Japke Janneke: ‘Ik geniet er heel erg van om het ouderschap te kunnen delen met mijn partner’

“Een tijdje geleden was ik ruim een week alleen met Len. Kai ging met een vriend naar Spanje om mee te doen aan een fietsevenement.

Een week alleen met een dreumes. Hoe zou dat zijn? Zwaar? Leuk? Uitdagend?

Alleenstaand ouderschap

Ik ervaar het ouderschap, op onze kraamtijd na, over het algemeen niet als zwaar. Integendeel. Ik denk dat we met Len echt niet mogen klagen. Negen van de tien dagen is hij vrolijk, blij en flexibel. Hij slaapt al z’n hele leven als een roosje *even afkloppen* en eten is een van zijn grootste hobby’s. We hebben eigenlijk nog niks kunnen ontdekken wat hij niet lust. Maar zoals ik in eerdere columns ook al deelde, is Len wel een jongetje met wat temperament en veel energie.

Wanneer je als niet-alleenstaande ouder ineens langer dan een paar dagen alleen bent met je kind, is dat gewoon even wennen. Ik vind het fijn om normaal gesproken de verantwoordelijkheid te kunnen delen met Kai, merk ik. Als Kai er dan niet is, red ik me uiteraard prima, maar continu alleen beslissingen maken voor Len vind ik toch een stuk zwaarder.

0

Minder leuk

Met een vriendin besprak ik onlangs haar kinderwens. Nu ze nog partner heeft, is dat toch een ding. Want wanneer besluit je om toch een poging te wagen om alleen je kinderwens te gaan realiseren? Je kiest er dan heel bewust voor om alleenstaande moeder te zijn. Wanneer je heel sterk die kinderwens hebt als vrouw, snap ik dat zeker. Toch lijkt het me, met de kennis en ervaringen van nu, ook heel pittig en een stuk minder leuk.

Wanneer je partner, om wat voor reden dan ook, wegvalt is het ouderschap anders. Het is niet meer te delen: de verantwoordelijkheid niet, maar ook de mooie én minder mooie dingen van het ouderschap niet. En natuurlijk kun je deze dingen delen met vrienden en familie, maar dat voelt voor mij toch anders.

Niet vanzelfsprekend

Toen ik alleen was met Len had ik dan ook vaak de behoefte om leuke foto’s en filmpjes met Kai te delen. “Kijk wat Len doet!’’ of ‘’Kijk wat Len zegt!’’. Ik geniet er juist heel erg van om het ouderschap te kunnen delen met mijn partner. Zo’n week alleen met Len doet me dan ook realiseren wat een geluk ik heb om dit te kunnen en te mogen. Het is niet vanzelfsprekend dat je het samen wilt en kunt doen.

Achteraf voelde de week alleen met Len overigens ook als heel bijzonder en speciaal. Len en ik hadden echt heel veel tijd samen, zonder Kai. Ik heb heel bewust leuke dingen met hem gedaan: nieuwe speeltuinen in de omgeving ontdekken, kamperen op een boerencamping en samen naar het Kinderboekenmuseum in Den Haag (aanrader!). Ik heb, en Len volgens mij ook, volop kunnen genieten van deze dagen. Toch was ik heel blij dat Kai na ruim een week weer in goede gezondheid thuiskwam. Zo kon ik meteen de mooie en minder mooie momenten met hem delen. En de eerste poepluiers? Die waren natuurlijk voor hem. Hij had immers wat in te halen.”

‘De verwerking van de heftige kraamtijd met een postpartum-psychose kost tijd’