Sofie Obbens
Sofie Obbens Persoonlijk 21 jan 2025
Leestijd: 4 minuten

De peuter van Julie slaapt iedere nacht tussen haar en haar man in: ‘Inmiddels voel ik me er goed bij’

Samen in een bed slapen met je kind: het is een onderwerp waar veel ouders een mening over hebben. Julie wist lang niet waar ze goed aan deed, maar ze heeft er uiteindelijk voor gekozen om haar peuter bij haar en haar man in bed te laten slapen. “Inmiddels voel ik me er niet meer schuldig over.”

Julie: “Toen mijn zoon Finn werd geboren, had ik een romantisch beeld van een slapende baby in een wiegje naast ons bed. De realiteit werd een huilende baby die alleen in slaap viel als hij op mijn borst lag. De eerste weken waren zwaar en ik kon al de goedbedoelde adviezen bijna niet meer aan. “Je moet hem laten wennen aan zijn eigen bedje,” hoorde ik keer op keer. Maar Finn had andere plannen.

Op een nacht, na uren wiegen, besloot ik hem gewoon in ons bed te laten liggen. En guess what? Hij sliep direct door. Voor het eerst in weken voelde ik me ontspannen. Ik wist dat dit niet volgens de boekjes was, maar het werkte voor ons.

Koorts

Het keerpunt was op de nacht toen Finn hondsberoerd was. Hij had koorts, een loopneus en kon maar niet in slaap komen. Hij huilde aan een stuk door en ik merkte dat ik steeds gefrustreerder raakte. Na een uur wiegen en proberen hem in zijn eigen bedje te leggen, gaf ik het op. Ik pakte hem op en legde hem tussen mij en mijn man in. Finn kroop meteen dicht tegen me aan, met zijn kleine handje om mijn vinger geklemd. Binnen een paar minuten voelde ik zijn ademhaling rustiger worden, en voor het eerst die avond viel hij in slaap. Ik voelde hoe de spanning in mijn eigen lichaam wegebde. Op dat moment wist ik dat dit de juiste keuze voor ons was. Die nacht sliepen we alledrie, eindelijk, rustig door.

Als ik aan mijn omgeving opgelucht vertelde dat Finn weer sliep, maar dan wel in ons bed, kwamen de meningen al snel. “Je maakt het jezelf alleen maar moeilijker,” zei een vriendin. “Hij komt nooit meer uit je bed,” waarschuwde mijn moeder. Ik voelde me schuldig. Was ik echt een slechte moeder omdat ik koos voor wat op dat moment het beste voelde?

Nabijheid

Toch merkte ik dat Finn’s behoefte aan nabijheid mij ook rust gaf. Hij werd rustiger en ik sliep eindelijk weer een paar aaneengesloten uren. Als ik hem ‘s nachts naast me voelde, besefte ik ook dat deze tijd met hem tijdelijk was. Dit zou niet voor altijd zijn.

Samen slapen heeft zeker ook nadelen. Er zijn nachten waarop Finn steeds over me heen draait en ochtenden waarop ik wakker word met een voet in mijn gezicht. Maar de voordelen wegen voor ons zwaarder. Finn voelt zich veilig, en ik hoef niet elke nacht drie keer op te staan om hem te troosten. De intieme momenten, zoals wakker worden met zijn kleine handje dat de mijne zoekt, maken alles goed. Die momenten koester ik en herinneren me eraan hoe kort deze fase is.

Niet voor iedereen

Ik weet dat samen slapen niet voor iedereen werkt. En eerlijk? Dat is oké. Ieder gezin is anders. Voor ons werkt het nu, maar ik weet dat er een moment zal komen waarop Finn zijn eigen ruimte nodig heeft. En ik bereid me voor om hem die stap te laten maken wanneer hij er klaar voor is.

Ik stel ook grenzen. Overdag heeft Finn zijn eigen bed in zijn kamer, waar hij overdag speelt en zijn middagslaapje doet. Zo raakt hij langzaamaan gewend aan de ruimte waar hij uiteindelijk de nachten gaat doorbrengen. Zo hebben we een balans gevonden die voor ons goed voelt.

Liefde

Het ouderschap heeft geen regels. Wat voor de één werkt, kan voor een ander totaal niet werken. Mijn keuze om Finn bij ons te laten slapen is gebaseerd op liefde en intuïtie – en dat zou toch altijd de basis moeten zijn van onze beslissingen?

Aan alle ouders die worstelen met de vraag of samen slapen een goede keuze is: doe wat goed voelt voor jouw gezin. Laat je niet leiden door meningen of “wat hoort”, maar door wat jullie nodig hebben. Want aan het eind van de dag gaat het niet om wat anderen denken, maar om wat werkt voor jou en je kind.

En ja, misschien zal Finn nog een tijdje onze nachten domineren met zijn kleine, trappelende beentjes. Maar ik weet zeker dat ik deze tijd later zal missen. Tot die tijd geniet ik van de kleine momenten, zelfs met een voetje in mijn gezicht.”

“Mijn peuter slaapt ineens tussen ons in, wat nu?” Lees hier het advies van een orthopedagoog.

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Iedere zaterdag het beste van Famme in je mailbox

Een goed begin van je weekend met de mooiste verhalen van Famme