Kelly (31) moest haar koperspiraal laten verwijderen: ‘Ik ben door een ambulance opgehaald’

Wanneer Kelly een nieuwe vriend krijgt, zit ze met een dilemma. Het stel heeft nog geen kinderwens, maar Kelly wil niet aan de anticonceptiepil. Ze besluit om een koperspiraal te nemen, maar deze heeft ze na drie weken met spoed moeten verwijderen.

“Mijn vriendinnen hebben allemaal een spiraal, en voelen daar helemaal niets van. ‘Alleen het laten zetten doet een beetje pijn’, was de gedeelde mening in mijn vriendengroep. Bij mij liep dat wel even anders.

Een nieuwe relatie

Voor ik mijn huidige partner ontmoette, woonde ik samen met mijn ex. We waren lang samen en ik was in die tijd aan de anticonceptiepil. Wij hadden geen kinderwens, maar toch was ik niet tevreden over de pil. Ik draaide vaak nachtdiensten en had onregelmatige werktijden. Daardoor vergat ik de pil vaak en had last van mijn hormonen. Het leek wel alsof ik vocht vasthield; als ik foto’s uit die tijd bekijk lijk ik wel een ander persoon.

Op het moment dat wij uit elkaar gingen, besloot ik te stoppen met de pil. Binnen no-time viel ik zeven kilo af en voelde me veel minder opgeblazen. Mijn hormonen leken beter in balans en ik voelde me eindelijk weer fijn in mijn lichaam.

Ik was nog maar net over mijn ex heen, toen ik mijn huidige partner leerde kennen. Samuel kwam heel onverwacht mijn leven binnenwandelen en maakte meteen indruk. Ik was op slag verliefd. Samuel gebruikte liever geen condoom en dat snapte ik wel. Echter, ik wilde niet meer aan de pil.

Drie keer een morning after pil

‘Dus wat gaan we doen?’, vroeg Sam op een dag nadat ik voor de derde keer een morning-afterpil had gehaald. Mijn kaaklijn zat onder de acne door deze pillen en het was natuurlijk geen oplossing voor de lange termijn. Na wat research bij onder andere mijn vriendengroep leek het me een goed idee om een koperspiraal te nemen.

Ik maakte een afspraak bij de huisarts om een koperspiraal te nemen. Tijdens het consult gaf mijn huisarts aan dat deze spiraal niet werd aangeraden bij vrouwen die normaliter veel buikpijn hadden tijdens de menstruatie. Dat had ik niet, dus het leek erop dat ik geen complicaties zou ervaren.

Mijn huisarts zou de spiraal zelf plaatsen. Ik nam plaats en met behulp van de bekende eendenbek werd de spiraal ingebracht. Dit was niet comfortabel maar ik kan niet zeggen dat het pijn deed. Later die dag kreeg ik lichte kramp, maar na een middagje met een kruik op de bank was dat ook te overleven. Alles leek goed te gaan. Tot ik drie weken later alleen thuis was en opeens een steek voelde in mijn buik.

De pijnaanvallen leken wel weeën

Ik voelde meteen dat het niet mijn darmen waren. De pijn was zo intens dat ik de Zoom-meeting van mijn werk moest afkappen. Ik ben in foetushouding op mijn bed gaan liggen. Huilend van de pijn heb ik mijn vriend gebeld, maar hij zat in een meeting en nam zijn telefoon niet op.

De kramp was heel intens en het leek steeds erger te worden. Het leken wel weeën. Af en toe kreeg ik een intense pijn aanval en stond het zweet op mijn voorhoofd. Ook was mijn broek doorweekt van het bloed en het hele bed zat onder de donkerrode vlekken.

Ik nam een pijnstiller, maakte een kruik klaar en probeerde te ontspannen, maar telkens wanneer die pijnaanval kwam, leek ik wel flauw te vallen van de pijn. Ik zag letterlijk zwarte puntjes voor mijn ogen. Ik belde mijn ouders, maar die konden niet veel voor me betekenen aangezien zij net op hun vakantieadres waren aangekomen. Mijn moeder adviseerde me echter wel dat ik de huisarts moest contacteren. Ik kan nog goed herinneren dat ik mijn moeders’ stem hoorde, maar daarna werd het zwart voor mijn ogen.

Mijn vriendin trof mij aan op de slaapkamervloer

Het volgende moment werd ik wakker op mijn slaapkamervloer. Mijn vriendinnetje zat gehurkt naast me. Tijdens het telefoongesprek met mijn moeder ben ik flauwgevallen van de pijn. Mijn moeder had vervolgens mijn beste vriendinnetje gebeld. Gelukkig had zij een sleutel en kon ze binnenkomen.

Mijn vriendinnetje schrok van hoe ze me aantrof. Ik lag buiten westen op de grond met grote bloedvlekken om me heen. Ze heeft dus meteen een ambulance gebeld, die mij is komen ophalen. Eenmaal in het ziekenhuis is mijn koperspiraal verwijderd. Dat was nog een lastig dingetje, aangezien ik zo hevig bloedde.

Tot de dag van vandaag weet ik niet wat er precies mis is gegaan. In het ziekenhuis is mij verteld dat de spiraal wellicht iets verschoven is, of niet goed gezet is. ‘Of misschien wilde jouw lichaam het wel heel graag uitstoten’, zei de arts. Het blijft een raadsel, vooral omdat de pijn zo hevig en uit het niets kwam opzetten. Die eerste drie weken had ik namelijk nog nergens last van.

Wat de reden ook is geweest: ik ben blij dat het ding uit mijn lijf is. Uiteindelijk heb ik toch maar een pak Durex aangeschaft die Samuel toch maar moet gebruiken tot we een andere oplossing hebben. Een spiraal neem ik in ieder geval nooit meer.”