Monique (55): ‘Het moederschap viel mij te zwaar, ik heb mijn gezin verlaten’

Tien jaar geleden verliet Monique haar gezin om een bed and breakfast te runnen in Portugal. Ze woonde op dat moment samen met haar vriend en hun toen tienjarige dochter Luna. “Het moederschap viel mij vanaf de geboorte al zwaar.”

“In mijn vroege jeugd kampte ik al met depressieve periodes. In mijn tienerjaren versterkte dit door de pubertijd, maar het beheerde mijn leven niet. Het waren kortdurende periodes van depressie en langdurige periodes dat het goed met me ging.

Moederschap zwaar

Heel lang wist ik niet zeker of ik kinderen wilde, maar toen ik mijn ex ontmoette veranderde dat. Hij had een sterkte kinderwens en ik hield zoveel van hem dat ik het ook helemaal voor me zag. Diep van binnen wist ik dat een gelukkig gezin niet voor mij weggelegd was. Toch werd ik op mijn 35ste zwanger van onze dochter Luna.

Het moederschap viel mij meteen al zwaar. Luna was een ontzettende huilbaby en het gekrijs kon ik helemaal niet aan. Ik bracht haar op de dagen dat ik haar had regelmatig naar mijn moeder, zodat ik wat adempauze had.

Gevangen

Ook als peuter was Luna niet makkelijk. Ze was ontzettend druk en liep vaak gewoon weg midden in de stad. Ik moest dan weer achter haar aanrennen of haar gaan zoeken als we aan het winkelen waren. Ik vond het daarom helemaal niet leuk om ergens met haar naartoe te gaan.

Rond Luna’s zesde verjaardag zijn we op vakantie gegaan naar een bevriend stel dat in Portugal een camping runt. Toen ik daar aankwam, veranderde er iets in mij. Het leven voelde vrij, niet zoals de ratrace thuis. Thuis voelde ik mij vaak gevangen in mijn eigen leven.

Impulsief

Eenmaal thuis kon ik niet wachten om weer terug te gaan naar Portugal. Ik stelde meteen aan mijn ex voor om ook naar Portugal te verhuizen en zoiets daar op te zetten, maar dat vond hij een onverstandig en impulsief plan.

De zomer daarna ging ik alleen naar Portugal zonder mijn vriend en zonder Luna. Ik wilde een paar weken tot rust komen zonder mijn gezin. Ik vond het nog leuker dan de vorige keer, het vrije gevoel, de natuur, de mensen, ik was gewoon helemaal op mijn plek.

Terug naar Portugal

Thuis had ik ontzettende heimwee. Ik wilde alleen maar terug naar Portugal. Mijn ex vond het nog steeds een slecht idee om te emigreren naar Portugal, maar ondertussen werden mijn plannen steeds serieuzer.

Het enige wat mij tegen hield was Luna. Ik kon mijn dochter toch niet zomaar achterlaten en voor mezelf kiezen? Toch was dit het enige waar ik aan kon denken. In Portugal konden ze mijn hulp goed gebruiken, want inmiddels hadden ze ook een bed and breakfast die gerund moest worden.

Kans grijpen

Het was een kans die zich vlak voor Luna’s tiende verjaardag aandiende en ik kon hem gewoon niet laten lopen. Ik moest dit doen. Ik heb het mijn ex verteld en hij begreep vrij snel dat hij mij niet tegen kon houden.

Ook hij had door dat het moederschap mij niet gelukkig maakte. Natuurlijk vond hij er wel wat van. Hij vond het niet kunnen dat ik mijn dochter achterliet, maar hij zag uiteindelijk in dat het voor mij de enige oplossing was.

Ontaarde moeder

Mijn vrienden en familie stonden niet achter mijn keuze. Ik ben zelfs uitgemaakt voor ontaarde moeder. Toch heb ik het gedaan en run ik nu al bijna tien jaar een bed and breakfast in Portugal. Inmiddels heb ik een heel leven hier opgebouwd. Samen met mijn partner leven we volledig zelfvoorzienend op steenworp afstand van de bed and breakfast.

Mijn dochter is nu twintig en ik heb goed contact met haar. Elke zomer kwam ze mij met haar vader opzoeken, zelfs toen hij een nieuwe vriendin had. Ze heeft een goede jeugd gehad, ook al was ik een groot deel afwezig. We hebben nog geen diepe gesprekken gehad over mijn beweegredenen, maar dat zal zeker ooit komen.”

Spijt van het moederschap: ‘Als ik de klok terug kon draaien…’