Lieke: ‘Ik stond in mijn lingerie op straat’

We doen allemaal weleens domme dingetjes. Vaak kunnen we erom lachen, en zijn we het de dag erna alweer vergeten. Maar sommige acties zijn wel heel erg beschamend. Die momenten kun je met de beste wil van de wereld niet uit je geheugen wissen.

Daar weet Lieke (33) alles van. Toen zij in haar lingerie op straat stond kon ze wel door de grond zakken van schaamte.

Relatieproblemen

Het ging al een tijdje niet zo lekker tussen mij en Bas. We kibbelde regelmatig en ik merkte dat hij vaker langer bleef plakken op z’n werk. Op het begin vond ik het niet zo erg. Ik vond het stiekem wel lekker dat ik zoveel tijd voor mezelf had. Als hij in de weekenden met z’n vrienden de kroeg indook, had ik het huis voor mezelf. Lekker lang badderen, beetje Netflixen en dan vroeg het bed in met m’n Satisfyer. Mij hoorde je niet klagen. Op het begin dan.

Verdrietig

Na een paar maanden begon het aan me vreten. Ik had alle Netflix-series wel gehad, en m’n voeten hadden nog nooit zo vaak een pedicure gekregen. En ik geef toe: ik miste hem. Ik miste het samen koken en uren natafelen. Ik miste z’n borstkast waar ik op in slaap viel. En het meest van alles miste ik z’n stomme grapjes als we tv keken. Toen ik voor de zoveelste keer een smoesje verzon en zonder Bas mij mijn ouders op bezoek ging, begon mijn moeder zich zorgen te maken. ‘Ja mam. Hij heeft ‘t gewoon erg druk’ loog ik dan.

Het plan

Tot ik op een avond in bad lag, en de telefoon naast me op de wc-bril lag. Uit de speakers van mijn iPhone klonk de stem van Fleur. Mijn beste vriendinnetje. Als ik bij iemand mijn hart kon luchten was het Fleur wel. Dus besloot ik haar alles te vertellen. Hoe ik m’n huwelijk langzaam kapot zag gaan. Hoe alleen ik me voelde. Hoe machteloos ik was. ‘Ja maar kom op Liek! Moet je jezelf eens horen praten!’ had Fleur me onderbroken. ‘Volgens ben jij even vergeten hoe fucking knap je bent!’ Ik lachte door m’n tranen heen. ‘Je kan iedereen maar krijgen die je wilt’ ging ze door. Ik lachte, maar voelde langzaam mijn zelfvertrouwen terug komen. Dus besloot ik het niet op te geven. We kletsten tot het water van het bad was afgekoeld, en de batterij van m’n telefoon leeg was. ‘Let’s do this!’ zeiden we ten slotte in koor. Met een tevreden gevoel hing ik op. We hadden een plannetje gesmeed. Dit moest helemaal goed komen.

Lingerie

Die dag erna stonden Fleur en ik samen in het pashokje. Een jonge griet – die waarschijnlijk nog maar net werkzaam was in de lingeriezaak, had al een paar keer gevraagd of alles in orde was. Maar Fleur en ik hadden geen hulp nodig. We wisten precies wat we nodig hadden. Zes uur, een paar wijntjes, en ontelbaar veel winkels later kwam ik thuis. Ik had nog maar een paar uur voor het plan in werking gezet moest worden.

De voorbereiding

Ik voelde de kriebels in mijn buik toen ik in de spiegel keek. Het was een hele tijd geleden dat ik hakken had gedragen, dus ik moest wennen aan m’n eigen spiegelbeeld. M’n lange benen leken nog slanker en ik moest zeggen dat die vele yogalesjes eindelijk z’n vruchten afwerpen. Ik had zowaar m’n platte buikje terug. Het lingeriesetje leek wel voor m’n lijf gemaakt. En dat badjasje maakte het helemaal af. Toch sloeg opeens de twijfel toe. De make-up. De gekrulde haren. Opeens leek het allemaal too much.  ‘Nee joh, je bent gek! Drink gewoon nog een wijntje!’ Had fleur ge-appt toen ik aan het plan begon te twijfelen.

De uitvoering

Dus besloot ik een groot glas wijn in te schenken, en het plan moedig door te zetten. De spannende muziek klonk ondertussen door het hele huis. De rozenblaadjes lagen verspreid over de vloer en ontelbaar veel kaarsjes stonden verspreid door de woonkamer. Ik schonk nog een glaasje in en ging in de hoek van de bank zitten. ‘Bijna thuis?’ appte ik Bas. ‘Babe sorry het liep weer uit.. Kom zo snel mogelijk’. Ik hing natuurlijk weer meteen met Fleur aan de lijn. Maar Fleur gaf niet zo snel op. Dus luisterde ik naar haar aanmoedigende woorden en opende een nieuwe fles wijn.

Hoe het allemaal misging

Toen Bas na anderhalf uur nog niet thuis was groeide mijn twijfel uit tot paniek. Opeens had ik spijt van het hele idee, en beloofde ik mezelf dat ik nooit meer naar Fleur zou luisteren. Ik werd misselijk en kreeg ik het opeens Spaans benauwd. Ik trok m’n badjasje uit en rende snel naar het toilet, waar alle wijn eruit kwam. Dat luchtte op. Toch was ik nog steeds licht in m’n hoofd en het leek wel alsof m’n hersenen piepte. Of? Wacht even. Dat gepiep kwam niet uit m’n hoofd. Dat pepiep is hier! Wankelend kwam ik overeind. Ik liep terug naar de woonkamer en versteende van angst.

Brand

Dat schattige badjasje was op een paar kaarsen gevallen en het synthetische stofje brandde alsof ik op de afsluiting van Burning Man stond.  ‘Fuck!’ Ik rende naar de gloeiende badjas (of wat daar nog van over was), maar door de vele wijntjes en paniek leek ik wel vastgelijmd aan de grond. Het alarm piepte ondertussen maar door, en dat moesten de buren ook gehoord hebben. Mijn buurvrouw bonkte op het raam en probeerde door het beslagen raam naar binnen te kijken. Ik rende naar de voordeur en viel haar dankbaar in haar armen. Ik hoorde mezelf half dronken uitleggen wat er gebeurd was, maar dat was voor m’n buurvrouw natuurlijk geen prioriteit. Ze duwde me aan de kant en probeerde te redden wat er nog te redden viel. ‘Liek! De deur!’ riep ze nog. Maar die viel achter me dicht.

Daar stond ik dan. In de kou. Met een dronken hoofd. Uitgelopen mascara. In een veel te duur lingeriesetje en stiletto’s waar ik niet eens op kon lopen. Dieptepuntje was het wel.

Wil jij ook (anoniem) je verhaal delen? Stuur ons dan een mailtje via [email protected].