Susan Dalstra Persoonlijk 25 jul 2018, 14:57

Leestijd: 5 minuten

5 vrouwen onthullen welke ruzie hun bijna hun relatie kostte

Je hebt van die koppels die altijd in pais en vree leven, maar in de meeste relaties wordt er zo nu en dan een potje geruzied. Een beetje bonje hoort erbij en is vaak met een stomme grap en een kus weer uit de lucht. Af en toe zit er echter zo’n epische ruzie tussen dat het kantje boord is.

Vijf vrouwen delen welke ruzie bijna einde relatie betekende en waarom ze toch samen bleven.

1. Het trouwring-drama

‘Onze trouwdag was bijna helemaal perfect, op de trouwring van mijn man na. In het eerste jaar van ons huwelijk dacht hij dat ik het grappig zou vinden als hij met zijn ring zou gooien. ‘Kijk hoe ver mijn ring komt! Hij vliegt gewoon van m’n vinger!’ Als ik zei dat hij de ring moest vermaken, zei hij dat de ring naar verloop van tijd wel zou passen. Tot die tijd bleef de ring op een veilige plek, tot één stranddagje. Een paar weken voor ons tweejarig jubileum, keilde hij de ring nog één keer over het water met een vriend. Ik zag precies wanneer het gebeurde. Hij keek meteen in het zand na zijn worp. De ring was weg en ik was woest. Anderen zouden misschien zeggen dat het maar een ring is, maar ik ken de geschiedenis en hoe onvoorzichtig hij ermee omging. Toen kwam de boodschap luid en helder binnen. Na één avond waarop ik helemaal uit m’n plaat ging en m’n eigen ring verwijderde, ging hij terug naar het strand met een professioneel metaaldetector. De man had de ring binnen een paar minuten gevonden. Ik kon het hem pas vergeven nadat hij bezwoer de ring te vermaken en hij me trakteerde op een bord gefrituurde uienringen.’

2. De ‘waar hing jij in godsnaam uit’-bonje

Op een avond, toen ik vier maanden zwanger was, kwam mijn man uren later dan ik hem verwachtte dronken thuis met een lege telefoon. Het is niet de eerste keer dat dat gebeurde. Ik was natuurlijk furieus en er ontstond een grote ruzie waarin ik hem verweet dat ik niet op hem kon vertrouwen en hij mij verweet dat ik alles wat hij doe probeert te micromanagen. Ik eindigde de avond door in m’n eentje in tranen door de buurt te cirkelen. Gelukkig hadden we de volgende dag een beter gesprek en twee weken later besloot hij helemaal te stoppen met drinken. Dat hield hij drie jaar lang vol. Zonder alcohol als katalysator hebben we geleerd beter aan elkaars behoeftes tegemoet te komen. Hij is mega-communicatief en vrolijk, en ik hoef niet meer ieder detail van zijn plannen of tot op de minuut te weten hoe laat hij thuiskomt.’

3. De co-ouderschap crisis

‘Ik had een keelinfectie en was doodop nadat ik vijf dagen lang in m’n eentje voor de kinderen had gezorgd. Het was weekend en eindelijk zijn beurt. Hoewel ik die zaterdagochtend gewoon in bed had moeten blijven, hield ik hem in de gaten en leverde ik kritiek op alles wat hij deed. Ik herinnerende hem aan het dutjesschema van onze baby, hoe laat onze peuter een speeldate heeft en veroordeelde zijn besluit om met de kinderen in de tuin te spelen in plaats van lunch voor ze te maken. Ik zie achteraf dat ik me zo onmogelijk gedroeg omdat ik zo graag wilde dat hij tegen me zei dat ik het die week geweldig had gedaan en het nu had verdiend om uit te rusten in bed. In plaats daarvan maakte hij m’n tips belachelijk en deed hij alsof voor de kinderen zorgen echt niet zo moeilijk is als ik het deed voor komen. Op dat moment verloor ik al m’n geduld en kreeg ik een driftbui die vergelijkbaar is met die van m’n peuter. Huilen, schreeuwen, snot, de hele rambam. Ik schaam me nog steeds dat mijn kinderen dat heb gezien. Hoe geschrokken ze moeten zijn. Maar ik ben ook trots hoe we tegenover hen excuses aan elkaar hebben aangeboden en dingen hebben opgelost.’

4. De honden-hetze

‘We gingen op bezoek bij de ouders van m’n man en het gewoonlijke schoonouders-gekibbel werd opeens iets meer. Ik ben allergisch voor honden en als ik bij hen blijf logeren, heb ik dagen een loopneus, waterige ogen en een algeheel naar gevoel. Deze keer vroeg ik m’n man of hij kon vragen de honden alsjeblieft uit de woonkamer te houden voor mij. Hij zegt dat hij dat heeft gedaan, maar kennelijk was er een miscommunicatie want dat was niet wat er gebeurde. Hij vond het ongemakkelijk dat hij er weer over moest beginnen en ik voelde me ellendig. Hoewel ik oprecht dol ben op m’n schoonmoeder, begon ik me af te vragen waar de loyaliteit van m’n man lag. Gevolg: een heel kort gesprek waarop ik me heb verstopt in de slaapkamer. Uiteindelijk begreep hij wel dat ik hem niet tegemoet zou komen en hij z’n moeder moest confronteren. Dat heeft hij gedaan, maar eerlijk gezegd denk ik dat ik de volgende keer gewoon een hotel boek.’

5. Het is allemaal fun and games… totdat het niet meer is

Mijn man heeft altijd al veel gegamd, maar over het algemeen altijd op een gezonde manier. Hij speelde het max een paar uur per week, vooral om in contact te blijven met zijn vrienden aan de andere kant van het land. Opeens werd hij uitgenodigd door een groep willekeurige mannen die zich de ‘Daddy’s League’ noemde. Dat was een groep vaders die een toernooi had uitgeroepen die weken, weken én weken door bleef gaan. Onze leven begonnen om de Daddy’s League te draaien en ik haatte het zodra hij er weer over begon. Als we op vrijdagavond uit eten gingen, moesten we wel om 9 uur terug zijn zodat hij op tijd was om te gamen. Op Oudejaarsavond kwam het breekpunt. We liepen net de deur uit om naar onze stamkroeg te gaan, een traditie die we ieder jaar doen, toen hij een appje kreeg dat het zijn beurt was. Hij keerde om omdat hij zei dat hij GEEN KEUS had. Ik was razend. ‘Je bent niet eens een vader! Dit is gênant! Ik ga wel in m’n eentje naar de kroeg!’ Dus dat deed ik. Hij is er de volgende dag mee gestopt en als ik heel eerlijk ben, denk ik dat hij zich nooit vrijer heeft gevoeld.

En waar ging jullie heftigste ruzie ooit over?