Had ik maar nooit… Mijn man betrokken bij het geboorteplan

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we Sanne (28). Ze heeft spijt dat ze haar man betrokken heeft bij het geboorteplan.

Geboorteplan

“Mijn zwangerschap was een verassing. Don en ik hadden nog niet heel lang een relatie, maar we waren allebei wel erg blij met het nieuws. In het begin was Don wat minder betrokken bij de zwangerschap.

Voor mij betekende het vanaf moment één dat er heel wat fysieke veranderingen bij kwamen kijken. Mijn buik en borsten begonnen te groeien. Ik was misselijk en had meteen last van zwangerschapsdementie.

Alles uitgestippeld

Ook kon in natuurlijk niet meer mee op stap en drankjes drinken met vrienden. Don moest wat langer wennen aan het idee, want voor hem veranderde er in het begin nog niet zoveel. In de tussentijd had ik in mijn hoofd al de hele babykamer ingericht en ook had ik het geboorteplan al helemaal uitgestippeld.

Ik wilde graag een thuisbevalling, helemaal in rust. Kaarsjes aan, een bevalbad en alleen de verloskundige en Don erbij. Ik schreef het helemaal uit. Inclusief het plan voor als ik wel in het ziekhuis terecht zou komen. Ook daar wilde ik pijnstilling en medisch ingrijpen ten allen tijde voorkomen.

Geboorteplan belachelijk

Tegen het eind van de zwangerschap begon Don zich toch met de bevalling te bemoeien. Hij las mijn geboorteplan en vond het belachelijk. Volgens hem stond veiligheid voorop. Hij wilde dat de bevalling sowieso in het ziekenhuis plaats zou vinden.

Ook vond hij dat er meteen ingegrepen moest worden als er tijdens de bevalling complicaties zouden ontstaan. Na wekenlange discussies heb ik me laten overhalen om de bevalling in het ziekenhuis te doen.

Spoedkeizersnede

Natuurlijk is het risico op medisch ingrijpen veel groter als je al in het ziekenhuis bent. En waar ik al bang voor was, gebeurde ook. De dokters vonden de persfase te lang duren en uiteindelijk ben ik bevallen door middel van een spoedkeizersnede.

Ik voelde me totaal niet op mijn gemak in het ziekenhuis. De bevalling verliep verder helemaal vlekkeloos, tot aan de persfase. Ik vraag me af hoe het was verlopen als ik gewoon thuisgebleven was. Had ik maar nooit mijn man betrokken bij het geboorteplan.”

Hoe stel je een geboorteplan op? Deze punten mogen niet ontbreken

Onderwerpen

• geboorteplan