Elke (34): ‘Ik snapte niet wat er was, tot hij kon praten. Hij is hooggevoelig’

Na een lange zoektocht beseft Elke (34) dat haar zoontje hooggevoelig is. Van te veel prikkels wordt hij heel huilerig en kledingstukken die prikken of niet lekker zitten, zijn een no go.

Elke: “Als baby was mijn zoon al snel overprikkeld en daar kon hij boos en huilerig om worden. We probeerden daarmee rekening te houden door hem rust en regelmaat te bieden. Meestal ging dat goed. Toch was hij nog best vaak ‘zeurderig’ zonder dat we wisten wat er aan de hand was. Ook plukte hij veel aan zijn kleding, maar dat viel ons toen nog niet op.

Toen hij ouder werd, merkten we dat hij erg overprikkeld was wanneer hij van de opvang kwam. Van een hard geluid kon hij helemaal overstuur raken. Of als we hem iets te laat naar bed brachten begon hij zo erg te huilen van de moeheid, dat het uren duurde voordat hij rustig werd en in slaap viel.

Hij was veel vrolijker in zijn blootje

Op een ochtend vonden we hem in zijn bedje zonder slaapzak. Op de een of andere manier had hij die zelf uitgekregen. Ook zijn sokjes lagen los in z’n bedje. We zochten hier niets achter, maar steeds vaker trok hij kleding uit. Na wat rondvragen bij vrienden bleek dat hun kinderen dat ook wel deden. Leek dus niets verontrustends. Wel bleef het huilerige en zeurderige veel aanhouden en soms werd hij heel boos tijdens het aankleden.

Toen hij begon te praten, riep hij steeds vaker het woordje ‘uit’. Daarbij wees hij dan naar zijn kleding. We vonden dat grappig en lachten erom. Tot hij echt boos werd en ‘uit’ bleef roepen. Ik deed op een zomerse dag een keer zijn kleding uit toen hij dit weer eens deed. En hij veranderde in een enorm vrolijk (en bloot) mannetje. Die middag heeft hij heerlijk gespeeld, zonder huilen of zeuren. We wisten niet wat we zagen. Er was echt een verandering in zijn gedrag zichtbaar.

We gingen hier eens op letten en deden elke keer wanneer hij ‘uit’ zei, zijn kleding uit. Dat zorgde elke keer voor hetzelfde effect. Hij had door dat we hem begrepen en dat was heel fijn. Zowel voor hem als voor ons. Niet bij alles riep hij ‘uit’ en niet om alles werd hij boos met aankleden. We begonnen te snappen wat er aan de hand was: sommige kleding vond hij niet lekker zitten. Al die items legden we apart en zo hadden we een stapel ‘uit’ kleding en een stapel kleding waar hij ok mee was.

Mijn zoontje blijkt hooggevoelig te zijn

Ik sprak hierover met vriendinnen, het consultatiebureau en ging online op zoek naar informatie hierover. Hooggevoeligheid kwam regelmatig naar voren, dus daar dook ik in. Wat een herkenbaarheid kreeg ik daar voor terug! Onze zoon is kennelijk hooggevoelig. Daarom heeft hij zo’n behoefte aan rust en regelmaat. Daarom kan hij niet tegen harde geluiden of te veel prikkels. En dat is dus de reden dat hij sommige kleding niet aan wil: het kriebelt, jeukt, prikt of zit simpelweg niet lekker. Of een labeltje zit in de weg.

Nu we hier veel meer rekening mee houden hebben we een heel vrolijk kind in huis. En dat zorgt er automatisch voor dat wij ook een stuk beter in ons vel zitten. Wie weet herkent iemand zich in mijn struggles en kan ik diegene, door mijn verhaal op deze manier te delen, helpen. Want soms kan de oplossing zo simpel zijn als een labeltje uit een kledingstuk halen…”

Een hoogsensitief kind is méér dan een ‘teer zieltje’