Single Sas #15: ‘Holy shit, wat heb ik gedaan?’

Na tien jaar kwam er een einde aan het huwelijk van Saskia (33). Nu woont ze al ruim een jaar alleen in de grote stad met haar twee kinderen, Loua (4) en Liam (2), en is ze klaar voor een nieuwe man in haar leven. Wekelijks schrijft ze voor Famme een column over het daten als single moeder.

Een weekje vrij

“Hoewel ik had gezworen om Tinder niet meer te gebruiken, ben ik op een zwak momentje toch verleid om de datingapp weer eens te openen. Mijn kids waren een weekje bij hun vader, Anne was op vakantie, en ik had nog een paar vakantiedagen over die ik volgens mijn baas écht op moest maken.

Ik had van te voren een planning gemaakt van alles wat ik wilde doen. Het speelgoed van de kinderen uitpluizen. Die muur in de keuken verven. Dat sportabonnement nog eens gebruiken. Een cursus mindfullness volgen, en als ik tijd over had wilde ik een nieuwe poging doen om eindelijk die nieuwe lingerie te kopen. De werkelijkheid was dat ik nies heb uitgevreten en een week lang uitgeput op de bank heb doorgebracht. Onder het genot van de nodige lekkernijen en een marathon Stranger Things.

It’s a match!

Na vijf dagen geluierd te hebben kreeg ik een appje van mijn moeder. Of ik lekker aan het genieten was van mijn vrije dagen. ‘Ja heerlijk! Lekker aan het bijkomen’ appte ik terug, terwijl ik ondertussen de chipkruimels van mijn schoot veegde. Op het hoogtepunt van mijn verveling opende ik Tinder en zonder al te aandachtig te kijken bewoog mijn duim willekeurig naar links en rechts. It’s a match! liet de app mij met de nodige toeters en bellen weten. Een match? Een man met halflange blonde haren keek ondeugend in de camera. Best knap koppie dacht ik. Ik scrolde even door zijn profiel. Roel, 40 jaar. Hield niet van roken, sterrenbeeld kreeft. Geen kinderen, leraar op een basisschool en 1.90 meter lang. Dat klonk niet verkeerd.

Ik had het profiel nog niet doorgelezen of ik kreeg een melding. ‘Hey knapperd’ zei Roel. Ik legde mijn zag chips weg, deed mijn haren in een staart en appte terug. ‘Yo Roel, hoe is je avondje?’ Smooth Sas, moedigde ik mezelf aan. De app liet me meteen weten dat Roel aan het typen was. Het gesprekje verliep soepeltjes en ik betrapte mezelf erop dat ik met een grote lach op mijn gezicht zat.

Ik stuurde mijn locatie

Wanneer het een half uur stil was werd ik zelfs ongeduldig. Zou hij afgeknapt zijn? Zou hij alweer door zijn naar een nieuwe match? Was ik te saai geweest? Ik werd meteen onzeker. Ik wilde niet te wanhopig overkomen dus besloot ik mijn telefoon even weg te doen en even een ommetje te maken. Daarbij had ik al twee dagen geen frisse lucht gehad dus een wandelingetje kon geen kwaad.

Ik liep richting het centrum, passeerde wat toeristen en ontweek een thuisbezorger die overduidelijk niet bekend was met de verkeersregels in Amsterdam. Na een korte wandeling eindigde ik op een relatief rustig terrasje. Ik zocht een een plekje onder de warmtelampen en opende mijn telefoon. Twee appjes van Roel. ‘Sorry knapperd ik zat even op de fiets.’ Gevolgd door ‘Zin in een drankje?’

Ik stuurde terug dat ik op het terras zat en stuurde mijn locatie. ‘Nice, dat is bij mij in de buurt. Zie je zo!’ Holy shit, dat ging snel. Wat heb ik gedaan? Ik opende de camera op mijn telefoon om te kijken hoe ik eruit zag. Geen make-up, vettige haren, en het licht van die warmtelampen maakte het er niet beter op.

Ze keek me vol medelijden aan

Toch kon ik me er niet druk om maken, en probeerde mijn onzekerheid te verbergen. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten op dat wijntje en voor ik het wist zag ik een blonde man zijn fiets parkeren. Even dacht ik dat het Roel was, maar dat was onwaarschijnlijk. Deze man leek twintig kilo zwaarder dan de man op de foto, en ook zijn korte stekeltjes weken behoorlijk af van de lange lokken.

Ook was deze man allesbehalve charmant. Hij had zijn spijkerbroeken in zijn sokken gestoken om te voorkomen dat zijn broekspijpen vies zou worden van de fietsketting. Hij droeg een bomberjack, gouden ketting en hoewel de zon al uren onder was droeg hij een vreselijke zonnebril met gele glazen. ‘Oh alsjeblieft niet’ mompelde ik en keek zogenaamd heel geïnteresseerd op mijn telefoon om oogcontact te vermijden.

Jawel hoor, daar was ‘ie. De hand op mijn schouder. De ‘Hey jij moet Saskia zijn’. De ‘Wat leuk jou te ontmoeten’. Vreselijk. Hij nam plaats en bestelde een biertje. Ik voelde me ongemakkelijk en wisselde een blik met de serveerster. Ze keek me vol medelijden aan.

Na een kwartiertje kon ik het niet meer voor me houden. Ik moest het kwijt. ‘Sorry gast maar jij kan echt geen 40 zijn’ zei ik lachend. Roel begon te lachen. ‘Nee schat, wie zegt nu z’n echte leeftijd op Tinder?’ Roel bleek 50 te zijn. Buschauffeur. Drie kinderen. Ow, en hij stak de ene sigaret na de andere op. Prima gozer, maar niets voor mij. Dus betaalde ik netjes mijn eigen wijntjes, wenste Roel succes met z’n vroege ochtenddienst en liep weer lekker naar huis. Ik had tenminste genoten van een avondwandeling en had mijn lesje geleerd. Ook mannen liegen over hun leeftijd.”

Single Sas #14: ‘De hoogste tijd voor nieuwe lingerie’

Onderwerpen

• Single sas