Wilma Groothuis Persoonlijk 25 jan 2025, 11:04

Leestijd: 5 minuten

Maria (32): ‘Ik schaam me voor de opvoedstijl van mijn partner’

Als jij en je partner samen een kind krijgen, dan is het wel zo handig als jullie hetzelfde over de opvoeding denken. Alleen blijkt dit in de praktijk nog weleens tegen te vallen, merkte Maria (44). Zij schaamt zich namelijk voor de opvoedstijl van haar partner. “Ik hoop dat hij het zelf gaat inzien, anders weet ik niet goed hoe we nog samen verder moeten.”

“Mijn partner Niek en ik zijn zes jaar samen. We hadden twee jaar een relatie toen ik zwanger bleek te zijn van onze dochter, nu 4 jaar. Het was niet helemaal gepland, daar ben ik heel eerlijk in. We waren vooral nog bezig met de wereld ontdekken, reizen en onze carriéres. Maar we wisten alle twee gelijk dat we het kindje wilden houden, het was namelijk wel een droom van ons allebei.

Hoe onze kinderen opvoeden?

Een droom die iets eerder werkelijkheid werd dan we eigenlijk in gedachten hadden, dat dan wel. We hadden het daarvoor natuurlijk wel over kinderen gehad en over hoe we de toekomst zien, maar echt inhoudelijk over hoe we onze kinderen zouden willen opvoeden nog niet. Hadden we dat maar gedaan, want dan zou dit probleem er nu misschien niet zijn.

Het eerste jaar met ons dochtertje was mooi, bijzonder en pittig, net zoals waarschijnlijk alle ouders het eerste jaar ervaren. Maar echt sprake van opvoeden is er dan nog niet, het was met name zorgen en dat ging ons allebei goed af. Op een gegeven moment kon ze staan en lopen en kwam de twee-is-nee-fase. Vanaf daar merkte ik dat onze opvoedstijlen van elkaar verschillen.

Toegeeflijker

Waar ik meer van de opvoedstijl streng, doch rechtvaardig ben, is Niek veel makkelijker. Onze dochter is nu op zo’n leeftijd dat zij heus al wel weet wat wel en niet mag en dat ook af en toe lekker zit te testen. Maar waar ik daar niet zo snel in trap en duidelijke grenzen aangeef, vindt Niels het blijkbaar niet erg om toegeeflijker te zijn. En daar begin ik mij steeds meer aan te storen. En voor te schamen.

Onze dochter is best een pittig ding, met een echt temperamentje. Soms hartstikke leuk, soms wat lastiger. Daarom vind ik het belangrijk om consequent te zijn naar haar, met duidelijke regels en grenzen. Maar Niek geeft vaak toe als onze dochter iets doet wat eigenlijk niet mag of als ze iets vraagt waarvan ze weet dat het antwoord bij mij ‘nee’ is. Hij geeft haar vaak haar zin, waar ik het niet mee eens ben.

Ondeugende dochter

Ik vind het voornamelijk lastig als we ergens anders zijn, bijvoorbeeld op een verjaardag. Onze dochter kan dan soms best luidruchtig of ondeugend zijn. Voorbeeld: er staan allemaal lekkere hapjes op tafel en onze dochter rent als eerste naar de tafel om van al het lekkers te snoepen. Ik vind het prima dat ze wat neemt, maar ik weet dat als ik haar haar gang laat gaan, ze letterlijk alles in haar eentje zou opeten.

Ik geef haar dan een bakje waar ik wat in doe en zeg dat ze het hier mee moet doen, omdat de rest ook van het lekkers wilt eten. Maar zij heeft het bakje in no time leeg en gaat daarna expres naar haar vader toe om te vragen of ze nog meer mag. Niek gooit dan zonder aarzelen het bakje weer vol. Als dit nou één keer gebeurt, is dat niet erg, maar dit gebeurt dan gewoon nog vaker.

Ik schaam me

Of als onze dochter iets aan mij vraagt waar ik ‘nee’ op antwoord, gaat ze daarna naar Niek toe om het nog een keer te vragen, waar hij dan ‘ja’ op zegt. Of als hij eerst ‘nee’ zegt, en ze dan begint te krijsen of huilen, zegt hij alsnog ‘ja’. Ze heeft het nu al door, dat ze bij haar vader veel meer mag dan bij mij. Ze is hem echt aan het uittesten en hij geeft zo vaak toe.

Ik vind dat lastig, want ik wil Niek ook niet afvallen waar familie, vrienden of kennissen bij zijn, dus houd ik mijn mond, totdat ik vind dat het te ver gaat. Maar ondertussen zie ik sommigen elkaar met een bepaalde blik aankijken, en dan kan ik er niks aan doen dan dat ik me schaam voor hoe Niek onze dochter opvoedt. Dan denk ik: zie je het nou echt niet?

Strenger zijn

Natuurlijk praat ik er met hem over. Dan leg ik uit wat ik heb gezien, wat ik daarvan vond en dat ik vind dat hij strenger moet zijn. Maar hij ziet het zelf gewoon echt niet. Hij vindt het juist goed om haar zelf dingen te laten beslissen, dat maakt haar zelfstandig zegt hij. Daar ben ik het abosluut niet mee eens, ik vind dat je haar op die manier verwend en dan kan ze het later nog eens heel moeilijk krijgen.

Niek is een hartstikke lieve, zorgzame vader die heel veel van zijn kind houdt. Dat waardeer ik enorm, hij zou alles uit handen laten vallen voor haar mocht het nodig zijn. Maar ik vind het steeds lastiger dat we zo uit elkaar liggen qua opvoedstijl. Hoe vaak we er ook over praten, we krijgen er alleen maar discussies door. Ik hoop dat hij het zelf gaat inzien, anders weet ik niet goed hoe we nog samen verder moeten.”

Loedermoeder of curlingouder? Ontdek jouw opvoedstijl