Nadine: ‘Haar teentje was vuurrood, warm én afgekneld, zo bleek later’

Nadine kwam erachter waarom haar baby, die altijd heel rustig was, opeens de hele dag aan onrustig aan het huilen was. Toen ze zag wat er aan de hand was, schrok ze enorm: ‘Haar teentje was dik en vuurrood’. Haar dochter bleek het teentourniquetsyndroom te hebben.

Nadine: “Ons eerste kind, een meisje, wat zo’n heerlijke baby. Zo lief en rustig, ze sliep altijd lekker na een voeding en gaf ons een brede lach wanneer we haar uit bedje haalden. Tot die ene dag dat ze dit niet deed en alleen maar aan het huilen was. Een sprongetje dachten we en we hielden haar dichtbij.

Ik ben geen voorstander van je baby elke dag badderen of douchen. Omdat kleine kinderen nog niet echt vies worden en het huidje zo gevoelig is, deden we haar een tot twee keer per week in bad. Dat momentje hadden we net twee dagen daarvoor gehad. Omdat ze nog zo klein is, kleden we haar dus ook niet elke dag om. Ze houdt haar kleertjes aan en daar slaapt ze ook in en wanneer het vies wordt of tijd is voor wat schoons, kleden we haar om.

Het leek alsof ze ergens pijn had

Die dag had ze dus al twee dagen dezelfde kleertjes aan. Een boxpakje en hoge sokjes die niet uitvallen. Ideaal, dacht ik. Niet steeds sokjes die je overal terug vindt of net kwijt bent op het moment dat je weg moet. Hadden we nu maar andere sokken gehad… Maar even terug naar de dag dat ze alleen maar huilde: we wisten op een gegeven moment niet meer wat we moesten doen. Het leek na een tijdje niet echt een sprongetje meer, het zag eruit alsof ze pijn had.

Ze dronk wel gewoon haar voedingen, maar begon vrij snel daarna onrustig te worden. Ze sliep ook een stuk slechter. Het waren geen krampjes, maar wat was het dan wel? We besloten haar huidje eens te bekijken, we dachten dat ze misschien de vijfde of zesde ziekte had. Dan zie je vaak vlekjes, lazen we op internet. Dus we deden al haar kleertjes uit inclusief de sokjes. Maar wat we toen zagen brak mijn hart. Haar kleine teentje van haar linkervoet was vuurrood en heel warm. Toen ik het aanraakte schreeuwde ze het uit. In paniek belden we de huisarts op en we mochten meteen komen gelukkig.

Daar aangekomen, met huilende baby in een doek gewikkeld, zag de huisarts gelukkig meteen wat er aan de hand was. Ze had dit vaker gezien. Er was een haar van mij om het teentje gewikkeld. Zo strak, dat het haar kleine teen afknelde… Dit heet het teentourniquetsyndroom. We werden doorverwezen naar het ziekenhuis, want het lukte de huisarts niet om de haar te verwijderen. Daar aangekomen werden we meteen geholpen en gelukkig lukte het de kinderarts daar wel. Anders had ze onder narcose gemoeten.

Het teentourniquetsyndroom: haar teentje was afgekneld

Ik voelde me enorm schuldig dat ik niet goed had opgelet, ook al blijkt dit vaker voor te komen bij baby’s en kinderen. Gelukkig is het bij onze dochter goedgekomen en is het snel genezen. Maar je snapt dus wel dat ik nu elke dag haar teentjes en vingers check op dit syndroom…

Wat je moet weten over het shakenbabysyndroom