The terrible two’s: zou houd je je peuter die maar niet wil gaan slapen in bed

Dacht je na het eerste jaar met een baby op je kamer eindelijk toe te zijn aan de volgende fase (lees: de slaapkamer weer voor jezelf hebben), krijg je te maken met een terrible two peuter die weigert om in bed te blijven liggen. Help?!

Tips als je peuter niet in bed blijft liggen

Je was zo blij dat je – inmiddels niet meer – baby nachtenlang doorsliep en er een ritme was gekomen in zijn slaapschema. Kom jij even bedrogen uit tijdens de peuterpuberteit. Komt jouw peuter elke avond of nacht uit zijn eigen bed over jou heen geklommen? Volg deze vier aanwijzingen op om een einde te maken aan deze (ook jouw) slapeloze nachten.

1. Routine, routine, routine

Het bedritueel is in principe routine werk en komt neer op structuur en duidelijkheid. Houd je aan een bepaald ritme voor je kindje en blijf daar ook stug aan vasthouden. Herhaal elke avond exact dezelfde dingen (eerst in bad, dan de tanden poetsen, erna de pyjama aan en nog een boekje). Wat jouw routine ook is, zorg ervoor dat je hier aan vast blijft houden want dat is precies waar jouw peuter baat bij heeft.

LEES OOK: Tandenpoetsen met je peuter: zo pak je het aan

2. Je verwachtingen duidelijk maken richting je peuter

Voor een peuter is de wereld complex en voor jou kan een bepaalde routine duidelijk zijn, dat hoeft niet per definitie ook te gelden voor je kleintje. Het is daarom goed om hier context bij te geven. Vertel elke avond wat je gaat doen, dus ‘We gaan nu naar boven, eerst in bad en dan gaat papa nog een boekje voorlezen’.

Je peuter weet daardoor beter wat hij of zij kan verwachten. Je kunt dit nog duidelijker maken door het op te schrijven (en zo nodig te ondersteunen met plaatjes). Print dit uit en hang het op de kamer van je peuter. Je kunt dan bijvoorbeeld vragen of je peuter kan aanwijzen wat jullie zo gaan doen of wat ze na het badderen gaat doen.

3. Snel en efficiënt (hoe hard het ook klinkt)

Dit klinkt wellicht een beetje hard, maar het komt op hetzelfde neer als bij het afzetten op het kinderdagverblijf. Maak het niet te langdradig of rek niet onnodig veel tijd (dit kan zorgen voor uitstelgedrag). Als je jullie routine hebt gevolgd, is het het best om welterusten te zeggen, een kus te geven en dan de kamer te verlaten.

Blijf niet te lang naast het bed zitten, dit zorgt voor een bepaalde vorm van gewenning bij je peuter. Ga je de keer daarop dan wel direct weg, kan het zo zijn dat je peuter begint te jammeren omdat hij het vorige keer zo fijn vond dat je lang bleef zitten. Op de lange termijn is dat echt niet te doen voor jezelf (en het slaapritme van je kindje).

4. De aanhouder wint

Blijf de bovenstaande stappen consequent uitvoeren. En ja, je peuter gaat nog heel vaak uit bed komen. Hij zal op sommige momenten niet meer kunnen stoppen met huilen en dramatisch op de vloer gaan liggen. Hoe vervelend het ook is om dat te zien, blijf volhouden en wees consequent. Als je toegeeft aan dit gedrag, leert je kind begrijpen dat het toch zijn zin wel krijgt en zal hij keer op keer ‘s nachts uit bed blijven komen en naast je bed staan.

Hoe lastig het ook is, dit is een fase en die is vooral gebaat bij consequent optreden van de ouders.

Romper

Onderwerpen

• peuterpuberteit