Sophie Nortier Persoonlijk 10 jan 2020, 11:31

Leestijd: 4 minuten

Famme Goede voornemens challenge: als moeder minder tijd op mijn telefoon besteden

Het nieuwe jaar is weer begonnen. En alhoewel ik eigenlijk nooit aan goede voornemens doe, leek het me dit jaar toch eens tijd. En dan specifiek tijd voor minder schermtijd, voor mij als moeder. Want naast dat een goed voorbeeld doet volgen, lijkt de onze schermtijd ook van invloed te zijn op de veilige hechting van onze kids.

Dus mijn challenge is om de maanden januari en februari mijn schermtijd te verminderen. Geen snelle appjes aan tafel, geen insta-scrollsessies op de bank en niet constant alles maar willen vastleggen op dat verrekte apparaat.

Opvoeden en schermtijd

Oorspronkelijk hadden mijn vriend en ik zo min mogelijk schermtijd als een van onze opvoeddoelen voor ons zoontje. En ik moet zeggen dat dit ons best goed afgaat. Mij misschien nog wel beter dan mijn vriend, maar die discussie gaan we maar even niet aan.

Ons zoontje kijkt gemiddeld één keer per week een film, voornamelijk bij slecht weer of zieke ouders. Hij vraagt zelden om de TV, en als we ‘nee’ zeggen neemt hij daar genoegen mee. Dat vind ik al een prestatie op zich.

Maar toch merk ik dat ikzelf me daar totaal niet aan houd. Ik pak te pas en te onpas mijn telefoon om even te appen, het nieuws te checken, of alle duizend Insta-stories van dezen en genen te bekijken. Want tja, dat is toch wel vermakelijk.

Maar nu mijn zoontje drie is en wij steeds beter leren wat opvoeden nou precies inhoudt, komen we er ook achter dat hem iets aanleren – of misschien eerlijker gezegd, bepaald gedrag ‘verbieden’ – beter werkt wanneer we zelf ook het goede voorbeeld geven. Want waarom zou hij zich aan regels houden, die wij niet serieus nemen? Het ouderwetse ‘omdat ik het zeg’ is al op vele manieren achterhaald gebleken. Dus leek het me nu echt tijd me ook zelf aan mijn eigen regels te houden.

Veilige hechting

Dit artikel van Bureau Jeugd & Media, deed mij daarbij ook eens goed nadenken over het effect op de lange termijn. Zij stellen namelijk dat “de kwaliteit van de ouder-kindrelatie in de vroege kinderjaren bepalend is voor de ontwikkeling tot emotioneel gezonde volwassenen”. En dit is dus iets waarvan er nu wordt gedacht dat de invloed van mobiele schermen er een negatief effect op heeft.

Wat de een veilige hechting precies inhoudt kun je lezen in ons artikel Een veilige hechting: wat is het en waarom is het belangrijk voor je kind?

Het Bureau Jeugd & Media geeft aan dat ondanks het nog weinige onderzoek, er toch een trend te zien is. En in die trend zien ze dat ouders die veel op hun mobiel zitten, minder (snel) reageren op hun kids. Er is minder oogcontact tussen ouder en kind en kids kunnen daardoor het gevoel krijgen dat ze er alleen voor staan. Daarnaast zien ze dat deze kids zich ook anders gaan gedragen. Sommigen gaan zich meer uitsloven, anderen keren juist naar binnen.

En herinnert iedereen zich nog het Still Face-experiment? Dat pijnlijke effect is er dus ook wanneer wij stoïcijns naar onze schermen kijken.

Onze situatie

Nu is het zo dat ik op zich het gevoel heb dat we behoorlijk wat ‘actieve’ tijd met ons zoontje doorbrengen, zowel binnen als buitenshuis. Maar toch zijn er veel momenten waarop mijn vriend (ondernemer, dus veel aan het werk) op zijn laptop of telefoon bezig is en op die momenten minder goed reageert op het mannetje. En ik merk dat er toch veel momenten zijn waarop ik opkijk van mijn telefoon. En ondanks dat ik opkijk, betekent dit wel dat ik dus ook in eerste instantie wel naar dat scherm kijk.

Een scherm tussen ons in

En ondanks dat wij ervoor hebben gekozen beelden van ons zoontje niet uitgebreid te delen op social media, schiet ik mijn telefoon vól met filmpjes en foto’s van alles dat hij doet. Beelden waarvan er vele waarschijnlijk nooit meer worden teruggekeken. Maar ik wil ze wel zelf hebben, voor ‘later’. En ook voor hem voor later, want hoe leuk is het wanneer je door je oude babyboeken bladert of oude 9mm filmpjes terugkijkt waar je als wankele dreumes je eerste stapjes zet.

Waarom ik dit hier benoem is omdat ik dus wel de hele tijd met een telefoon voor zijn neus zit. Een scherm dat letterlijk tussen ons instaat. Vervolgens kijk ik de beelden terug en beleef ik het moment enkel via het scherm. Is dat het beeld dat ik hem wil meegeven? Een moeder die minstens net zo veel naar hem op een schermpje kijkt als dat ik interactie met hem heb? Wat zal dat betekenen voor zijn gevoel van waarde? En voor onze band? Voor hoe hij later terugkijkt op onze tijd samen?

De challenge

Daarom zal ik me de komende twee maanden meer verdiepen in de effecten hiervan en zal ik mijn best doen om die telefoon in het bijzijn van mijn zoontje, gewoon te laten liggen. En van mijn bevindingen en ervaringen doe ik natuurlijk hier verslag.

Lees ook:

• 5 tips om écht te minderen met het scrollen op social media
• Haha! Deze eerlijke tweets van ouders over de schermtijd van hun kinderen zijn hilarisch
• 10 goede alternatieven voor schermtijd om je kinderen bezig te houden