Gitta: ‘Nu ze zelf een kind heeft, laat ze weer van zich horen’

Gitta (34) en Laura (38) waren goede vriendinnen. Maar toen raakte Gitta zwanger en Laura niet. Laura had al lang een kinderwens, Gitta wist pas een jaar dat een kindje welkom is. Ze raakte snel zwanger en toen ze Laura uitnodigde voor een kraambezoek, weigerde die.

“Dat ze nu appt omdat haar zoon is geboren, voelt als een klap in mijn gezicht.”

Samen uiteten

“Laura en ik kenden elkaar via onze ex-vriendjes. Terwijl onze relaties uitgingen, werd onze vriendschap hechter. We gingen samen naar festivals en konden tot in de late uurtjes praten over het leven en de liefde. Met elkaar uiteten gaan was onze favoriete bezigheid, we vonden het heerlijk om uitgebreid te dineren en over van alles te praten.

Daar zit ook een deel van de pijn; ik dacht dat we tijdens die etentjes alles bespraken. Maar dat bleek niet zo te zijn. Dat zij zo’n hevige kinderwens had? Dat heb ik nooit geweten.

Aanhankelijke huisvrouw

Kijk, het begon zo. Ik kreeg een relatie met een lieve, leuke, zorgzame man. Laura stond wel open voor een relatie, maar echt beweging zat er niet in haar liefdesleven. En dat leek ze ook wel prima te vinden. Ze heeft een goede baan, een leuk appartement (gekocht in de juiste tijd) en maakt mooie soloreizen. Dat vond ik zo charmant aan Laura, dat ze zich zo goed vermaakte als vrijgezel. Natuurlijk, ze verlangde wel eens naar een partner, maar haar leven was goed zoals het was.

Uiteindelijk kreeg ze een vriend. Een prima kerel, niet veel bijzonders. Het gedrag van Laura was wel bijzonder, want ze gedroeg zich steeds meer als een onderdanige, aanhankelijke huisvrouw. We zagen elkaar steeds minder en als we afspraken, dan moest dat met onze partners erbij. Op zich niets mis mee, maar ik had af en toe behoefte aan een meidenavond zoals we die voorheen vaak hadden. Die behoefte had Laura niet. Zij wilde alles samen doen met haar vriend. Ze maakte vaart met de relatie, want na drie maanden trok hij al bij haar in – op aandringen van haar. Ze sprak alleen nog maar in de wij-vorm en van haar feministische inslag bleef nog maar weinig over.

Snel zwanger

Samen met mijn vriend voerde ik gesprekken over kinderen. Ik heb nooit echt een ‘klok horen tikken’, maar mijn spiraal moest eruit en zodoende begon er toch iets te kriebelen. Mijn vriend en ik hadden zoiets van: ‘Als het lukt, dan lukt het. Zo niet, ook goed.’ Een maand nadat mijn spiraal eruit was, bleek ik zwanger. Zo snel! Dat hadden we niet verwacht. Dolblij waren we.

Toen het eerste trimester voorbij was, vertelden mijn vriend en ik trots aan iedereen die het wilde horen dat er een kindje op komst was. De reacties van mensen zijn zo leuk; wie is er niet blij met nieuw leven op komst?

Nou, Laura dus. Mijn vriend kwam Laura en haar vriend tegen op een feestje en heeft daar verteld dat ik zwanger was. Laura is omgedraaid en weggelopen, tot grote verbazing van mijn vriend. Laura’s vriend legde uit dat Laura een grote kinderwens heeft en dat ze het al een tijdje aan het proberen waren. Ze waren toen negen maanden samen!

Als zwanger worden niet wil lukken, is dat natuurlijk niet leuk – daar kan ik ook wel inkomen. Maar na twee of drie dagen had ik toch zeker wel een felicitatie verwacht. Die felicitatie heb ik nooit gekregen. De dag dat ik op Instagram een foto postte van mijn bolle buikje, is Laura me gaan ontvolgen. Een confronterende, overdreven reactie. Vond ik. Niet alleen voelde ik me verraden omdat ze mij nooit iets heeft verteld over een kinderwens, ook voelde ik me gekwetst. Het leek alsof ze me deze zwangerschap niet gunde, alsof ze zo bitter was dat ze andermans nieuw leven niet kon vieren.

Geboortekaartje van Valerie

De maanden vlogen voorbij, maar tijdens mijn zwangerschap hebben Laura en ik elkaar niet meer gesproken. Toen mijn dochter Valerie werd geboren, heb ik Laura en haar vriend een geboortekaartje gestuurd. Dat vond ik gepast, we hebben toch veel etentjes met zijn vieren beleefd. Op deze manier wilde ik laten weten dat Laura welkom is in het leven van Valerie. Ook op dat geboortekaartje heb ik geen reactie ontvangen. Geen appje, geen kaart, niets.

Heftig vond ik het. En ik geef toe, het irriteerde me mateloos. Mijn prachtige, zachte, perfecte Valerie was geboren en ik was apetrots. Ik wilde dolgraag dat Laura mijn dochter zou ontmoeten. Daarom heb ik Laura na een paar weken geappt: ‘Hi lieve Laura, hoe gaat het met je? Valerie is inmiddels zes weken en ze wil je dolgraag ontmoeten. Kom je snel op kraambezoek?’

Raad eens wat ik terug kreeg? ‘Hier alles goed. Hoop met jou ook. Geen behoefte aan. X.’ Dat voelde echt als een messteek in mijn hart. Als ze Valerie niet wilde ontmoeten, dan was onze vriendschap blijkbaar echt voorbij. Voor haar en nu ook voor mij. Ik kon maar niet geloven dat deze prachtvriendin nu zo bitter was dat ze me dit niet gunde.

Weer gingen er maanden voorbij. Mijn vriend kwam op een vrijdagavond thuis met vrolijk nieuws: hij was Laura en haar vriend tegengekomen en ‘raad eens, ze is zwanger!’ Nou fantastisch toch. Echt iedereen met een kinderwens gun ik een kind. Wat fijn dat het is gelukt. De dag erna kreeg ik een notificatie van Instagram: Laura is je begonnen te volgen. Nou zeg, wat vond ik dat transparant. Nu je zelf zwanger bent, kun je me opeens wel weer verdragen?

Inmiddels is Laura in goede gezondheid bevallen van zoontje Louis. Al weken geleden ben ik naar een speciale kaartenwinkel gefietst en heb ik een prachtige kaart gekocht. Die heb ik opgestuurd zodra ik hoorde (via haar vriend) dat ze was bevallen. Zo hóórt dat vind ik. All issues aside, nieuw leven moet gevierd worden. Kort daarna kreeg ik een appje: ‘Louis is fantastisch! Hij is zo mooi en perfect. Ik ben helemaal verliefd. Bedankt voor de kaart. Kom je snel langs?’

Eh, how about no? Deze reactie schoot me in het verkeerde keelgat. Ze heeft het bestaan van mijn kind nooit erkend, maar nu haar kind is geboren, is alles weer koek en ei? Ik wens haar alle plezier, gezondheid en geluk met haar gezin. Voor mij is deze vriendschap voorbij.”

Bente (30): ‘Mijn vriendin is nu écht te ver gegaan’