5 vragen aan Nicolette Kluijver: ‘Het zijn heerlijke, verwilderde eilandkinderen geworden’

In de rubriek 5 vragen aan stellen we prangende vragen aan een bekende Nederlander of influencer over de uitdagingen die het ouderschap met zich meebrengt. Deze week stellen we vijf vragen aan presentatrice Nicolette Kluijver.

Sinds twee jaar woont Nicolette (38) op Bonaire met haar dochter Isabella (10) en de 9-jarige tweeling Ana-Sofia en Jesse. Het gezin vermaakt zich prima op het eiland. Famme sprak met haar over haar kinderen en het moederschap op een tropisch eiland.

Wat is een groot verschil tussen het leven op Bonaire en in Nederland?

“Vooral de stressfactor. Ik ben voor mijn werk veel in Nederland en dan voel ik meteen de stress overal. Mensen in de supermarkt hebben haast, mensen op de weg hebben haast. In Bonaire is het lekker warm en mensen zijn een stuk relaxter.

De tweeling heeft ook helemaal een draai gevonden, ze gaan lekker surfen, duiken en waveboarden. Laatst liep ik met ze in Amsterdam en zaten hun slippers niet lekker. Ze wilden op blote voeten verder lopen, maar dat kon natuurlijk niet. Het zijn heerlijke, verwilderde eilandkinderen geworden.”

Hoe vonden kinderen het om te emigreren?

“We zijn nooit met de intentie om te emigreren weggegaan. We gingen daarheen omdat de opnames van Expeditie Robinson drie maanden uitgesteld werden. In eerste instantie gingen we dus voor drie maanden, uiteindelijk zijn we gebleven en nu zijn we al twee jaar verder. Ze vroegen laatst toen we naar Nederland gingen of we op vakantie gingen of dat er weer gingen wonen. Het heeft dus wel indruk gemaakt, maar over het algemeen was de overgang niet lastig. Eigenlijk ging het heel relaxed.”

Vind je het wel eens lastig om genoeg me-time te hebben?

“Met drie kinderen vind ik het ontzettend lastig om genoeg me-time te hebben, vooral nu we in het buitenland wonen. Ik mis mijn moeder en zus enorm, die in Nederland vaak een handje zouden helpen. School begint hier om 7.30 uur en eindigt om 12.30 uur. De kinderen zijn dus de hele middag thuis. Ik heb dan net boodschappen gedaan, een wasje gedraaid en dan kan ik de kinderen al weer ophalen.

Ook gaat het hier wat langzamer dus als ik een boodschap ga doen, dan blijf ik vaak kletsen met iedereen. Dan denk ik rond het middaguur: ‘Wat heb ik eigenlijk de hele ochtend gedaan?’ Het is gewoon overal heel gezellig. Aan de andere kant ben ik blij dat we ’s middags leuke dingen samen kunnen doen. Vooral in het begin was dat heel relaxed. Nu ze wat ouder zijn gaan ze ook graag met vrienden iets doen. Ik ben dan best wel aan huis gekluisterd. Hier op Bonaire doen we ook niets op de fiets, ik breng en haal ze altijd met de auto. Daar ben ik dan de hele middag zoet mee.”

Vind je het belangrijker dat kinderen goed presteren op school of dat ze het naar hun zin hebben?

“Plezier en leuke vrienden, dat is het belangrijkste. Ik word er gelukkig van als ik de kinderen ophaal en ze naar hun dag vraag. Ze hebben het altijd leuk gehad en vertellen hele verhalen. Zelf heb ik school nooit zo ervaren, ik vond school maar een last. Mijn kinderen vinden het echt leuk om naar school te gaan en hebben vriendjes in de klas.

In het begin zaten de kinderen op een internationale school, maar dat was onrustig. De meeste juffen en meesters op de internationale school komen uit Nederland en zijn tijdelijk op het eiland. Ze gaan na een aantal maanden of een jaar weer weg. Ook vriendjes en vriendinnetjes kwamen en gingen steeds, omdat ouders tijdelijk op het eiland werkten. De kinderen zitten nu op een lokale school en dat geeft veel meer rust. Ook komen ze meer in contact met de lokale bevolking.”

Hoe zet je de juf in het zonnetje op de laatste schooldag?

“Ik heb sowieso veel respect voor het beroep leraar. Vooral omdat ik tijdens de corona-periode zelf heb ervaren hoe het lesgeven is. Zij doen dat gewoon met 28 kinderen en de kinderen vinden het nog leuk ook! Het beroep mag echt in het zonnetje gezet worden. Wij doen ook altijd extra ons best om de juffen en meesters te bedanken op de laatste schooldag.

Niet alleen met zelfgemaakte cadeaus, want uit onderzoek is gebleken dat leraren hier niet per se op zitten te wachten. Zelf vind ik dat niet heel gek, ik zou ook niet elk jaar zitten te wachten op dertig zelf geknutselde verrekijkers van toiletrollen. Daarom geven wij een One4all Cadeaukaart, om zelf iets uit te zoeken in meer dan 2000 winkels. Onze juf gaat op vakantie naar Nederland dus dan kan ze misschien een fijne warme trui kopen van haar cadeaukaart, want truien hebben we op Bonaire niet nodig.”

Annette (39) emigreerde met haar gezin naar Noorwegen: ‘Ze kunnen hier veilig buitenspelen’

Onderwerpen

• 5 vragen aan
• Instagram