Rachelle Abbas Kinderen 7 jan 2019, 13:11

Leestijd: 4 minuten

Dit waren jullie reacties op de opvoedkwestie van week 1

Wij stelden vorige week de vraag aan jullie de opvoedkwestie van een andere ouder ‘op te lossen’. Want zeg nou eerlijk: de kennis én steun van andere moeders is soms precies wat je nodig hebt. Daarnaast heb jij als moeder natuurlijk ook veel ervaringen opgedaan waarmee je nieuwe en toekomstige moeders kan helpen door je tips, ervaringen en kennis van het moederschap te delen.

Het kan zijn dat je kind een voorkeur heeft voor je partner – of juist niet. Zo ondervond ook deze moeder. Op het Mamaforum schreef deze moeder over haar opvoedkwestie. Haar dochter van 3 jaar begint al gauw te roepen en te tieren tegenover haar vader, ze kan hem niet uitstaan. Ze vraagt om hulp, heeft iemand hoe dit aan te pakken en hoe mijn vriend dan het beste kan reageren op haar?’

Reacties op de opvoedkwestie

Je kunt de hele opvoedkwestie hier nog eens nalezen. Jullie gaven via Facebook en het Mamaforum massaal advies. Lees hieronder een greep uit alle reacties:

Zo reageerden jullie via Facebook:

1. Ingrid vindt het niet kunnen

2. Anne-Gerda vindt dat je als vrouw achter je man moet blijven staan (en het woord poeptube houden we er in!)

3. Fannie vraagt zich af waarom een kind geen voorkeur mag hebben voor een van de ouders

4. Renate denkt dat een weekend weg met vriendinnen best kan helpen

5. Danielle denkt dat praten best kan werken

Zo reageerden jullie via het Mamaforum:

1. Jmotje
Ik denk dat je haar vooral niet mag pushen in contact met de papa. Dat werkt namelijk averechts. Als je dochtertje papa geen zoen wil geven bij het slapen gaan, dwing haar dan niet. Vraagt ze om haar met rust te maten, respecteer dat. Wij doen uiteindelijk zelf ook geen dingen die we niet willen. Na verloop van tijd zal dit wel beteren en zal ze uit zichzelf wel naar papa gaan. Wat natuurlijk niet weg neemt dat hij met haar geen leuke dingen kan doen. Ik heb hetzelfde voorgehad met mijn zoontje en één van de grootouders. Nu vliegt hij ze rond de hals als ‘ie die persoon ziet.

2. Mama-an
Mijn twee kinderen hebben dit ook gehad tegenover papa. Allebei (jongen en meisje) tot ongeveer 3 jaar. Heb ergens gelezen dat dit een extreme vorm van eenkennigheid is die elke peuter doormaakt, maar meestal in mindere maten. Wat bij ons (na 3 jaar) begon te helpen was alleen zijn met papa en dat verschillende dagen na elkaar een periode dat ze alleen papa hebben. Dit zorgde echt wel voor verandering, maar ook pas na de leeftijd van drie eerder maakte het geen verschil.

3. Kim89
Hier precies hetzelfde, maar dan met mijn zoontje van 2 jaar en 8 maanden tegenover papa. Overigens niet altijd. Vooral in de nacht, dan mag alleen ik hem troosten. Ook de ochtenden, en als hij zich pijn doet en ik ben in de buurt dan mag ook alleen ik hem troosten. Soms mag papa zelfs geen drinken inschenken. Gelukkig gaat het ook op veel momenten goed. Mijn partner en mijn zoon lijken veel op elkaar, dus wellicht dat het daarin botst. In sommige gevallen doet papa het gewoon, drinken inschenken of iets pakken, in andere gevallen gaan we mee in zijn eis. Als hij overstuur is, dan maken we het alleen maar erger, dus dan troost ik hem.

4. Zwartedraak
Hier was er ook een tijdelijke eenkennigheid van mijn nu 3 jaar oude dochter. Alleen papa mocht haar troosten, alleen papa mocht boekje lezen ect. Bij ons wist ik gelukkig de achterliggende oorzaak en heb ik het kunnen oplossen door dingen samen te gaan doen zoals duplo bouwen en naar de supermarkt gaan. Nu weet ze niet wie ze eerst moet knuffelen als we haar met mijn man komen ophalen. Investeer in alleen-tijd tussen papa en de kleine meid met opbouwende stapjes en heb geduld.

5. Mamamas
Sowieso speel jij daar ook een grote rol in, in die zin dat als je dochter zich zo gedraagt, het dan jouw taak is om haar op dat punt terecht te wijzen. Jij moet haar vertellen dat wat ze zegt niet netjes en niet aardig is tegen papa en dat jij dat gedrag niet goedkeurt. Op die manier leert ze dat dat geen acceptabel gedrag is. En van de andere kant, misschien is het een idee dat je vriend af en toe echt alleen met je dochter tijd doorbrengt. Want van wat ik lees krijg ik het idee dat jij het meeste tijd met je dochter doorbrengt en/of dat je er altijd bij bent. Als je dochter bijvoorbeeld in het weekend een hele dag alleen met haar papa optrekt, al is het boodschappen doen en andere dagelijkse dingen of gewoon een hele dag op stap, dan is ze op hem aangewezen en kan ze niet anders dan op een andere manier met hem omgaan. Dat zal natuurlijk niet van het ene op het andere moment gaan maar geleidelijk. Succes.