wij wilden met elkaar praten, al was het maar 5 minuten, de kinderen wilden hulp bij het eten, een aai over de bol of gewoon een beetje ouwehoeren. ‘Weet je wat’, zei ik laatst tegen mijn vriend. ‘Dat dag doornemen doen we wel als ze op bed liggen.’ Dat werkt ontzettend goed! Wij nemen nu de tijd voor de kinderen en zij krijgen onze onverdeelde aandacht. En als ze slapen, hebben wij aandacht voor elkaar.

3. Bord leeg eten, hoeft niet

Je bord leeg eten, daar was ik sowieso al nooit zo van. Maar goed, je peuter is de hele dag in touw, je wilt wel dat hij genoeg eet. En alle ‘ze geven het zelf wel aan’ ten spijt: ook ik heb hem wel eens geprobeerd te dwingen om dan in ieder geval de helft van zijn bord leeg te eten. Werkte voor geen meter. Ik heb twee dingen gedaan om het – vooral voor mezelf – makkelijker te maken. Ik schep zijn bord niet meer zo vol. En ik laat het aan hem hoeveel hij eet. Twee aardappels? Prima. Een hele tortilla? Ook prima. Een muizenhapje spaghetti? Wat jij wilt lieverd, als je het maar probeert (zie volgende punt). En daarna krijgt hij gewoon een bakje yoghurt.

4. Lust ik niet, prima dan niet

Oh, hoe heerlijk was het toen mijn oudste nog maar 1,5 was en je alles, maar dan ook alles bij hem naar binnen kon schuiven. Pasta, ovenschotels, risotto, olijven: hij vond het allemaal fantastisch. Not anymore. Als ik sta te koken, roept hij al: lust ik niet! Om het voor hem duidelijk te houden hebben we de regel ingevoerd dat hij in ieder geval twee hapjes moet proberen. Als hij het dan écht niet lust, prima, dan eet hij het niet. Hij krijgt dan niet iets anders, wel gewoon een toetje. Ik ga niet meer met hem in discussie met argumenten als ‘dat lust je wel’, ‘vorige week at je het ook’ of ‘als je dit niet opeet, dan…’. Hij eet lang niet alles meer, maar eet wel meer als wij er relaxed over zijn.

5. Van tafel, dat mag

Kort maar krachtig: als hij klaar is of niet meer hoeft, mag hij van tafel. Als de jongste met brood begint te gooien, gaat hij lekker kruipen. Dat aan tafel blijven is superhandig, maar dat komt wel. Liever een lekker spelende peuter op de grond dan een jengelende aan tafel.

6. Bonus: sausjes en kaas en appelmoes

Als de oudste ketchup bij zijn pasta wil? Geen probleem. Doet mijn vriend ook. Idem met kaas en soms met appelmoes. Misschien niet de beste keuze voor zijn smaakpapillen, wel voor de rust aan tafel. En wees gerust, hij krijgt saus in doperwt-hoeveelheden.

5 wijze levenslessen die we te laat leren