Ben je uitgeflipt op de kids en schaam je je voor je moederwoede? Denk dan hier aan

De pan uit geflipt. Je stem verheven. Van woede koken. Het kan je als moeder zomaar overkomen. Dat je staat te schreeuwen tegen je kinderen, onverwacht en ongepland. Wat is er gebeurd en hoe ben je op dit punt gekomen? Vervolgens word je overvallen door schaamte voor je moederwoede. Volgende keer als je in dit diepe, zwarte dal van gêne belandt, denk dan hieraan.

Want het overkomt ons allemaal: woedeuitbarsting én schaamte.

Moederwoede

De reden dat je als moeder soms uitflipt tegen je kinderen is eigenlijk heel simpel. Je voelt je overweldigd en niet gesteund. En dat is een typisch kenmerk van hedendaags moederschap. Want het moederschap van nu laat zich kenmerken door eenzaamheid. Kijk maar naar het Afrikaanse gezegde. It takes a village to raise a child. Om een kind veilig en gezond te laten opgroeien zijn niet alleen ouders, maar is ook een gemeenschap nodig.

Dat dorp, die gemeenschap, is er niet. Bovendien jongleren we erop los met werk, gezin en privé. Oh, en: via social media worden we iedere dag geconfronteerd met de hoge lat die we moeten aanraken. Ook niet onbelangrijk: je hebt net twee jaar in een pandemie gezeten.

Dus terwijl het moederschap overal wordt afgebeeld als iets leuks dat vanzelf gaat, is moederwoede haast een verboden woord. Terwijl je als moeder bijna bezwijkt onder de druk. Niet zo gek dat het je af en toe teveel wordt en je de pan uitflipt – tegen je peuter van drie die voor het slapengaan nog graag een dropveter wil. Je flipt, peuter krijst en uiteindelijk voel je je een slechte moeder.

Een slechte moeder

Belangrijk om te weten is dat er een verschil is tussen schuld en schaamte. Bij schuldgevoel besef je dat je iets slechts hebt gedaan, terwijl je bij schaamte vindt dat je slecht bent. Dat is een wezenlijk verschil: vinden dat je als moeder iets slechts hebt gedaan of ervan overtuigd zijn dat je een slechte moeder bent.

Als moeder wil je alleen het beste voor je kinderen. Je wilt het best mogelijke voorbeeld zijn. In de ogen van je kinderen wil je perfect zijn. Dus we doen kneiterhard ons best, terwijl we onze donkere momenten en uitbarstingen van moederwoede niet aan elkaar toegeven. De façade van perfectie is er een waar we allemaal voortdurend aan werken. En nee, de leden van de moedermaffia werken ook niet echt mee.

Sharing is caring

Dus hoe ga je de schaamte voor je moederwoede voorbij? Door je kwetsbare, duistere momenten te delen. Dat kan eng zijn, en het vereist moed en vertrouwen in een ander. Toch is het door dit delen dat de schaamte zal afnemen. Begin bij een goede vriendin en kijk hoe het gaat. Heb je extra ondersteuning nodig? Zoek dan een professional waarvan je weet dat je schaamte bij hen veilig is. Of zoek een moederclubje in de buurt en omring je met mensen in dezelfde positie.

Wanneer meer moeders praten over moederwoede, hoe minder we het zullen zien als een weerspiegeling van ons vermogen. We zullen het meer gaan zien als een algemene reactie op een groter cultureel probleem; perfectie in het moederschap.

Tips voor moederwoede

Dat klinkt misschien nog wat vaag. Daarom wat tips waar je aan kunt denken bij je volgende aanval van moederwoede.

Sta stil bij wat je voelt.
Een versnelde hartslag, zweet en kort ademigheid. Woede laat zich al snel zien in je lichaam. Realiseer je dat dit de manier van je lichaam is om met stress om te gaan.

Geef jezelf ruimte.
Neem afstand van de situatie, al is het maar dertig seconden en herpak jezelf.

Haal diep adem. 
Ademen stelt je lichaam gerust en laat je lichaam weten dat je veilig bent en dat het zichzelf weer kan reguleren. Adem vier tellen in, houd vier tellen vast, adem vier tellen uit en houd vier tellen vast. Herhaal dit tien keer.

Kalmeer en leg uit.
Leg je kinderen uit wat er is gebeurd, zonder hen de schuld te geven. Neem de verantwoordelijkheid voor je emoties en acties en bied je excuses aan en leg uit wat je de volgende keer anders zult doen.

Repareer
Nodig je kinderen uit om vragen te stellen en hun ervaringen met het woedemoment te delen; luister en valideer hun gevoelens. Dit is waar je gehechtheid aan elkaar nog sterker kan worden. Als je de kids laat zien dat fouten gebeuren en dat je ervan kunt leren, voelen ze zich veilig om ze zelf te maken. Als ze zich veilig voelen, groeit het vertrouwen. Realistisch gezien zullen alle relaties breuken hebben. Het gaat om het herstellen van de verbinding die de veiligheid en het vertrouwen vergroot.

Wees barmhartig voor jezelf.
Probeer tegen jezelf te zeggen: “Ik ben een goede moeder. Perfectie bestaat niet. Ik ben goed bezig.” Onthoud dat woede een universele menselijke emotie is. Moederwoede overkomt iedere moeder.

Sta stil bij je behoeften
Je woede wil je iets vertellen. Ga na wat datgeen kan zijn. Wat is je trigger, welke emoties spelen mee en vooral: wat heb je nodig?

Duister, grappig en herkenbaar voor ouders die moeite hebben met het ouderschap: de serie ‘The Baby’