Fenna’s dochter (5) wordt niet uitgenodigd voor kinderfeestjes: ‘Wat doe ik verkeerd?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.famme.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F01%2Fpexels-vlada-karpovich-7100323.jpg)
Het allerbelangrijkste is voor de meeste ouders toch wel dat je kind op sociaal vlak goed mee komt. Dat het vriendjes en vriendinnetjes heeft en met plezier naar school gaat. Voor Fenna ligt dit niet anders. Zij maakt zich grote zorgen om haar dochter Sophie: “Mijn dochter wordt keer op keer niet uitgenodigd voor kinderfeestjes. Waar gaat het mis?”
Eerste kinderfeestje
Mijn dochter, Sophie, is vijf jaar oud en een vrolijk, energiek kind. Als zij ergens binnenkomt, dan komt er ook echt iemand binnen. Als ze enthousiast is, wat ze meestal is, heeft ze een harde stem, kan ze uitbundig lachen en mensen om de nek vliegen. Ik waardeer haar enthousiasme heel erg, maar weet ook wel dat niet iedereen altijd zin heeft in die drukte. In de grote mensen wereld heb je ook drukke en rustige mensen, alleen zijn volwassenen beter in staat om te levelen aan de gemoedstoestand van een ander. Sophie moet dat nog leren, maar die puurheid is juist de kracht van kleuters.
Toen Sophie haar eerste uitnodiging voor een kinderfeestje kreeg, was ze dolblij. Ze had haar mooiste jurk uitgekozen en samen hadden we een cadeau uitgezocht. Maar toen ik haar die middag ophaalde, zag ik een heel ander meisje. Ze was stil, met tranen in haar ogen. “Mama, ze wilden niet met me spelen,” fluisterde ze. Ik probeerde haar te troosten, maar diep van binnen voelde ik dat dit een probleem ging worden.
Niet meer uitgenodigd
De rest van het schooljaar werd Sophie niet meer voor feestjes uitgenodigd. Bij vlagen hoorde ik andere kinderen enthousiast praten over elkaars kinderfeestjes. Het brak mijn hart. Toen ik een moeder van een meisje met wie Sophie weleens na school gespeeld had, voorzichtig vroeg waarom Sophie niet was uitgenodigd, kreeg ik als antwoord: “Het is gewoon vol, sorry.”
De ouders van een ander klasgenootje van Sophie hebben een manege en het meisje vierde haar kinderfeestje op de manege. Driekwart van de klas was uitgenodigd, maar niet Sophie. Tijdens het uitdelen van de uitnodigingen, zag de moeder mijn teleurgestelde blik en kwam naar me toe. Ze zei: “Sophie is zo… aanwezig. Het is soms een beetje te veel voor de andere kinderen denk ik.” Die woorden bleven door mijn hoofd galmen. Wat bedoelde ze met ‘te veel’? Was mijn dochter te druk? Te luid? Te anders?
Verkeerd
Gelukkig kreeg Sophie er zelf nauwelijks wat van mee. Wel zei ze me eens dat ze het jammer vond dat ze niet op het feestje van een klasgenootje mocht komen. Het viel haar dus wel op. Ik antwoordde dan dat ieder kindje zelf mag weten wie hij of zij uitnodigt en dat ze heus wel weer uitgenodigd zou worden. Maar eerlijk? Ook ik begon te twijfelen. Had ik iets verkeerd gedaan in haar opvoeding? Moest ik haar leren om rustiger te zijn?
Op een avond las ik een artikel over temperamentvolle kinderen. Het beschreef precies Sophie: energiek, enthousiast, vol leven. Het was alsof een lampje ging branden. Sophie is niet ‘te veel’ – ze is gewoon zichzelf. En het is mijn taak als moeder om haar te laten zien dat dat genoeg is.
In actie
Ik besloot om actie te ondernemen. Ik begon gesprekken met de ouders van haar klasgenoten en vroeg hen om het eerlijk te zeggen als hun kind tegen dingen aanliep van Sophie. Ik sprak ook met Sophie’s juf, die tips gaf om Sophie haar energie te leren kanaliseren. Maar het belangrijkste was dat ik Sophie bleef vertellen hoe waardevol en bijzonder ze is.
Onlangs was Sophie jarig en dus was het haar beurt voor haar eigen kinderfeestje. Ik hield het simpel, met een overzichtelijk programma en niet teveel kindjes. Sophie straalde van oor tot oor en ook haar klasgenootjes genoten ook van de feestmiddag.
Onvoorwaardelijke steun
Het moederschap zit vol uitdagingen waar niemand je op voorbereidt. Maar wat ik heb geleerd, is dat je kind onvoorwaardelijke steun nodig heeft – vooral als de wereld hen niet altijd begrijpt. Sophie is mijn grootste trots, met al haar energie en enthousiasme. En ik zal er alles aan doen om haar dat te laten voelen.
Ik pleit er dan ook voor: wees zacht voor jezelf en voor je kind. Elk kind is uniek, met zijn eigen smaken en kleuren. En soms is het aan ons om de wereld eraan te herinneren hoe mooi dat is.”
Lees hier het verhaal van Netty (3), zij heeft geen geld om haar kind het gewenste kinderfeestje te geven.