Rosa (35): ‘Ik heb mijn eileiders laten verwijderen, want ik heb geen kinderwens’

Rosa is er honderd procent zeker van dat ze geen kinderwens heeft. Daarom heeft ze haar eileiders laten verwijderen. “Ik wilde me laten steriliseren zodat ik geen anticonceptie nodig meer had.”

“Eigenlijk weet ik al tien jaar dat ik geen kinderwens heb. Ik vind mijn leven prima zoals het is en hoef de verantwoordelijkheden van een gezin niet.

Geen kinderwens

Begrijp me niet verkeerd, ik vind kinderen wel leuk. Ik heb zelfs in het begin van mijn loopbaan nog in de kinderopvang gewerkt. Ook vind ik het hartstikke leuk als vriendinnen langskomen met hun kinderen. Ik moet er alleen zelf niet aan denken om dag en nacht klaar te staan voor mijn eigen kinderen.

Jarenlang ben ik aan de pil geweest en daarna had ik jaren een spiraal. De pil was niet goed voor mijn gemoedstoestand en het spiraal begon uiteindelijk pijn te doen. Ik wilde me laten steriliseren zodat ik geen anticonceptie nodig meer had. Ook mijn vriend stond hierachter, want hij heeft ook geen kinderwens.

Eileiders verwijderen

Ik besprak met de dokter dat ik me wilde laten steriliseren, omdat ik ook heel zeker wist dat er geen kinderwens ging komen. Eigenlijk verwees hij me meteen door naar het ziekenhuis, omdat ik zo zeker was van mijn zaak. In het ziekenhuis bespraken we de opties, de eileiders afklemmen of laten verwijderen. Ik koos voor het laatste, omdat het ook meteen het risico op kanker verlaagd.

Vorige maand ging ik onder het mes. Voor de operatie was ik zenuwachtig, maar niet omdat ik definitief afscheid ging nemen van mijn eileiders. Ik was juist blij dat het eindelijk ging gebeuren. Ik was zenuwachtig, omdat ik nooit geopereerd was en nog nooit onder narcose geweest ben.

Herstel viel me zwaar

Toen ik wakker werd uit de narcose voelde ik me opgelucht. Het zat erop en de operatie viel mee. Ik had drie kleine sneetjes in mijn buik, de eileiders waren er namelijk via een buisje uitgehaald. Ze doen alles door middel van een kijkoperatie.

Het herstel viel me wel zwaar. Ze zeiden dat ik er drie weken voor uit moest trekken en dat had ik ook wel echt nodig. Pas na drie weken rust ging ik weer aan het werk. De eerste week lag ik voornamelijk op de bank, want ik had best buikpijn als ik ging staan. Ik kon wel kleine rondjes met de hond lopen.

Rustig herstellen

De tweede week kon ik al wat meer klusjes in huis doen, zoals koken, maar ik was nog wel erg moe. De derde week was ik nog steeds niet helemaal fit. Ik voelde me eigenlijk verantwoordelijk om alvast thuis te werken en verder te gaan met mijn projecten. Toen bedacht ik me dat ik ook nooit op zwangerschapsverlof zal gaan en dat ze best nog een week zonder me konden zodat ik rustig kon herstellen.

Voor mij geeft het nu heel veel rust dat ik dit hoofdstuk af kan sluiten. Er komen geen kinderen en ik hoef geen anticonceptie meer te gebruiken. Mijn enige angst is dat mijn vriend zich over een paar jaar realiseert dat hij toch kinderen wil. Ook dat lot heb ik geaccepteerd, want mijn keuze is definitief.”

Kairi (24) heeft geen kinderwens: “Ik adopteer liever een pup dan dat ik aan kids begin.”