Redactie Kids 7 nov 2018, 16:28

Leestijd: 3 minuten

Moeder schrijft: ‘Het is oké om het niet altijd leuk te vinden om moeder te zijn’

Het moederschap is op veel momenten fantastisch. En ook op best wel veel momenten niet zo eh, fantastisch. En dat is óók oké. Moeder zijn is zwaar en dat mag gezegd worden, vindt moeder Dana Hewitt.

Kinderen zijn geweldig. Ze zijn vooral geweldig als ze slapen, goedgehumeurd, rustig, voorspelbaar en vooral geen uitdaging zijn. Wanneer ze lekker ruiken en hun zachte babyvelletje je hart doet smelten.

Ontembare kant

‘Tot ze die engelachtige staat ontgroeien en opeens die wilde, ontembare kant naar boven drijft. Dat is meestal niet hun eigen schuld – ze zoeken gewoon de grenzen op. Al zijn sommige dingen die kinderen hun ouders aandoen echt niét cool’, schrijft moeder Dana Hewitt.

Moeder zijn is zwaar

“Ze trekken aan je haar, schreeuwen, maken een troep, duwen en als ze het peuterschap betreden komt daar ook nog een attitude en opstandigheid bij kijken.

Er zijn tijden in het moederschap waarin ik me alleen maar gefrustreerd heb gevoeld over hoe de dag verliep. Alsof we altijd alleen maar lijnrecht tegenover elkaar stonden.

Ik wilde opgeruimd, zij wilden rommel. Ik wilde slapen, zij wilden op m’n gezicht springen. Ik wilde een stukje rijden, zij gilden de hele autorit aan een stuk door. Waarom wilden mijn kinderen alles verpesten?

Godzijdank kwam ik toen eindelijk tot mijn aha-moment. Ik besefte dat ik voorwaardelijk van mijn kinderen en het moederschap hield. Ik hield van de dierbare momenten. Van de Instagram-waardige momenten. Ik hield van de momenten alleen met mijn kinderen. Ik hield ervan om ze voor te lezen voor het slapen gaan.”

Erken je eigen gevoelens

“Ik vond het niet leuk om alweer een luier te verwisselen. Ik vond het niet leuk om weer een ongelukje op het potje schoon te maken. Ik hield er niet van om avondeten te koken waarover werd geklaagd en maar half werd opgegeten.

Ik vond het niet leuk om buitengesloten te worden. Ik vond het niet leuk om op speelgoed te stappen waarvan ik toch zeker wist dat ik het net had opgeruimd. En ik hield ook niet van de driftbuien, het huilen en de ruzies.

Ik schaamde me daarvoor. Ik dacht aan alle vrouwen die proberen een kind te krijgen. Ik dacht aan alle kinderen die leven in honger.

Ik dacht aan hoe bevoorrecht ik ben dat ik kinderen kan krijgen. Toen besefte ik dat ik mijn eigen gevoelens moest erkennen.”

We mogen het ook níet leuk vinden

“Ik vond niet alles van het moederschap leuk en dat is oké. Ik hoéf het niet geweldig te vinden. Waarin de gebruiksaanwijzing staat dat je alles van je taak leuk moét vinden?

Waarom zijn we zo geconditioneerd dat we moeten denken dat dit een heel speciale levenservaring is en we niet mogen delen dat er dingen zijn die ons tot waanzin drijven?

Door een beetje zelfcompassie te tonen, voelde ik me zo opgelucht. Alsof er een enorme last van m’n schouders viel. Ik zag ook in hoe egoïstisch ik was. Dit is niet alleen mijn moederschap, maar ook de jeugd van mijn kinderen. Dat is veel belangrijker dan hoe ik denk over bepaalde aspecten van mijn rol.

Ik begrijp nu veel beter wat onvoorwaardelijk van iemand houden echt betekent.

Het is oké

Dus mama, als je nu middenin poepluier of juist een lieve knuffel zit: weet dat het oké is om niet alles aan het moederschap leuk te vinden. Er komen goede momenten wanneer de slechte momenten vervagen, maar dat betekent niet dat je altijd lachend en fluitend door het moederschap hoeft te zweven.

Ik hou onvoorwaardelijk van mijn kinderen, wat er ook gebeurt, maar ik kan dat niet zeggen over het moederschap.”

Kun je de emotionele last van het moederschap niet meer aan? Zo praat je erover