Eva: ‘Mijn kinderen zijn altijd om me heen, ik word er soms gek van’

Wanneer je kinderen krijgt weet je natuurlijk dat het een dagtaak gaat zijn om voor ze te zorgen, maar toch kan het in de praktijk flink tegenvallen. Zeker wanneer je weinig tijd meer hebt voor jezelf. Zo heeft Eva haar kinderen meer om zich heen dan ze eigenlijk zou willen, en daar baalt ze soms flink van. “Af en toe wordt het me gewoon even te veel.”

“Laat ik vooropstellen dat ik natuurlijk zielsgelukkig ben met mijn gezin. Mijn vriend en ik hebben drie heerlijke kinderen van 1, 3 en 4 jaar oud. Je kan dus met recht zeggen dat we middenin de tropenjaren zitten.

Mijn kinderen zijn altijd om me heen

Tot ongeveer een jaar geleden had ik een fijne parttimebaan bij een marketingbureau. Ik vond mijn werk leuk en genoot van de tijd dat ik even niet alleen maar ‘mama’ was. Het ging allemaal prima, tot ik zwanger raakte van de derde. Natuurlijk waren we blij met de komst van nog een kind, maar een plekje vinden bij de kinderopvang bleek onmogelijk.

In dezelfde periode startte mijn oudste op de basisschool en ook voor hem was geen plek op de BSO. Het gevolg was dat we eigenlijk na mijn zwangerschapsverlof alleen opvang zouden hebben voor de middelste. De andere twee konden nergens terecht wanneer ik aan het werk zou gaan.

Thuisblijfmoeder

Mijn vriend en ik hebben toen lang gepraat en alles tegen elkaar afgewogen. De conclusie was dat het financieel het beste was als ik mijn baan zou opzeggen en voorlopig thuis bleef met de kinderen. Eenmaal aan het idee gewend, leek het me ook wel wat; een paar jaar veel tijd doorbrengen met de kinderen en dan weer aan het werk.

De eerste maanden vond ik het ook heerlijk; een beetje keuvelen, playdates, het huishouden en naar de kinderboerderij. Ik genoot er met volle teugen van. Alleen inmiddels zijn we bijna tien maanden verder en vind ik het steeds minder leuk worden. Mijn kinderen zijn altijd om me heen en af en toe wordt het me gewoon even te veel.

Altijd moeder

Ze zijn nog te klein om zichzelf te vermaken en moeten overal bij geholpen worden. En waar ik eerst nog genoot van een uitje naar de kinderboerderij, kan ik nu geen geit meer zien. Het vervelendste vind ik dat ik al-tijd moeder ben. Ik ben nooit meer gewoon Eva, zoals toen ik nog werkte.

Daarbij zijn mijn kinderen nu gewend dat ik er altijd ben en willen ze alles alleen maar met mij doen. Mijn vriend doet echt zijn best, maar als hij een luier wil verschonen of ze wil helpen met hun boterham, dan willen ze het niet. Ze willen alleen maar mama, mama en nog eens mama. Soms word ik er gewoon gek van.

Nooit alleen

Mijn dagen zijn nu dus gevuld met het huishouden en de kinderen. Als mijn vriend thuiskomt van zijn werk heeft hij hele verhalen over zijn dag. Terwijl mijn hoogtepunt is dat ik een twee wassen heb gedraaid. Je zou zeggen: ‘Dan ga je toch weer aan het werk?’, maar we staan niet meer ingeschreven op een wachtlijst voor de kinderopvang, dus het zou sowieso nog heel lang duren voor we aan de beurt zijn.

Daarbij komt dat niemand weet dat ik me zo voel, want eigenlijk schaam ik me er erg voor. Het voelt alsof ik faal als moeder, omdat ik het niet aankan mijn kinderen de hele dag om me heen te hebben.

Als oplossing hebben we nu dat ik ieder weekend een ochtendje voor mezelf heb, mijn vriend gaat dan met ze op stap en ik heb tijd voor mezelf. Om te shoppen, Netflixen of met vriendinnen af te spreken. Dat is natuurlijk heel fijn, maar stiekem verlang ik ernaar om geen thuisblijfmoeder meer te zijn.”

Geen plek op kinderopvang en BSO: ‘Eerst de kinderopvang regelen, dan de verloskundige’