Rachelle Abbas Persoonlijk 24 mrt 2019, 19:53

Leestijd: 3 minuten

Sanne: ‘Het is wel wat drukker dan ik dacht, maar ik neem ze allemaal maar mee’

Sanne is getrouwd met David en is een stay-at-home-mama van Jesper (4) en Julia (1).

Column: ‘Maar hij mocht ook op zijn feestje komen’

Oh, wat leuk, denk ik als Jesper thuiskomt met een uitnodiging voor een feestje. Van Milan. Wat aardig; ik geloof niet dat ik Jesper ooit echt over hem heb horen vertellen, maar heel leuk. ‘Jesper gaat graag mee naar de indoorspeeltuin’, bevestig ik de uitnodiging via een berichtje.

Leeftijd plus een

Een paar dagen voor het feestje probeer ik de moeder van de jarige uit te horen over cadeauwensen. Ze staat net met iemand anders te bespreken dat ze toch wel een erg grote groep kinderen heeft. ‘Ja,’ hoor ik haar zeggen, ‘ik was eigenlijk van plan met een groepje van vijf kinderen te gaan. Milan wordt nu vijf, en ze zeggen dat vijf kinderen dan een mooi aantal is.’ ‘Of hij zelf plus vijf kinderen, maar meer echt niet,’ zegt de andere moeder instemmend. ‘Zo heb ik het ook gedaan op de verjaardag van Boris.’

Tiental

Als ik geïnteresseerd informeer hoeveel kinderen er nu zijn uitgenodigd, zegt ze: ‘Tien.’ Ze ziet blijkbaar mijn verbaasde reactie. ‘Ja, ik vind het ook veel, maar… Milan werd ineens uitgenodigd voor het feestje van Niek en van Tygo en over twee weken mag hij ook naar het feestje van Elias. Dus vond ik wel dat ik die drie ook maar moest uitnodigen.’

Allemaal mee

Ik begrijp het, het is natuurlijk wel zo netjes, maar als je zo doorgaat moet iedereen de hele klas maar uitnodigen zodat er niemand buiten de boot valt en je zeker weet dat je niet net iemand overslaat die jouw kind misschien ook wel wil uitnodigen op zijn of haar feestje over een paar maanden; als ze tegen die tijd nog vriendjes zijn.

‘En vorige week had hij ineens samen met Jayden in de bouwhoek gespeeld en wilde hij hem ook uitnodigen, dus heb ik nog even snel een kaart geschreven.’

Geen maximumaantal

Dat verklaart misschien ook waarom Jesper is uitgenodigd, denk ik dan, want ik hoor hem eerlijk gezegd nooit over Milan praten. Dan zegt de moeder inderdaad: ‘Dus nu heb ik alle jongens van de klas maar meegevraagd. Het maakt voor de entreeprijs toch niks uit. Ze hebben wel een minimum- maar geen maximumaantal voor de groepsgrootte. Dus ja, het is wel wat drukker dan ik dacht, maar ik neem ze allemaal maar mee. Ik hoop maar dat iedereen met elkaar mee kan rijden en dat ze allemaal friet met mayo lusten, maar dat komt denk ik wel goed.’

Nog een paar maanden

Ik bedank haar voor de uitnodiging en krijg ook een handige cadeautip mee, waar ik meteen even voor langs de speelgoedwinkel zal lopen, maar ondertussen vraag ik me af of ik het ook zo zou moeten aanpakken. Staat Milan nu automatisch op de lijst voor het feestje van Jesper over een paar maanden? Ik heb eigenlijk nog helemaal niet eens echt nagedacht over wat ik ga doen als hij jarig is. Vorig jaar heb ik zijn drie beste vriendjes uitgenodigd voor een leuke middag bij ons thuis, en zoiets wilde ik nu eigenlijk ook doen. Gelukkig heb ik nog een paar maanden bedenktijd.