Rachelle Abbas Algemeen 3 dec 2018, 14:35

Leestijd: 3 minuten

Opvoedkwestie: ‘Continu krijg ik kritiek en met name van de mensen die zelf geen kinderen hebben’

Je kunt de boeken er nog zo goed op nalezen, sommige vragen over het opvoeden van de kinderen kun je het beste neerleggen bij andere ouders. Zij weten als geen ander dat je met de handen in het haar kunt zitten en de ‘regels’ niet altijd werken.

Wij stellen daarom de vraag aan jullie de opvoedkwestie van een andere ouder ‘op te lossen’. Want zeg nou eerlijk: de kennis én steun van andere moeders is soms precies wat je nodig hebt. Daarnaast heb jij als moeder natuurlijk ook veel ervaringen opgedaan waarmee je nieuwe en toekomstige moeders kan helpen door je tips, ervaringen en kennis van het moederschap te delen.

Opvoedkwestie

Op het Mamaforum vertelde deze lezeres haar opvoedkwestie. Sinds zes maanden is zij voor het eerst moeder geworden. ‘Mijn partner en ik doen het niet ‘volgens het boekje’. Mijn partner werkt en ik ben thuis. Ik zorg voor ons kleintje, ik vind het geweldig dat dit kan. Ik mag de ontwikkeling van onze zoon van zo dichtbij meemaken. Maar hier is met name mijn schoonfamilie het niet mee eens…’, schrijft de lezeres.

‘Ik krijg continue de vraag: wat wil je met je toekomst? Wanneer ga je aan het werk? Wordt je wereld niet wat klein? Je ontwikkeling staat stil. Er komt een gat in je cv. Verveel je je niet? De kleine moet ook naar de crèche, want hij moet leren delen en met andere leren omgaan (hij is pas 6 maanden). Continu krijg ik kritiek en met name van de mensen die zelf geen kinderen hebben. Iedere keer word ik in een negatieve discussie gezogen. Sinds ik zwanger ben is dit al aan de gang.

En dat terwijl ik nota bene zwanger ben afgestudeerd – daar horen we niks over.. Ik slaap hierdoor echt slecht, omdat ik de kritiek moeilijk kan loslaten. Ja, het is deels vast jaloezie, maar ik kijk zó ontzettend op tegen al die familiefeestjes! En ik wil het ook niet afzeggen.

Ook doen wij het in de opvoeding niet zoals anderen in de familie het doen. Onze andere jonge neefjes en nichtjes gaan van hand tot hand. Wij houden onze kleine liever bij ons en geven hem niet graag uit handen. Ook omdat hij in het begin last had van reflux en daardoor veel huilde. Hij is nu een heel leuk vrolijk ventje aan het worden, maar als hij even huilt, krijg ik direct weer een opmerking: ah, is hij nu al eenkennig? (Ik hoor ze denken: dat komt omdat jullie wereld zo klein is)…

Ik wil hier eigenlijk weten of iemand zich herkent en wat ik hier tegen moet doen. Ik vind het soms lastig om mezelf te verdedigen of gemeen terug te doen, omdat ik niet zo ben. Ik knik meestal ja en amen, maar de opmerkingen en bemoeienissen komt toch best hard binnen… ‘s Avonds denk ik meestal: oh, dit en dit en dat had ik moeten zeggen. Maar ja, dan is het moment al lang geweest…

Voordat we kinderen kregen was alles koek en ei, maar nu voel ik me soms echt buiten gesloten. Ook omdat de rest wel werkt en dat blijkbaar een verwachting is vanuit de maatschappij van tegenwoordig.’

Geef je advies + OPROEP

Deel jouw advies over de kwestie van deze lezeres hier op het mamaforum. Binnenkort lees je hier dan misschien jouw reactie en die van anderen terug. Heb je zelf een dilemma of een vraag? Open een topic op het mamaforum of mail naar [email protected] en wie weet kunnen andere moeders jou helpen.