Bevallingsverhaal Laura: ‘Ik heb drie minuten geperst’
Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.
Deze week lees je het bevallingsverhaal van Laura.
Hoe het bevallingsverhaal begon
“Precies een dag na mijn uitgerekende datum werd ik wakker van gerommel. Op deze termijn ben je op je hoede en ik wist dan ook zeker dat de bevalling begonnen was. Ook omdat het al mijn derde keer was, herkende ik de weeën.”
Het bevallingsverhaal van Laura
“De weeën waren nog niet erg heftig, maar kwamen meteen heel regelmatig om de vijf á zes minuten. Het is op dat moment 03.00 uur ’s nachts en ik maak mijn vriend wel wakker, maar vertel hem ook dat we nog wel even kunnen gaan slapen.
Om 04.00 uur maak ik hem toch weer wakker en bellen we mijn schoonouders om onze dochters op te halen. We bellen ook de verloskundige. Ongeveer drie kwartier later worden de meiden opgehaald en arriveert ook de verloskundige. De verloskundige meet twee centimeter ontsluiting en meldt dat dit ook al weken zo kan zijn omdat het mijn derde kind is. Het kunnen dus ook voorweeën zijn, legt ze uiten ze gaat weer naar huis.
8.00 uur
Natuurlijk weet ik zelf dat de bevalling begonnen is. Ik ga weer even slapen en om 8.00 uur bellen we de verloskundige weer. Ze moet nu echt komen, want de weeën worden heftiger. Ze is er rond 8.45 uur en meet vier á vijf centimeter ontsluiting. Ik kan de weeën nog goed opvangen.
9.15 uur
Mijn vriend laat even later het bad vollopen, want ik wil graag in het bevalbad. Het bad zelf stond gelukkig al een paar dagen opgepompt in de babykamer. De verloskundig zegt nog dat het misschien te vroeg is om het bad vol te laten lopen, maar mijn vriend doet het toch. ‘Als Laura zegt dat het zover is, is het meestal wel zo’, roept hij naar haar. Hij is deze derde keer inmiddels ook ervaringsdeskundige.
Ik richt mij op mijn ademhaling en probeer ontspannen te blijven. Omdat ik de weeën erg goed op kan vangen, lijkt het net als bij de vorige bevallingen of ik nog niet ‘ver’ genoeg ben. Ondertussen moet het bad nog drie kwartier tot een uur vollopen. Ik moet de weeën dus op bed op blijven vangen.
10.20 uur
Ik vraag me af of de kraamzorg alvast gebeld moet worden, maar de verloskundige geeft aan dat het daar echt nog te vroeg voor is. Om kwart voor tien wordt de kraamzorg toch gebeld. Om 10.20 uur krijg ik een drukkend gevoel en blijk ik 9 centimeter ontsluiting te hebben. Gelukkig is het bad inmiddels vol en kan ik er lekker in gaan zitten.
De weeën zijn heftig, maar nog steeds redelijk op te vangen. Ik zit relaxed in bad alsof er niks aan de hand is. Tot ik om 10.45 uur mee begin te duwen op gevoel. De verloskundige doet op dit moment niks meer. Om 10.48 uur begin ik echt te persen. Om 10.49 uur breken de vliezen spontaan in bad. Dit was een bijzonder beeld voor mijn vriend en de verloskundige, want het sproeide het badwater in.
10.51 uur
Om 10.51 uur, drie minuten na de eerste perswee, wordt mijn zoon Hunter geboren. Ik pak hem zelf aan. Wat een mooie jongen, hij is perfect! We blijven nog een kwartier in bad zitten om hem te bewonderen en verplaatsen dan naar het bed in de slaapkamer.
Vlak na elf uur komt de kraamzorg binnengewandeld. Mijn vriend had de voordeur op een kier gezet, zodat ze zelf binnen kon komen tijdens de bevalling. Ze was net te laat. De placenta heeft ze nog wel geboren zien worden.”
Bevallingsverhaal Rianne (32): ‘Ik onderging een spoedkeizersnede na tien uur lang persweeën’