Rachelle Abbas Persoonlijk 20 feb 2020, 08:56

Leestijd: 2 minuten

Geen ontkomen meer aan: we worden officieel onze moeders als we deze leeftijd hebben bereikt

Betrap jij jezelf er ook vaker op dat je steeds meer op je moeder gaat lijken? Dat kan best kloppen, blijkt namelijk uit onderzoek.

Althans, volgens een poll in opdracht van de Britse plastisch chirug Dr. Julian De Silva. Julian merkte namelijk een patroon op: de meeste van zijn patiënten kwamen naar hem toe voor een ‘gezichtsverversing’ rond de leeftijd van 37 jaar. Meestal na klagen over het feit dat ze op hun ouders begonnen te lijken. Hij besloot dieper te graven en zette een onderzoekje op.

De resultaten van het onderzoek

De resultaten van zijn onderzoek lieten zien dat de meeste mensen vonden dat ze rond de leeftijd van 33 jaar op hun moeder begonnen te lijken, vooral in gedrag. Het meest gerapporteerd gedrag was het kijken naar dezelfde tv-shows, dezelfde hobby’s aannemen en dezelfde gezichtsuitdrukkingen hebben. Van de 2000 deelnemende mensen ontdekte Julian dat 52% zich begon te gedragen als hun moeders tussen de 30 en 35 jaar oud, 26% zag die verandering tussen de leeftijd van 25 tot 40 jaar en tussen, 10% tussen de 40 en 50 jaar oud en zo’n 7% vond dat pas rond de leeftijd van 50 jaar (en ouder). Nu rest de vraag: kunnen we hieraan ontsnappen of is het gewoon genetisch bepaald?

Het antwoord op die vraag is ja en nee. Volgens een psycholog die schrijft voor Psychology Today, zijn we ‘geprogrammeerd om ons te ontwikkelen door interacties met anderen.’ Deze programmering is de reden waarom we gedurende de jaren kunnen veranderen – interacties met vrienden, leraren, andere bekenden en geliefden leren ons brein allerlei nieuwe patronen. Deze programmering kan wat verschuiven naarmate we ouder worden, maar wanneer we zelf kinderen hebben en teruggaan naar scenes of plaatsen die bekend zijn van je eigen kindertijd, gebruiken we wat van dezelfde taal en gedragingen als onze ouders – waarvan je misschien wel had gezworen dat je het nooit zou doen.

We kunnen daarvoor de neuronen in onze hersenen de schuld geven (of juist bedanken). Onze neuronen hebben namelijk de neiging om volgens een vast patroon te handelen. Die paden kunnen we wel veranderen, maar in bepaalde situaties zorgen vertrouwde interacties ervoor dat de neuronen zich snel opnieuw afstemmen op oude paden. Dat is dus de reden dat je dezelfde zinnen uit je eigen kindertijd hoort zeggen, zinnen die je jezelf had belooft nooit te gaan gebruiken tegen je eigen kinderen. Is dat even lekker mislukt..

LEES OOK:

• Brief aan alle moeders die nog een moeder hebben
• Onderzoek: Kinderen met autisme snappen de gezichtsuitdrukkingen van hun moeder
• Nieuw onderzoek: Eén op de drie kinderen stelt zijn of haar moeder zo’n 100 vragen per dag