Kairi (24) heeft geen kinderwens: “Ik adopteer liever een pup dan dat ik aan kids begin.”

De poppenhoek is favoriet bij menig meisje in de kleuterklas. En poppenwagens blijven razend populair. Bij veel meisjes ontstaan moedergevoelens al vroeg. Maar wat als je nooit een kinderwens krijgt?

Kairi is inmiddels 24 jaar en is nog steeds zeker van het feit dat zij geen kinderen wil. Dat Kairi geen kinderen wilt, heeft op de eerste plaats veel te maken met de zwangerschap van haar oma.

Complicaties

“Mijn oma had een aandoening aan haar baarmoeder, waardoor zij medicatie moest slikken tijdens haar zwangerschap. Hierdoor heeft mijn moeder complicaties opgelopen, waardoor het voor haar niet mogelijk zou zijn om kinderen te krijgen. Wonder boven wonder werd mijn moeder toch zwanger van mij. De meeste zwangerschappen verlopen niet bepaald soepel, maar die van mijn moeder was heel heftig. Deze aandoening is erfelijk, de kans dat ik kinderen kan krijgen is erg klein. En als ik dan al door alle procedures ben gegaan om zwanger te raken zal mijn zwangerschap net zo pijnlijk verlopen als die van mijn moeder. Om eerlijk te zijn heb ik hier helemaal geen zin in.”

“Tegenwoordig kan ook ik echt geen “ahhh” onderdrukken als ik een schattige baby zie. Maar ik heb nooit het gevoel van “ik wil ook een baby”.” 

Moedergevoelens

“Zelfs als ik in staat was om op ‘een normale manier’ kinderen op de wereld zou brengen, zou ik nog steeds achter mijn besluit staan. Dit heb ik stiekem altijd al geweten. Als meisjes uit mijn klas zich uitleefden in de poppenhoek, was ik aan het ravotten met de jongens. Ook kon ik niet begrijpen wat er zo leuk was aan kinderwagens en poppen. Hoewel andere kindjes van mijn leeftijd smolten wanneer zij een kindje zagen, deed het mij niet veel. Tegenwoordig kan ook ik echt geen “ahhh” onderdrukken als ik een schattige baby zie. Maar ik heb nooit het gevoel van “ik wil ook een baby”.”

Begripvol

“Mijn moeder heeft veel begrip voor mijn keuze. Ik heb geen broers of zussen, dus ze zal nooit oma worden. Eigenlijk heeft ze hier wel vrede mee. Ze heeft haar wens vervuld door mij op te voeden, en nu is de keuze geheel aan mij. De band met mijn moeder is hartstikke sterk. Natuurlijk hebben we wat akkefietjes gehad toen ik aan het puberen was, maar dat heeft ieder kind vlak voor hij/zij uit huis gaat, toch? Mijn vader zei ook altijd dat dit kwam, omdat wij zoveel op elkaar lijken. Hoewel ons karakter er vroeger voor zorgde dat we erg met elkaar botste, brengt het ons nu juist closer. We zijn nu zelfs goede vriendinnen!”

“Met een kind heb je bijna geen eigen leven meer.”

Veel verantwoordelijkheden

“Gelukkig heeft mijn vriend ook begrip voor mijn keuze. Da’s niet heel gek, hij heeft ook geen kinderwens. We kunnen enorm genieten van de kids van mijn schoonzus. Als ze er zijn is het super leuk, maar zodra ze beginnen te schreeuwen ben ik blij dat ze weer naar huis gaan. Kinderen vereisen heel veel verantwoordelijkheid en kosten veel tijd en energie. Vroeger bleef de vrouw thuis om voor de kinderen te zorgen. In deze maatschappij is het bijna onmogelijk om voor je kinderen te zorgen, als je ook nog wil werken en een sociaal leven wil onderhouden. Met een kind heb je bijna geen eigen leven meer.

Huisje, boompje, beestje

“Het perfecte plaatje wat voor veel vrouwen uit ‘huisje boompje beestje’ bestaat, neem ik wel heel letterlijk. Een mooi huis, mijn vriend en een puppy; dat is mijn ultieme droom! Ik ben namelijk wel zorgzaam van aard. Als ik een kindje alleen op straat zie lopen houd ik altijd even een oogje in het zeil. Maar ik vind dieren leuker dan mensen. Als ik ooit moederlijke gevoelens krijg adopteer ik liever een pup dan dat ik aan kids begin, Hier staat mijn vriend ook achter, maar mocht het ooit misgaan tussen ons is het niet zo dat ik specifiek op zoek ga naar een man die absoluut geen kinderwens heeft. Ik zal het wel zo snel mogelijk bespreekbaar maken natuurlijk. Je wil niet dat iemand voor verrassingen komt te staan.”

“We moeten tegenwoordig al zo hard werken voor een plekje in de maatschappij. Dit wil je je kind toch ook niet aan doen? ” 

Egoïsme

“Mocht mijn vriend ooit kinderen willen, zou ik eerder voor adoptie kiezen, dan zelf zwanger raken. Veel mensen vinden dit egoïstisch, ik vind kinderen op de wereld zetten juist selfish. Er lopen zoveel kinderen rond die dromen van een warm, hecht gezin. Als mijn naasten iets overkomt, haal ik hun kids natuurlijk ook met alle liefde in huis. Als ik mensen kan helpen, dan doe ik dat graag! Dit wil echter niet zeggen dat ik ooit van gedachte zal veranderen. Het is niet zo dat ik mijn eitjes in laat vriezen, omdat ik twijfel over mijn keuze. Ik verwacht niet dat ik ooit nog een kinderwens zal hebben.

Ik geloof er namelijk niet in dat vrouwen kinderen moeten krijgen om te slagen in het leven. We moeten tegenwoordig al zo hard werken voor een plekje in de maatschappij. Dit wil je je kind toch ook niet aan doen? Hij/zij kiest er niet voor om geboren te worden. Tegenwoordig staat er zoveel druk op een kind. Ik vind het veel te zwaar om een kind hiermee ‘op te zadelen’. Daarom ben ik er heilig van overtuigd dat ik nooit van gedachte zal veranderen.”

Herken jij jezelf in dit verhaal? Deel jouw ervaring/mening via het Mamaforum.