Maaike Kooijman Persoonlijk 13 dec 2018, 14:38

Leestijd: 3 minuten

Moeder: “Ik hou van mijn kinderen, maar ook van hiphop-muziek, en dat gaat niet samen”

Je houdt meer van je kinderen dan van wie dan ook, zou waarschijnlijk alles voor je opgeven. Maar wat als je dan een deel van je leven moet opgeven dat jou, jou maakt? Deze Australische moeder schreef een brief waarin ze beschrijft dat ze haar favoriete muziek niet kan luisteren als haar kinderen erbij zijn, en dat het nu voelt alsof ze een deel van zichzelf mist. “Ik hou van mijn kinderen, maar ook heel erg van hiphop, en die twee kunnen niet in dezelfde ruimte zijn.”

“Ik ben een groot gedeelte van mijn tijd bij mijn kinderen, en luister daardoor een stuk minder rapmuziek dan vroeger”, schrijft ze. “Ik houd van alles aan rap, maar wil niet dat mijn kinderen de teksten vol vloekwoorden horen. Maar door een gebrek aan die muziek voelt het alsof ik het deel van mezelf mis dat geen bullshit aanneemt, dat voor zichzelf opkomt. Mijn kinderen hebben me zachtaardiger gemaakt, en daar ben ik niet altijd blij mee. Ik mis mijn inner badass.”

Van Jay-Z naar My Little Pony

“Hiphopmuziek heeft vaak teksten over drugs, huiselijk geweld en natuurlijk seks – dingen die mensen hebben meegemaakt. Het geeft jonge zwarte vrouwen een stem. In mijn jeugd hielp rap me om me sterk te voelen, want dat deed ik niet uit mezelf. Of ik nu door een break-up ging of problemen had op mijn werk, muziek maakte alles beter. Zowel het ritme als de woorden.”

LEES OOK: Moeder: ‘Een vreemde zette mijn peuter terecht in een familievriendelijk restaurant’

“Vroeger luisterde ik in de auto naar Jay-Z die ‘I want a wife who fucks me like a prostitute’ zong, nu luister ik naar de My Little Pony-soundtrack. Soms zet ik nog weleens muziek op die ik leuk vind, maar die moet dan wel altijd zonder vloekwoorden zijn. Maar zelfs popmuziek, waarvan ik altijd dacht dat dat ‘veilig’ was, gaat over volwassen dingen als liefdesverdriet en verraad. Dat kan muziek immers helen. Maar kinderen stellen overal vragen over.”

“Laatst liet ik Stronger van Kanye West horen aan mijn kinderen, want ik dacht dat dat vast geen kwaad kon. Dat gaat over sterk zijn! Bij ‘That that don’t kill me can only make me stronger’ ging het nog goed. Goede boodschap, check! Maar ‘Let’s get lost tonight, you can be my black Kate Moss tonight, play secretary I’m the boss tonight’ klonk ineens heel anders toen mijn kinderen erbij waren. Als ze maar niks zouden vragen over dat toneelstukje… En ik hoopte ook dat ze ‘Y’all don’t give a fuck what they all say, right?’ niet zouden opmerken.”

“Ik vloek weleens waar mijn kinderen bij zijn, zoals toen ik me brandde aan de oven toen ik lasagne maakte. Ze weten heus wel dat die woorden bestaan, maar ook dat ze die niet zomaar mogen zeggen. Ik vind het niet fijn als mijn kinderen weten dat ik muziek met zulke worden voor mijn lol luister. Ik weet niet of ze kunnen begrijpen dat ik nog steeds een feminist kan zijn, zelfs als ik hiernaar luister.”

LEES OOK: Gescheiden moeder: ‘Ik vind het vreselijk om single te zijn’

Mijn eigen muziek alleen in de auto

“In plaats daarvan roep ik nu enthousiast ‘Dit is de rap! Dit is de rap!’ in muziek die wel geschikt is voor kinderen – zelfs zo vaak dat mijn dochter vraagt of Taylor Swift ook rapt in Shake It Off. Ik heb mijn kinderen zelfs geprobeerd rappend voor te lezen, maar daar hebben ze een stokje voor gestoken. Verder luister ik alleen hiphop als ik alleen in de auto zit, of door mijn koptelefoon als kinderen slapen. Ik krijg mijn badass vibes in kleine porties. Maar dat vind ik prima.”

Natuurlijk begrijpen je Nederlandstalige kinderen nog niet zoveel van Engelse muziek, maar ook Ali-B en Kleine Viezerik kunnen er wat van. Moraal van het verhaal: neem genoeg tijd voor jezelf – mét je koptelefoons. En o ja, rappend kinderboeken voorlezen is toch niet zo’n heel goed idee.

LEES OOK: Moeder doet een hartverscheurende oproep aan alle adverteerders

MamaMia