Rachelle Abbas Persoonlijk 16 sep 2018, 19:50

Leestijd: 4 minuten

Peter: ‘Wat mij betreft is het misschien wel mijn belangrijkste ‘meeting’ van de dag’

Columnist Peter (34) is man van Katharina en vader van Robert en Jack. Bij de geboorte van zijn oudste zoon Robert kwam het zo uit dat hij thuis blijft met de baby: de beste beslissing die hij ooit genomen heeft. Hij vertelt graag over de niet-alledaagse rolverdeling bij hem thuis.

Column: Fluisteren in het donker

Bij ons thuis begint het ‘avondritueel’ om 18:00, we trappen af met het avondeten. Dat duurt ongeveer een halfuurtje en daarna is het tijd om te badderen, beetje spelen, samen opruimen, de knuffels in bed goed leggen, discussiëren over de pyjama keuze en meestal nog een heleboel meer. Om 19:30 is het dan toch echt tijd om het tandenpoetsen af te ronden en naar bed te gaan.

Knock-out

Jack is 1,5 jaar dus die is rond die tijd ook echt wel op. Hij krijgt nog een klein flesje melk en dan is het al snel oogjes dicht en op weg naar dromenland. Robert is 4,5 jaar en leest graag samen nog een verhaaltje voor het slapen gaan. De boekenkast puilt onderhand wel heel erg uit, maar hij weet toch altijd weer een boek te vinden wat we al een tijdje niet gelezen hebben. Als mama voorleest gaan ze samen in zijn hoge bed zitten, papa is iets te zwaar dus die blijft aan de rand staan.

Meestal brengt het boek nog wel wat vragen teweeg die natuurlijk weer wat uitleg vereisen. Of hij wil het ineens hebben over dat ene ding die ene dag toen het regende op vakantie 2 jaar geleden. We weten dan hoe laat het is. Het zijn de eerste tekenen van het rekken van de bedtijd, want wie weet wat er nog gaat gebeuren! Gelukkig kosten school, spelen en opgroeien dusdanig veel energie dat hij stiekem ook wel graag gaat slapen. Maar dat zeggen we niet hardop natuurlijk.

Genieten

De jongens delen een kamer en er blijft altijd minimaal één van ons nog even zitten tot ze echt allebei in slaap zijn gevallen. Met name Robert vindt dat fijn, maar het is ook handig als Jack z’n speentje per ongeluk verliest bijvoorbeeld. Ik vind dit zelf een heerlijk moment. In alle rust in die donkere slaapkamer zitten aan het eind van de dag met alleen het ademen van de jongens als achtergrondgeluid. Trots op mijn twee kleine mannen die lekker dromen over mooie dingen, zonder zorgen en met een nieuwe dag vol avonturen slechts een paar uurtjes van ze verwijdert. Een klein momentje van geluk.

Maar soms is het niet helemaal stil… De paar minuutjes tussen dat het leeslampje uitgaat en Robert daadwerkelijk in slaap is gevallen is de tijd dat er soms wat gefluister uit het donker komt. Als je goed luistert hoor je hem soms een liedje of versje van school herhalen. Of hij herbeleeft iets wat overdag gebeurd is ‘nee Jack, niet de toren omgooien, die heb ik gebouwd’ of hij is nog iets aan het opslaan of oefenen; ‘morgen tickets kopen op school, 2 euro’s in de rugzak’, ‘kijk juf, ik heb geld meegenomen’.

Een hoofdje volop in ontwikkeling wat nog bezig is de dag af te sluiten terwijl het lichaam al bijna begonnen is met slapen. Stiekem meeluisteren naar wat er speelt in z’n laatste gedachten van de dag.
Voordat ik weer naar boven ga om op te ruimen, nog wat eten te maken en mijn eigen dag af te sluiten, leg ik de dekens nog even goed over Robert heen. ‘Slaap lekker kleine man, papa is trots op je, droom over grote dingen’. Soms komt er nog een klein knorretje, maar meestal is het kaarsje echt definitief uit.

Wees er

Ik gun het elke papa en mama om ‘s avonds te tijd te hebben de kinderen in bed te leggen. Ik vind het een heel intiem moment van samenzijn wat, denk ik, erg belangrijk is om je kleine het gevoel van veiligheid en geborgenheid te geven, waar over het algemeen kinderen zoveel behoefte aan hebben. Wat mij betreft is het misschien wel mijn belangrijkste ‘meeting’ van de dag en ik geloof echt dat dit een van die momenten is, dat het cruciaal is dat je er bent als ouder. Er hoeft niet elke avond een diepgaand gesprek plaats te vinden, maar het lekker samen zijn en de dag afsluiten is iets wat zorgt voor rust en het versterken van de band als gezin. Ik zeg er graag vrienden of cliënten voor af, de prioriteiten zijn hier duidelijk.