Lisa van den Akker Zwanger 6 mei 2023, 07:07

Leestijd: 2 minuten

Lisa, moeder van vier: ‘Ik zag iedere keer meer op tegen de bevalling’

Hoofdredacteur Lisa is moeder van vier kinderen, en heeft vier keer een natuurlijke bevalling meegemaakt. Terwijl iedereen om haar heen zei dat het alleen maar makkelijker zou worden, zag ze juist iedere keer meer op tegen de bevalling. En dit is waarom…

“Elf jaar geleden was ik zwanger van de eerste. Ik bereidde me voor op de bevalling met een zwangerschapscursus en zwangerschapsyoga. Ik keek toen eigenlijk niet op tegen de bevalling. Natuurlijk vond ik het spannend, maar bang was ik niet. Ik zou het gewoon over me heen laten komen.

Na de eerste bevalling

Die eerste bevalling was pittig. De pijn tijdens de ontsluiting viel me mee, maar het persen lukte voor geen meter. Uiteindelijk kwam mijn zoontje ter wereld met behulp van een knip en een vacuümpomp. Toch keek ik er daarna niet met nare gevoelens op terug, ik was vooral heel blij dat hij er was.

Tot ik opnieuw zwanger raakte. Opeens was ik bang dat het persen weer niet zou lukken. Ook al vertelde de verloskundige me honderd keer dat dit bij een tweede veel makkelijker zou gaan: ik zag als een berg op tegen dat persmoment.

Bleu en naïef

Ik besefte me voor het eerst dat ik voor die eerste bevalling onwetend was, en dat die onwetendheid eigenlijk heel fijn was geweest. Want nu ik wist hoe een bevalling ging, zag ik er opeens veel meer tegenop. Ik vond het enger, spannender dan die eerste keer.

Bovendien voelde ik me kwetsbaarder nu ik al een kind had rondlopen. Wat als er iets met me zou gebeuren? Wat als ik een tijd in het ziekenhuis zou moeten blijven? Allerlei gedachtes en scenario’s vulden mijn hoofd.

Derde en vierde

En zo kwam er na iedere bevalling wel een angst bij. Mijn tweede bevalling ging namelijk super snel, en de verloskundige was er maar net op tijd. Dus voor mijn derde bevalling was ik doodsbang dat de verloskundige er niet op tijd zou zijn. En dat ik in mijn eentje zou moeten bevallen…

Dat gebeurde echter niet, want bij mijn derde bevalling stagneerde mijn ontsluiting en duurde de bevalling dus opeens weer een stuk langer dan de tweede keer. Bovendien waren de weeën veel heftiger.

Dus tijdens mijn vierde zwangerschap was ik bang dat het deze keer weer veel langer en pijnlijker zou zijn dan de derde. Iedereen zei: ‘Nee joh, die vierde floept er zo uit.’ Maar ik dacht alleen maar: dat zeiden jullie bij de derde ook…”

Benieuwd hoe de vierde bevalling van Lisa uiteindelijk verliep? Je leest het hier.