Janne Vogel Persoonlijk 25 apr 2018, 16:56

Leestijd: 4 minuten

Rogier: ‘Voor tien euro kun je met haar én haar pyjama op de foto’

Rogier is vader van twee tienerdochters van 11 en 13 jaar oud, die de helft van de tijd bij hem en zijn vriendin wonen. Balancerend tussen een creatieve dromer en een sociale einzelgänger is hij de eigenaar van een Rotterdams reclamebureau en de tekenaar en schrijver van ‘Lieve Lieverd’ (lievelieverd.nl).

Column: fifteen minutes

Op een grauwe muur aan het begin van de Witte de Withstraat in Rotterdam staat een tekst van Andy Warhol. In blauwe neonletters valt voor iedere voorbijganger te lezen dat ‘in the future everyone famous zal zijn for fifteen minutes‘.
Iemand moet ooit hebben bedacht dat het een hele mooie tekst is en dat die nog beter tot zijn recht zou komen als we die uit zijn context trekken en tegen een gevel aan plakken, zomaar ergens in de stad. Strak zwart meneer? Nee, doe maar iets lichtgevends blauw. En dan iets van een Comic Sans achtig lettertje. Kan dat? Mooi. En nu hangt die tekst daar al zo lang ik mij kan herinneren.

Andy’s eigen fifteen minutes zijn allang voorbij, zo blijkt wel als ik mijn dochter probeer uit te leggen wat de beste man met zijn tekst bedoeld heeft. ‘Oh je bedoelt zoals Monica Geuze of Nikketotorio.’ – ‘Wat?’ ‘Nikkietutorials! Die ook meedoet met dat programma met die vriend van die andere Youtuber. Met die gozer met dat lange haar en die ringen die altijd zo doet.’

Pyjama Party Pop-up shop

Een dubbel peace-teken met haar handen brengt mij bij Tygo Gernandt. Precies lieverd. Precies dat. Dat jij niet weet wat Tygo doet en ik nog nooit gehoord heb van Monica Geuze.
Inmiddels weet ik wie Monica is, want mijn dochter is naar haar Pyjama Party Pop-up shop geweest. Niet dat Monica pyjama’s ontwerpt, nee, ze draagt ze op haar Youtube-kanaal. En voor 10 euro kun je dus met haar én haar pyjama op de foto. Even delen op Insta en je bent het gesprek van de dag.

Bekende Nederlanders

Hoe anders ging dat in mijn jeugd. Vroeger had je ook bekende Nederlanders, die kende je van TV. En omdat er alleen TV was om mensen van te kennen, kende iedereen deze bekende mensen. En deze mensen moest je maar tegen het lijf lopen om ze te ontmoeten. Als je heel veel geluk had gebeurde dat tijdens een vakantie en had je moeder nét die dag de camera om haar nek hangen. Dan zat er na het ontwikkelen tussen de foto’s van het-boompje-verwisselen en de hele familie in de plastic tuinstoelen, een mooie foto van je zus naast Frank Masmeijer. Wel met haar ogen dicht, maar het bewijs was er.

Zeldzaam was het, en daarom des te bijzonder. Je was al een hele bink als je een bekende Nederlander kende, of, zoals in mijn geval, een vader had die een bekende Nederlander kende. Deze jongen had zijn fifteen minutes of fame toen hij kon pronken met niemand minder dan Joop Hiele. En als bewijs had ik een fotokaart met handtekening. Joop Hiele was op dat moment de tweede keeper van Feyenoord en viel net binnen de bekende Nederlanders. Hij kwam op TV, dus ik was de held. Die kaart heeft nog heel lang in mijn kamer gehangen naast de belofte dat hij mij een keer keeperstraining zou geven. Een schitterende foto waarop hij als een tijger naar de kruising vloog om net op tijd de bal uit het goal te tikken. Prachtig, vond ik hem. De training is er nog niet van gekomen.

Jazz

Eén foto is er waarop ik met een bekende Nederlander sta. En niet de minste hoor. Bij mijn vader op de pianozaak was Louis van Dijk op bezoek. Ik had geen idee wie het was, maar het moest wel een hele peer zijn, want ik werd door mijn moeder uit de huiskamer getrokken omdat ik met hem op de foto moest. Later werd mij verteld dat hij een jazz pianist was, een beetje de Joop Hiele van de Nederlandse muziek. En daar zat ik dan, braaf te lachen naar een pianospelende jazzmuzikant. Niet helemaal opgedoft in een stylish verantwoorde outfit op een bed ergens in een Amsterdams hotel naast Monica in haar pyjama van tweehonderd euro. Nee, gewoon met een scheiding in mijn haar en een iets te grote, door mijn oma gebreide, trui met blauwe en groene vlakken. Want dat is jazz.