Rachelle Abbas Persoonlijk 24 sep 2018, 20:00

Leestijd: 4 minuten

Peter: ‘Ik daag jullie allemaal uit en ik beloof je dat je kind je dankbaar zal zijn’

Columnist Peter (34) is man van Katharina en vader van Robert en Jack. Bij de geboorte van zijn oudste zoon Robert kwam het zo uit dat hij thuis blijft met de baby: de beste beslissing die hij ooit genomen heeft. Hij vertelt graag over de niet-alledaagse rolverdeling bij hem thuis.

Column: Fysiek opvoeden

Papa’s en Mama’s hebben verschillende kwaliteiten als het op opvoeden aankomt. Er zijn heel veel clichés te bedenken natuurlijk, maar voordat er mensen op hun tenen getrapt gaan worden; er is geen goed of slecht. Hier thuis doen we ons best er samen een goede opvoedings-mix van te maken met alles, van regels tot gedrag en slaaptijd tot gezonde keuzes. Een groot verschil tussen mama’s en papa’s is hoe ze fysiek met de kinderen omgaan.

Sporten

Vanaf dat ik 4 was, heb ik altijd minimaal 1 sport gedaan en er waren perioden dat ik bijna geen avond of weekend thuis was door het vele sporten. Vandaag de dag ben ik meer dan 30 jaar aan het sporten, ben ik personal trainer geweest, heb ik voedingsadviezen gegeven en ben zelf meer dan 2,5 uur per dag in de gym te vinden. Erg veel natuurlijk, maar wie weet schrijf ik daar nog eens een column over.

Ik ben geen wedstrijdatleet of iets dergelijks, maar het vele sporten vertaalt zich niet alleen in een fysiek die daarbij hoort, maar ook naar voeding, rust, discipline, volharding etcetera. En dat komt allemaal ook weer terug in de manier waarop ik met de kinderen omga.

Thuis

Met beide jongens ben ik vanaf baby af aan met ze thuis geweest. En met thuis bedoel ik ook echt thuis, als in prime care giver zoals dat zo mooi heet. Dus niet elk 2e weekend op zondag een halfuurtje in het bos naar m’n telefoon staren terwijl de kinderen rondfietsen. Voor mij betekende thuis zijn met de kleine, dat de baby op de grond lag met mij ernaast en dat er gespeeld werd. Eerst met rammelaar en een knuffel, later een bal, blokken, pianootje, noem maar op. Pushups, klimmen, samen stretchen of squats doen volgde al vrij snel daarna. Wat het ook was, ik ben altijd fysiek bezig geweest met de jongens.

Een net geboren kindje doet natuurlijk zelf nog niet zo veel, maar ook daarmee kun je al dingen doen als masseren, vingers tellen, tenen buigen, benen schoppen etc. En hoe meer ze konden, hoe meer ik met ze deed.
Natuurlijk waren dit geen trainingssessies of iets dergelijks, maar gewoon lekker spelen en actief fysiek bezig zijn en ze aanmoedigen om nieuwe dingen uit te proberen, te klimmen waar ze willen, van dingen af te springen als ze durven en te tillen wat ze kunnen.

Actieve lifestyle

Deze actieve lifestyle heeft nogal wat gevolgen natuurlijk. Niet alleen zijn ze allebei sterke jongens en daardoor vroeg begonnen met rollen, kruipen en lopen, maar ook dingen als veel eten om de motor van brandstof te voorzien of relatief makkelijk slapen door het vele energieverbruik zijn echt merkbaar. Later vertaalt zich dat weer in sneller fietsen onder de knie krijgen bijvoorbeeld.

Daarnaast kun je duidelijk verschil zien tussen actieve kinderen en kinderen die wat meer (of teveel) tijd in de kinderwagen of op de bank met iPad doorbrengen. Jack loopt (bij 15 maanden) inmiddels al bijna een half jaar, terwijl er kinderen in zijn groepje op de peuterspeelzaal zijn die pas net kunnen zitten. Een ochtendje in het trampoline park laat ook zien dat er best veel kinderen van 5 zijn die fysiek gewoon niet lekker in elkaar zitten en een stuk minder makkelijk met hun lichaam aan de slag kunnen. En dan hebben we het nog niet eens over de positieve uitwerking op gezondheid zoals onder andere het niet ziek worden, groei en ontwikkeling.

Voldoende beweging

Ik ben jarenlang personal trainer geweest en bijna zonder uitzondering hadden alle mensen die als volwassene met overgewicht en fysieke problemen kampen als kind niet genoeg bewogen. De gevolgen van activiteit zijn later in het leven ook duidelijk aan te wijzen.

Ik gun het elk kind om fysiek lekker in zijn of haar vel te zitten en dat begint toch echt met zo veel mogelijk fysiek bezig te zijn, vertrouwen te krijgen in je lichaam en wat het allemaal kan. Gym op school is een goed begin, maar thuis moet het verder gaan. Dus ouders, wees niet bang! Haal je kind uit de maxi-cosi, ga op de grond liggen, laat ze klimmen en vallen, ga naar de speeltuin, hang op zijn kop, gooi de iPad weg en neem te tijd om met ze naar school te wandelen. Ik daag jullie allemaal uit en ik beloof je dat je kind je dankbaar zal zijn.