Francine (30) laat haar kinderen thuis naakt lopen: ‘Oppas heeft er moeite mee’

Francine (30) vindt dat haar kinderen thuis gerust naakt rond mogen lopen. Haar zonen zijn inmiddels twee en vier jaar oud, en voelen zich prettig in hun adamskostuum. Toch hebben haar schoonvader en de oppas daar moeite mee.

Vroeger liepen mijn broers en ik (tot een bepaalde leeftijd) altijd naakt rond thuis. In de wintermaanden hadden we wel vaker iets aan, maar in de lente en zomermaanden liepen wij gewoon bloot rond. Op alle foto’s uit onze kindertijd zitten wij dan ook gewoon in ons blootje. Wij vonden dat dan ook helemaal niet raar.

Iedereen liep naakt

Nu lopen mijn kinderen ook graag zonder kleren. Wanneer zij thuis zijn, of door de tuin lopen, heb ik daar helemaal geen problemen mee. Ook mijn man is er oké mee. Natuurlijk vinden wij wel dat zij hun kleren moeten aandoen wanneer we van huis gaan.

Voorheen heb ik nooit commentaar gehoord over onze beslissingen. Dat zij naakt rondlopen, leek voor iedereen oké. Nu mijn zoon ouder wordt, lijkt het echter een issue te worden. Althans, voor sommige mensen in onze omgeving.

Mijn schoonvader en oppas geven commentaar

Van mijn familie en vrienden heb ik nog nooit kritiek gehad, maar mijn schoonfamilie lijkt er mee te zitten. Mijn schoonvader heeft mij onlangs nog aangesproken op het feit dat hij het onbeleefd en ongepast vindt dat zij naakt door het huis rennen wanneer hij op bezoek is. Volgens hem heeft het met respect te maken.

Mijn schoonvader wordt daarbij gesteund door onze oppas. Ook zij vindt het namelijk niet normaal dat een kind van vier nog in zijn blootje door het huis loopt. Ik heb aangegeven dat dit onze gebruiken en regels zijn, en ik haar blik op de opvoeding waardeer, maar uiteindelijk voelen wij ons niet geroepen om onze gebruiken aan te passen.

Nog niet in ieder geval. Waarschijnlijk zullen we – vooral onze oudste zoon, binnenkort moeten duidelijk maken dat hij zich moet aankleden. Zelf heb ik het idee dat het vanzelf zal gaan. Mijn moeder vertelde namelijk dat mijn broers vanzelf de behoefte hadden om zichzelf te bedekken.

Als mijn zonen die behoefte niet gaan voelen in de toekomst, zal ik ingrijpen. Maar ik vind het vooral lastig dat andere mensen zich met onze opvoeding gaan bemoeien. Het is toch ons huis; het zijn onze regels?”