Rachelle Abbas Algemeen 10 mei 2018, 10:21

Leestijd: 5 minuten

Moneytalk: hoe ik in drie jaar mijn studieschuld van 18.000 euro afloste

Renée Lamboo (33) belandde ooit in de schulden. Ze kwam er sterker uit en raakte (op een positieve manier) geobsedeerd door geld. Op Famme schrijft ze iedere week over (be)sparen. Ze begon ook money-blog www.porterenee.nl, omdat ze vindt dat we allemaal wat opener moeten praten over geld. Want het maakt misschien niet gelukkig, maar het is wél belangrijk.

Moneytalk: hoe ik in drie jaar mijn studieschuld van 18.000 euro afloste

Op mijn 20e haalde ik mijn hbo-diploma. De €18.000 euro die mijn studie had gekost, leende ik. Toen ik klaar was met studeren, wilde ik daar zo snel mogelijk vanaf.

Anti-lenen

Ik ben altijd anti-lenen. Als je het geld moet lenen, heb je het dus zelf niet en kun je het ook niet uitgeven. Het eerste jaar van mijn studie maakte ik €0 aan schulden. Mijn ouders betaalden mijn schoolgeld en boeken, ik had een ov-jaarkaart waarmee ik doordeweeks gratis kon reizen, ik kreeg €90,- kleedgeld en studiefinanciering per maand en ik had ook nog een bijbaantje. Ik woonde nog thuis en kon dus gewoon iedere avond mee-eten. Waar zou ik in godsnaam schulden voor moeten maken?

Toen mijn ouders in zwaar weer kwamen

Dat veranderde toen mijn ouders financieel in zwaar weer kwamen. Om wat specifieker te zijn: het bedrijf van mijn vader ging failliet. Er was geen geld meer. Ook niet voor mijn collegegeld, boeken en kleedgeld. Ik zag aan mijn moeder dat ze het vreselijk vond toen ze me moest vertellen dat dat allemaal stopte. ‘Je zult het wel oneerlijk vinden.’ zei ze nog. ‘Want je broer en zus hebben wel alles van ons gekregen.’ Ik stelde haar gerust. Dat was op dat moment wel het laatste waar ik aan dacht. Ik wist dat ik kon lenen bij wat toen de IB-groep heette en nu DUO.

LEES OOK: Moneytalk: 10 tips om te sparen zonder dat je het doorhebt

Nooit verdiept

Om eerlijk te zijn had ik me nooit verdiept in mijn schoolgeld. Hoeveel zo’n jaar les of dat boek waaruit ik leerde nou kostte? Geen idee. Tot het natuurlijk op mijn eigen bordje kwam. Ik deed een verkorte hbo-opleiding. Ik moest binnen 3 jaar in plaats van 4 jaar klaar zijn, daardoor was de opleiding wat duurder. De exacte bedragen weet ik niet meer. Wel weet ik dat ik na het behalen van mijn diploma, een studieschuld had van zo’n €18.000. Nogal een bedrag wanneer je 21 jaar bent en net van school komt.

Meteen een baan

Gelukkig vond ik meteen een baan, als journalist bij een krant. Ik verdiende er €2300 bruto. Ik woonde inmiddels op mezelf maar had geen hoge hypotheek en lage kosten. Alles wat overbleef, maakte ik over naar de IB-groep. Viel de belastingafrekening mee? Hup, wegsluizen die euro’s. Iedere keer dat ik een nieuwe brief kreeg, hing ik ‘m met een magneetje op mijn koelkast. Leuk was het niet, nee. Achteraf terugbetalen is altijd vervelender dan vooraf sparen, vind ik. Maar in de realiteit van toen had ik geen andere optie.

Van de IB-groep zelf, hoefde ik nog niet af te betalen

Het eerste jaar sowieso niet, volgens mij zelfs de eerste twee jaar niet. Ik wilde dat juist wel en moest dan zelf steeds het rekeningnummer opzoeken en de betalingsopdracht instellen. Ze maakten het me niet makkelijk. Na mijn baan bij de krant, ging ik als freelancer werken. Mijn inkomen ging omhoog en ik ging meer aflossen. Na ongeveer drie jaar was mijn gehele studieschuld afgelost. De brief die ik daarover kreeg, liet ik bijna een jaar op mijn koelkast hangen. Ik liet ‘m aan mijn moeder zien. Kijk, mam. Het is gelukt. Daar voelde zij zich natuurlijk alleen maar schuldig over, maar zo was het nooit bedoeld. Ik was gewoon trots op dat ik iedere euro netjes, uit eigen kracht en middelen, terug had betaald.

LEES OOK: Moneytalk: bespaar met deze tips 3550 euro per jaar op wat je gezin kost

Het begin

Misschien was dat wel het begin van hoe ik nu met geld omga. Het begin van het enthousiasme dat ik vind in sparen en afbetalen, al gaat het nu dan om een hypotheek. Op zich hetzelfde systeem. Ik leende geld en wil dat zo snel mogelijk weer afbetalen. In principe geen verschil met de studielening. Al ziet niet iedereen dat zo. Ik zie genoeg mensen om me heen die er nog altijd niet vanaf zijn. Soms omdat ze niet genoeg verdienen om af te lossen, soms omdat ze het nooit tot een prioriteit hebben gemaakt. Ik zelf ben nog altijd dankbaar dat ik niet langer met die studieschuld rond heb hoeven lopen. Het ligt achter me en dat is een fijn idee.

7 tips

Voor iedereen die een studieschuld heeft, heb ik 7 tips:

1.

Begin meteen met aflossen zodra je inkomen hebt. Wacht niet op betere tijden, want die komen niet. Je gaat misschien meer verdienen maar je lasten worden waarschijnlijk ook hoger. Laat staan als je straks een hypotheek en kinderen hebt. Begin dus gewoon nu.

2.

Betaal iedere maand iets terug. Iedere euro is een euro. Alles helpt. Er bestaat niet zoiets als een te lage aflossing.

3.

Zie die lage rente niet als een reden om niet af te lossen. Je zal vroeg of laat toch af moeten betalen, of de rente nou laag of hoog is.

4.

Neem een aflossing op in je vaste lasten. Bereken wat kan en plan het gewoon in, in je internetbankieren. Behandel het als iedere andere rekening die betaald moet worden, als een verplichting waar je niet onderuit komt.

5.

Stel een doel en beloon jezelf wanneer je die bereikt. Dus eerst maar eens €1000 aflossen. Als dat gelukt is, trakteer je jezelf op een taartje bij patisserie in de stad, of op een nieuwe computergame, wat mij betreft. Hou het leuk, stel realistische doelen en ga ervoor.

6.

Hang de brieven van DUO met een magneet op je koelkast. Dan weet je precies hoe ver je al bent gekomen en hoeveel je nog te gaan hebt.

7.

Zie het niet te somber in. Lenen voor een studie is niet erg, als je het niet te bont maakt. Je opleiding is tenslotte een investering in je toekomst. Gewoon terugbetalen en niet piepen. Het was het allemaal waard.