Opvoedkwestie week 3: ‘Mijn man en ik staan achter onze opvoeding, maar me altijd maar moeten verdedigen is erg vermoeiend’
Je kunt de boeken er nog zo goed op nalezen, sommige vragen over het opvoeden van de kinderen kun je het beste neerleggen bij andere ouders. Zij weten als geen ander dat je met de handen in het haar kunt zitten en de ‘regels’ niet altijd werken.
Wij stellen daarom de vraag aan jullie de opvoedkwestie van een andere ouder ‘op te lossen’. Lees hier de opvoedkwestie van vorige week. Want zeg nou eerlijk: de kennis én steun van andere moeders is soms precies wat je nodig hebt. Daarnaast heb jij als moeder natuurlijk ook veel ervaringen opgedaan waarmee je nieuwe en toekomstige moeders kan helpen door je tips, ervaringen en kennis van het moederschap te delen.
Opvoedkwestie
Op het Mamaforum schreef deze moeder over haar opvoedkwestie. Samen met haar man kiest ze (bewust) voor een traditionele opvoeding met veel regelmaat en duidelijkheid. Ja is ja, nee is nee, ze eten zo gezond mogelijk, als hun zoontje stout is krijgt hij een beetje straf, etc.
‘Steeds vaker heb ik het idee dat we hierin de enige zijn… Wij willen onder andere (nu nog) niet dat hij snoep/koek krijgt. Overal waar we komen, vooral op een verjaardag, wordt hem van alles toegestopt, en steeds moet ik weer aangeven dat hij dat niet mag hebben. Met alle rare blikken en opmerkingen in de trant van ‘dat hou je toch niet tegen’, van dien. Als mijn zoontje iets stouts doet, dan waarschuw ik hem 1 of 2 keer, maar daarna is het klaar. Dan pak ik hem bij de arm en spreek ik hem toe dat hij dat niet mag. Ook dan word ik nogal eens raar aangekeken, of er wordt gezegd van ‘moet dat nu zo streng, dat is toch niet meer van deze tijd?’.
Als ik om mij heen ouders zie die weet ik hoe lang zitten te bedelen of hun engeltje heel alsjeblieft stil wil zijn, wil luisteren, naar bed wil, dit of dat niet meer zullen gaan doen… ik word er doodmoe van. Mijn schoonzusje heeft ook 2 van deze hoogheden thuis, beide wat ouder dan mijn zoontje. Luisteren is er niet bij, janken om het minste of geringste, krijgen alles wat ze willen en eten/snoepen de hele dag! Kinderen zijn tegenwoordig zo, zegt ze altijd. Al veel discussies met haar over gevoerd.
Mijn schoonmoeder heeft het hier ook heel moeilijk mee, want de dames mogen zo’n beetje alles, en bij mijn zoontje is het meestal nee.’ Deze moeder vraagt zich vooral af of iemand zich hier in herkent.
‘Onlangs hadden we een feestje, en mijn zoontje pakte speelgoed af van een ander kindje. Tja, dat mag niet, dus ik corrigeerde hem vanaf mijn stoel. Hij gaf het speelgoed netjes terug. Een moeder naast mij vroeg me hoe ik dat in hemelsnaam voor elkaar kreeg… In mijn ogen is dit namelijk niks bijzonders.
Wat moet ik hiermee doen? Mijn man en ik staan achter onze opvoeding, maar om me altijd maar te moeten verdedigen is erg vermoeiend.’
Geef je advies + OPROEP
Deel jouw advies over de kwestie van deze lezeres hier op het mamaforum. Binnenkort lees je hier dan misschien jouw reactie en die van anderen terug. Heb je zelf een dilemma of een vraag? Open een topic op het mamaforum of mail naar [email protected] en wie weet kunnen andere moeders jou helpen.