Romy (36): ‘Weer griep, hoe houd ik het vol met twee jonge kinderen?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.famme.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F01%2Fdavid-veksler-kd4Z1gX6C5E-unsplash.jpg)
Romy (36) woont samen met haar man en twee kinderen, Jax (2) en Lizzy (0). Haar man werkt fulltime en Romy werkt parttime om genoeg tijd met de kinderen door te brengen.
De grootste uitdaging elk jaar is het griepseizoen. Dit jaar is het weer raak.
Kinderen met griep
“Het begon allemaal drie weken geleden,” vertelt Romy. “Jax kwam thuis van de kinderopvang met rode wangetjes en een loopneus. ‘Mam, ik voel me niet lekker,’ zei hij, terwijl hij tegen me aan kroop op de bank. Het eerste wat door mijn hoofd schoot was: daar gaan we weer. Want als Jax ziek is, dan weet ik eigenlijk al hoe de komende weken eruitzien.
Binnen een dag had ook Lizzy koorts, ze was hangerig en huilerig. Je kinderen ziek zien, dat is al zwaar. Maar het zijn niet alleen de middagen vol troosten, gezonde hapjes serveren en temperaturen. Het zijn vooral de slapeloze nachten.
Slapeloze nachten
De nachten zijn echt een uitdaging. Lizzy heeft de laatste tijd sowieso moeite met doorslapen, maar met koorts wil ze alleen maar bij mij liggen. Dat klinkt misschien lief, maar na drie nachten met haar op mijn borst slapen, voel ik me eerder een zombie dan een moeder. En Jax, die normaal zo stoer is, wil nu ook ineens elke nacht bij ons in bed.
Ondertussen werkt mijn man gewoon fulltime. Hij doet wat hij kan, maar op de meeste dagen ben ik overdag degene die thuis is en ook ben ik in de nacht meestal de sjaak. Want meestal blijf ik ook thuis van mijn werk als ze ziek zijn. Mijn man vindt zijn baan namelijk belangrijker omdat hij het meeste geld in het laatje brengt. Ik ben degene die dag en nacht voor de kinderen zorgt.
Hulp
Gelukkig helpt mijn moeder soms wel een handje. Dat vond ik in het begin heel moeilijk. Maar nu ik twee kinderen heb, bel ik zonder schaamte mijn moeder of schoonzus op om te vragen of ze een paar uurtjes langs kunnen komen. Zelfs als ik alleen maar even naar de supermarkt moet of even een powernap wil doen.
Wat ik wel geleerd heb, is om dingen los te laten. Het huis is nu een chaos, maar dat is oké. De kinderen dragen nu pyjama’s in plaats van hun normale kleren. Prima. Ook bestel ik vaker dan ik zou willen eten en dat laat ik dan bezorgen, maar dat geeft me wel een beetje ademruimte.
Ik denk altijd: ‘Op een dag zijn ze achttien en dan hebben ze mij niet meer nodig.’ Dan vind ik het niet meer zo erg en drink ik een extra kop koffie.”