Linde’s zoon (14) dronk zichzelf het ziekenhuis in: ‘Daar lag hij, laveloos in zijn eigen kots’

Al vroeg leerde Linde (38) haar vier kinderen (7, 10, 12 en 14 jaar) dat alcohol drinken pas mag als je daar oud genoeg voor bent. Toch dronk haar zoon van veertien zó veel, dat hij op de Eerste Hulp belandde. Ze vertelt haar verhaal aan Famme om de gevaren van drank en pubers aan het licht te brengen.

Gruwelijk mis

Linde: ‘Mijn zoon is een lieve jongen met een flinke berg humor. Hij heeft veel vriendjes waar hij regelmatig mee afspreekt. Dan gaan ze vaak bij iemand thuis kaarten, buitenspelen of kijken ze films. Hij is ook erg beïnvloedbaar. Wat hij stoer vindt, wil hij dan meteen hebben of doen. Dat uit zich in kleding, maar ook in games bijvoorbeeld. Toen hij drie weken geleden een avondje met zijn vrienden had afgesproken, werd ik rond een uur of tien ‘s avonds gebeld dat mijn man en ik naar het ziekenhuis moesten komen. Er was iets gruwelijk mis met onze zoon.’

Sterke drank

‘Ze zouden naar een jongen gaan en daar gaan kaarten, zoals ze dat wel vaker doen. Hij zou daar met een stel andere jongens ook blijven slapen. Prima, vonden we dat. We kenden de ouders van de jongen en wisten dat er toezicht was. Toch hadden de jongens die avond de beschikking over verschillende soorten sterke drank, die ze in mum van tijd achterover hadden gegooid. Mijn zoon had zo veel gedronken dat hij het bewustzijn verloor en door de ambulance naar het ziekenhuis moest worden afgevoerd naar de Eerste Hulp.’

Bewusteloos

‘Toen ik werd gebeld met het bericht dat we zo snel mogelijk naar de Eerste Hulp moesten komen, had ik in eerste instantie geen enkel besef van wat er gaande was. Zowel mijn man als ik bleven redelijk kalm en deden wat we moesten doen: zo snel mogelijk naar het ziekenhuis rijden. Pas toen ik in de auto mijn ouders belde en zelf vertelde dat mijn zoon in het ziekenhuis lag omdat hij zichzelf bewusteloos had gedronken, realiseerde ik me dat het ernstig was. Ik was op weg naar hetzelfde ziekenhuis als waar mijn zoon veertien jaar geleden geboren werd. Dat leek ineens veel korter geleden, mijn kleine mannetje. Daar zat ik, machteloos in een auto. Ik kon alleen maar denken: ventje toch, stomkop, wat heb je nu toch gedaan?’

Ongeremd

‘Onze kinderen weten dat alcohol op hun leeftijd verboden is. Mijn zoon was voor het incident heel nieuwsgierig naar alcohol en sprak uit dat hij niet kon wachten tot hij eindelijk oud genoeg was om het legaal te drinken. Mijn man en ik hebben hem altijd verteld hoe slecht alcohol voor je is en dat het zéker niet goed is voor hersenen die aan het groeien zijn. Omdat mijn zoon soms wat ongeremd is, vertelde ik hem ook dat het daar een slechte invloed op kan hebben. Hij begreep dit maar al te goed, en ik had het idee dat hij daarom ook nog geen drank zou aanraken. Toch ging het die bewuste avond helemaal mis.’

Medelijden

‘Daar lag onze zoon, laveloos en rillend in een ziekenhuisbed. In zijn eigen kots en poep. Onderkoeld en totaal van de wereld. Er stonden redelijk veel artsen om hem heen, maar toen hij mij hoorde probeerde hij zijn hoofd op te tillen. Een teken van leven, dacht ik. Godzijdank. Twee en een half uur lang is hij buiten bewustzijn geweest en hebben mijn man en ik hem warm gehouden, gewassen en hem verzorgd waar we konden. Ik weet dat ik heel veel tegen hem heb gepraat, dat ik boos was, vol vragen zat, maar dat ik boven alles veel medelijden met hem had.’

‘Na drie uur in het ziekenhuis gelegen te hebben, mocht hij mee naar huis. Ze hebben nog even getwijfeld hem toch te houden, maar toen hij zei dat hij daar wilde slapen heb ik besloten ‘m toch mee naar huis te nemen. Ik dacht: dat gaat niet gebeuren, mannetje. Die roes slaap je thuis maar uit.’

De waarheid

‘De volgende ochtend wekte mijn ex, waar hij verbleef, hem om negen uur om met hem te praten. Hij zat met een pet op zijn hoofd, onder een kleedje op de bank. Vol schaamte vertelde hij wat hij en zijn vrienden in werkelijkheid hadden gedaan die avond. Hij vertelde dat hij samen met vrienden wat flessen Passoa, Barardi, Safari en bier hadden gekocht en dit had verstopt bij een van de vriendjes thuis. Binnen anderhalf uur hebben de jongens de drank naar binnen gegoten. Vanaf een zeker punt wist hij het niet.’

LEES OOK: Drank en drugs: zó praat je er met je kind over

Schaamte

‘Tijdens het gesprek die ochtend, vertelde ik hem dat we vreselijk teleurgesteld in hem waren. Hoe kon hij zo stom zijn geweest om zo veel te drinken? Ik vertelde hem dat hij onnodig een plek op de Eerste Hulp bezet had gehouden en dat er wel eens heel zieke mensen binnengebracht konden worden, die dan op hem moesten wachten. Toen schaamde hij zich diep. Een van de eerste dingen die hij zei toen hij wakker werd, was dat hij best zijn hele leven lang huisarrest wilde. Daar hebben we drie maanden van gemaakt. Ook zijn computer en telefoon heeft hij moeten inleveren.’

Hartverwarmende reacties

‘De maandag na het weekend dat mijn zoon zich het ziekenhuis in dronk, hebben we met de betrokken kinderen en hun ouders een interventie gedaan bij ons thuis. Ik heb verteld wat er met onze zoon is gebeurd en wat dit voor gevolgen had kunnen hebben. Ook heb ik foto’s van mijn zoon in het ziekenhuis laten zien. Die kwamen hard aan. De reacties van de vrienden van mijn zoon waren hartverwarmend. Ze zeiden uit zichzelf voortaan goed op elkaar te letten en ik zag dat ze zich schaamden.’

Boodschap

‘Intussen zijn we drie weken verder en wil mijn zoon het onderwerp het liefste vermijden. Behalve als hij het er op school over heeft gehad, dan wil hij het thuis nog wel eens aansnijden. We willen vooral dat hij van zijn fout geleerd heeft en dit absoluut nooit meer doet. Als ouder doe je je uiterste best om je kinderen zo goed mogelijk op te voeden en ze voor gevaren van alcohol en drugs te behoeden, maar je hebt het dus niet altijd onder controle. Ik wil andere ouders daarom vertellen hoe belangrijk het is om er te blijven zijn, moed te houden en de gevaren ervan absoluut niet te onderschatten.’

Voor meer informatie over alcohol en jongeren kun je terecht bij het Trimbos Instituut.