Redactie Kids 29 nov 2016, 17:30

Leestijd: 2 minuten

Waarom alle meisjes verliefd zijn op hun vader

Ik ben een gezegend mens met een heerlijke dochter. Ze is by far het mooiste, meest liefdevolle en bij vlagen meest ingewikkelde dat me ooit is overkomen. Ik ben verliefd op haar, en zij ook op mij – ik weet het zeker. Maar nét iets meer op haar vader, ook dat weet ik zeker.

Begrijp me niet verkeerd: dit zeg ik zonder enige rancune of frustratie, want ik zou het stiekem niet anders willen zien. En ik snap haar volkomen, ik ben immers zelf ook kneiterverliefd op hem.

Papa kan alles

Variërend van driedimensionale boten bouwen van Duplo tot haar met een achterwaartse salto in haar bed draperen. Eerlijk is eerlijk: mama kan beide beduidend minder goed.

Papa is haar eerste grote liefde

Ze kunnen wel zeggen dat het Oedipuscomplex vaker bij jongens voorkomt, maar uit de blik van mijn dochter als ze naar haar vader kijkt, weet ik dat er maar weinig liefdes in het leven gaan volgen die zo oprecht en allesomvattend gaan zijn dan de liefde die ze voor haar papa voelt.

Collega Jitra ervaart dit precies zo, maar dan met haar zoon.

Papa is de sterkste man op aarde

Waar mama na een minuut of tien (max) wel klaar is met dochter op nek of rug, kan papa moeiteloos een uur op die manier wandelen/boodschappen doen/rennen (desgewenst alledrie tegelijkertijd). Verschil moet er zijn.

Nergens zo fijn als op papa’s schoot

Natuurlijk is het gezellig als mama naast je op de bank Dora komt kijken, maar er is iets magisch aan op schoot zitten bij papa terwijl hij voorleest, of samen op de bank tv kijken. Ze pakt z’n hand, houdt ‘m stevig vast, niet van plan ‘m de komende tijd los te laten. Helaas papa, opstaan is geen optie.

Mama doet vaker streng dan papa (dus papa is vaker lief)

Euh, ja, ook bij ons thuis gaat die vlieger op.

‘I love you papa’

Mijn dochter praat Engels en Nederlands door elkaar, vandaar. We hebben samen een mooi ritueel als ik haar naar bed breng – dan zing ik altijd een liedje voor haar met daarin de woorden ‘ik hou van jou tot de maan en terug’. Zij kijkt me liefdevol aan, herhaalt de woorden ‘tot de maan en terug’ en besluit dan vol overtuiging de avond met de woorden ‘I love you papa.’ En echt, ze weet dondersgoed dat ik niet papa ben, maar de combinatie van de woorden I love you en papa zijn in haar hoofd nou eenmaal onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Over hilarische uitspraken van kinderen gesproken: deze al gezien?