Wat als je kind geen vrienden heeft? Kinderpsycholoog geeft tips

Opvoeden blijft een lastige kwestie, elke ouder heeft vragen hoe hij iets het beste aanpakt. Daarom stellen we elke week een vraag aan een expert. Deze week geeft kinderpsycholoog Mirjam de Nijs antwoord op de vraag: wat als je kind geen vrienden heeft?

Als ouder wil je het beste voor je kind. Maar wat als je merkt dat jouw kind helemaal niet zoveel vriendjes heeft? Er komt nooit iemand spelen, je kind wordt niet uitgenodigd op feestjes en je hoort hem of haar eigenlijk ook nooit echt over vrienden praten. Je maakt je zorgen en het liefst wil je dit zo snel mogelijk oplossen, maar is dit mogelijk? En is dit wel iets waar je als ouder wat aan kunt doen?

Zit je kind ermee?

“Vraag jezelf eerst af of jouw kind er zelf mee zit, of dat het iets is dat jij als ouder erg vindt”, aldus De Nijs. “Het kan namelijk zo zijn dat je kind er bewust voor kiest om na schooltijd niemand uit te nodigen. Mogelijk dat een schooldag al zoveel energie kost dat hij blij is wanneer hij thuis kan bijkomen. Maak van jouw probleem niet het probleem van je kind. Als hij lekker in zijn vel zit en het prima vindt om alleen te spelen, waarom zou je dan iets gaan forceren? Grote kans dat je kind uiteindelijk echt wel iemand tegenkomt waarmee het klikt.

Merk je dat je kind er onzeker van wordt en benoemt hij dat hij wel meer vriendjes wil? Ga dan het gesprek aan met je kind. Laat hem vertellen over hoe het er op school in de klas of tijdens de pauze aan toe gaat. Werkt je kind wel eens samen met iemand, naast wie zit hij en met wie gaat hij op school om? Zijn er kinderen die hij of zij wel aardig vindt? En peil eens of je kind wordt gevraagd om te spelen.

Samen bespreken

Het kan zo zijn dat je kind het zelf lastig vindt om met een ander kind af te spreken. Als dat zo is, kan het heel fijn zijn voor hem om dit met jou te bespreken. Waar komt deze angst vandaan? Vindt hij het spannend bij iemand thuis te gaan spelen? Is hij bang dat de ander nee zegt of is er iets anders?

Oefen dan eens een gesprekje hoe je kind iemand kan vragen om te spelen. Ga stap voor stap na wat hij kan doen en vraag of hij hier hulp bij nodig heeft. Maak een stappenplan wie je kind als eerste wil vragen om te spelen, wanneer je dit kunt vragen en waar. Bespreek ook wat hij kan doen wanneer de ander nee zegt. Ook dat kan namelijk gebeuren.

Oefenen met een rollenspel

Misschien dat jij als ouder de eerste keren erbij kunt staan en een gesprekje met een kind kunt starten om het wat makkelijker te maken. Oefen in een rollenspel en voer het samen uit. Hoe vaker je kind het doet, hoe minder spannend het wordt. Wanneer je kind een ‘ja’ krijgt en vaker afspreekt met vriendjes, gaat het zelfvertrouwen groeien.

Vindt je kind het veel te spannend om samen op iemand af te stappen? Dan kun je er ook voor kiezen om samen naar de leerkracht te gaan. Op school zien ze jouw kind namelijk veel bezig in sociale situaties. Mogelijk weet de leerkracht met wie jouw kind een goede match heeft, waardoor het makkelijker wordt hem aan diegene te koppelen tijdens het samenwerken.

Sociale vaardigheden

De leerkracht kan zo een eerste stap zetten om jouw kind hierin te helpen. Zo wordt de drempel voor hem ook lager om het kind te vragen te komen spelen. Ook kan de leerkracht mogelijk tips geven over de sociale vaardigheden van je kind, hij ziet hem dan ook dagelijks. Ga niet achter de rug van je kind om speeldates plannen met andere ouders. Zo betrek je je kind niet in het oefenen ervan en kun je je kind ook overvallen, waardoor de angst alleen maar groter wordt.

Mocht je kind niet goed weten wat te doen wanneer iemand komt spelen? Dan kan het fijn zijn voor hem dat jij als ouder er eerst even bij blijft. De eerste spanning is er dan af door samen wat te drinken, een spelletje te spelen en een gesprekje te starten. Na een tijdje kun je weggaan en zal het vast vanzelf gaan. Hoe vaker je kind fijne ervaringen opdoet, hoe makkelijker het wordt om af te spreken. En wie weet durft hij dan ook eens bij de ander te gaan spelen.”

Brenda (45): ’Mijn zoon heeft alleen online vrienden’